Eski tarihli sayılar
|
Banu YAŞAR |
|
İçimdeki sevgiyi kaybetmekten korkarım |
|
|
Kendine acımayı ne kadar da iyi bilirsin ey kalbim Kendine ağlamayı da seversin sen Bir de kendini sevebilsen Kendini koruyabilsen Ve izin vermesen yüreğinin acıtılmasına Ne iyi olurdu...
Gerçi eskisinden daha iyi sayılırsın Duygularına daha çok güvenmeyi Karanlıkta kendinle yol bulmayı Çok istesen de beklemeyi öğrendin Daha az konuşup, daha çok dinler oldun kendini Belki de kendi sesini, Ancak böyle duyabileceğini öğrendin En azından çizilmiş doğrularda yürümekten kurtuldun ‘Yeterince iyi’ olmanın tadını da aldın sayılır Kendinle dalga geçtiğinde ve kendine güldüğünde Ne kadar da rahatladığını fark ettin Aslında sen hep biliyordun ey kalbim Ben duymazlıktan mı geldim Yoksa başkalarını mı dinledim bilemiyorum Yanıldığım yollardan koşa koşa dönüyorum artık Arkama bile bakmadan, Korkuyorum geriye bakmaktan, Aynı hüznü yaşamaktan, Aynı yerlerde kaybolmaktan korkuyorum... Bir gün bile geri gitmek istemem inan! Sadece şu içimdeki sevgiyi kaybetmekten korkarım...
Hiç pişman değilim, Yaşadıklarımdan ya da gördüklerimden... Olandan ya da olmayandan, Hepsinden razıyım Hepsine minnettarım öğrettikleri için... Bırak sıyrıklar içinde olsun dizlerim, Bırak kanasın istediği kadar, Hatırlattıklarıdır, öğrettikleridir Değerli ve kalıcı olan... Sadece şu içimdeki sevgiyi kaybetmekten korkarım...
Onunla öğrendim her seferinde kalkabilmeyi Ve her ağladığımda tekrar gülebilmeyi Ne kadar itilsem de arkamdan Kendimi tutabilmeyi... Her düşüşümde zaferle kalkabilmeyi Her bitişimde yeniden başlayabilmeyi öğrendim
Yüreğimi inciten bütün görüntüleri Bütün kötü sözleri Ve lekesi kalan her şeyi Onunla silmeyi öğrendim. İşte bu yüzden, Ve sadece bu yüzden, İçimdeki şu sevgiyi kaybetmekten korkarım... 06.10.2010 E-Posta: [email protected] |
|
|
