Eski tarihli sayılar
|
Ahmet DURSUN |
|
Bana kim olduğunu söyle, sana rejimini söyleyeyim |
|
|
Kimsin sen? Sürekli şikâyet ettiğin bir âlemin içinde sen nesin? Hiçbir şeyi beğenmeyip her şeyi kötülüyorsun. Sürekli şikâyet içindesin. Adalet diye meydanları inletiyorsun, özgürlük diye bas bas bağırıyorsun. Sen bana kendini anlat, ben sana seni söyleyeyim. Bana kim olduğunu söyle, sana rejimini söyleyeyim. Sokakta yürürken ayağına takılan bir taşı kaldırma zahmetinde bulunmuyorsan, yalnız kendini düşünüp yalnız kendin için yaşıyorsan, adam sendecilik senin hayat tarzın olmuşsa, hamiyetin yalnız kendine ise; senden başlayan bir kokuşmuşluğun hâkim olduğu bir toplumun ve o kokuşmuşluğun yönettiği bir rejimin adamısın. “Ne olacak memleketin hali?” diye sızlanacağına “Ben kimim?” diye kendine bir sorsana. Kendinden bihabersen, sen kendini kendinden ibaret sayıyorsan, geçmişe mazi derler diyebiliyorsan, geçmişinden ders almamışsan, geçmişinle yüzleşmeyi beceremiyorsan, gelenin keyfi için geçmişe küfredenlerle berabersen; sen hafızanı silenlerin, tarihsizliği çağdaşlık diye esas çocuğusun. Sen, hakkın yalnız sana ait olduğunu sanıyorsan, hakkın sana ihsan edilmesini bekliyorsan, her anında hakka sahip çıkıp hakkın hatırını koruyamıyorsan, sen içinde yoksun diye haksızlık karşısında susuyorsan, sana dokunmadıklarında zulme rıza gösteriyorsan, yüzüne gülüyor diye zalimi sevmeye başlamışsan, sana dokunduklarında ise zavallılaşıyorsan, hukuktan hukuksuzluğu anlıyorsan, her halinle zulmü davet ediyorsan, hele ki zulme alkış tutmaya başlamışsan; insanlığın iğrendiği iğrenç bir düzenin yamağısın, başına adalet tacını geçirmiş bir zalimliğin piyonusun. Sen doğruluktan uzaklaşmışsan, sadakatin yalnız heveslerin içinse, heveslerinin kölesi haline gelmişsen, seni kimliksizleştirecek her şeye sahip çıkıyorsan, kimliksizlik hoşuna gitmeye başlamışsa; sen sefih bir medeniyetin sefih bir oyuncağısın. Sen sevmeyi bilmiyorsan, saygıyı unutmuşsan, sevdiklerin yalnız sana faydası olanlar ise, benden olmayanın benim yanımda işi yok demeye başlamışsan; kalbinin bir yerlerinde, bir şeyleri bölmeye başlamışsan, ötekiler-onlar diyerek nefret kusuyorsan, “bir bir bir”lerin senin dünyanda yeri yoksa; sen bölük pörçük olmuş ruhunla ayrılıkların, çatışmaların hakim olduğu, ayrıştıran-bölen bir düzenin dağınık bir elemanısın. Sen kimsin? Sen kimsin ki devletin ne olsun. Sana ben söyleyeyim: Sen devletsin, devletin sendedir. Sen erdemliysen, ahlâk biricik ilkense, hakperestlik-doğruluk seni yansıtıyorsa, haksızlık karşısında susmuyorsan, onun bunun adamı olmak yerine hakkı önceleyebiliyorsan, hayatında başkalarına da yer verebiliyorsan, kendinden başkasını düşünüp kendinden başkasını sevebiliyorsan, başkalarının mutluluğu seni mutlu etmeye başlamışsa; merak etme! Her rejim sana benzer, her rejim seni bir gün dinler, her rejim seni er geç temsil eder. 05.10.2010 E-Posta: [email protected] |
|
|
