Eski tarihli sayılar
|
M. Latif SALİHOĞLU |
|
Bediüzzaman Külliyesi |
 |
|
Hemen herşey tasarlanıp plânlandığı gibi gitti ve şükürler olsun, Nurs'taki Bediüzzaman Külliyesinin açılışı kalabalık bir cemaatin katılımıyla gerçekleşmiş oldu. 1 Ağustos günü düzenlenen açılış merasimine Bitlis Valisi ve Hizan Kaymakamının yanı sıra, Üstad Bediüzzaman talebe ve hizmetkârlarından Abdullah Yeğin, Ahmet Aytimur ile Mehmed Fırıncı Ağabeylerin de iştirak etmiş olması, programa apayrı bir şevk, heyecan ve güzellik kattı. Gerçi, ciddî mâzeretlerimiz sebebiyle o gün için Nurs'a gidemedik. Ancak, başta Hikmet Ağabey olmak üzere, birçok ihvandan açılış programına dair bilgileri sıcağı sıcağına aldık. Bize ulaşan herbir bilgi, yahut haber, iç dünyamızda birer müjdeye dönüşerek bizi ziyadesiyle sevindirdi. Dolayısıyla, bedenen değil, fakat kalben ve ruhen biz de oradaydık. Külliye, altı–yedi ünitesiyle hizmete açıldı; fakat, yine de yapılması gereken bazı iş ve hizmetler var. Öğrendiğimize göre, birikmiş borçların henüz tamamı ödenebilmiş değil. Ayrıca, Külliyenin çevre düzenlemesi ile geniş bir mutfağın yapılması da, önemli ihtiyaçlar arasında. Bu gibi hususlarda yardımcı olmak isteyenlere, hem resmî, hem de fahrî görevli muhterem Hikmet Okur'un telefon numaralarını bir kez daha iletmekte fayda var: (0532) 593 07 97 (0505) 950 00 62
Referandum orucu
Şu mübarek oruç ayında, hemen her tarafta referandum konuşuluyor. Biz ise, bu meseleyi hiç konuşmamaya, yazmamaya, dolayısıyla "referandum orucu" tutmaya karar verdik. Sebebine gelince... Evvelâ, büyük şurâya istinat eden Yeni Asya istişarî kurulunun 22 Ağustos'ta almış olduğu karar var. Kararın hülâsası şudur: Herkes tercihinde serbesttir. Yeni Asya'nın EVET, HAYIR veya BOYKOT yönünde herhangi bir telkinde bulunması söz konusu değildir. Yeni Asya camiasının herbir ferdinin, bu karara uyması ve saygı duyması gerekir... Dolayısıyla, biz de bu karara riayet ediyor ve siz değerli okuyucularımıza herhangi bir telkinde bulunma cihetine gitmiyoruz. "Referandum orucu"na niyet etmemizin bir diğer sebebi ise, konuyu tartışan bazı kardeşlerin, işi yekdiğerini kırma, rencide etme raddesine taşımaları... Mesele hususî çerçevede konuşulabilir, müzakere edilebilir; ama, kırıcı tartışmalara girmek niye? Oysa, hiçbir Nur Talebesinin, dünya ve siyaset cereyanları için kardeşini kırmaması ve ihtilâfa, iftiraka düşmemesi icap eder, değil mi? Şüphesiz bizim de kendimize göre bir düşünce ve kanaatimiz var. Ancak, mezkûr karar ve gerekçeyle, bunu gazete lisanıyla açıklama cihetine gitmiyoruz. Aziz okuyucularımızın da, bu noktada bizi anlayışla karşılamasını bekliyoruz. Şayet, özel olarak fikir ve kanaatimizi öğrenmek isteyenler olursa, hiçbir tartışmaya, münakaşaya girmemek şartıyla, o "serbet tercih"imizi de ancak hususî çerçevede ifade edebiliriz. Bu münasebetle, izinli olduğumuz günler boyunca özellikle e–posta yoluyla mesaj göndererek, bizden konuyla ilgili yazı bekleyen okuyucularımızın bu yöndeki taleplerine karşılık veremeyeceğimizi de belirtmiş olalım. Hülâsa: Ramazan ve Bayram sonrasına kadar "referandum orucu"na devam...
Tarihin yorumu 27 Ağustos 1927
150'liklerden Hacı Sami öldürüldü
Meşhûr "150'likler" listesine dahil edilen Kuşçubaşılardan Hacı Sami, Karaburun (Ege) sâhilinde vurularak öldürüldü. (27 Ağustos 1927) Hacı Sami, Osmanlı Teşkilât–ı Mahsusa reisi Eşref Sencer Kuşçubaşı'nın kardeşi, aynı zamanda teşkilâtın bir üyesi idi. Hacı Sami'nin 150'likler listesine dahil edilmesinin asıl sebebi ise, onun Çerkes Ethem ve Enver Paşa ile irtibatlı olduğu iddiasıydı. * * * Bu 150'likler listesine dahil olanlar, M. Kemal ve arkadaşları tarafından Millî Mücadelede düşmanla işbirliği yapmış kişiler olduğu gerekçesiyle, bir bakıma "vatan haini" ilân edilmişlerdir. Liste, ilk başta daha uzundu. Lozan görüşmeleri (1923) esnasında, liste alabildiğine kısaltıldı ve 149 kişiye indirgendi. Düz hesap olsun ve dile kolay gelsin diye, her nasılsa "Köylü Gazetesi" sahibi Refet Beyin ismi de eklenerek, sayı 150'ye çıkarılmış oldu. 1 Haziran 1924'te kesinleşen 150'likler listesinin başında Sultan Vahdeddin'in maiyeti, Şeyhülislâm M. Sabri Efendi ve arkadaşları ile Anzavur Ahmet, Çerkes Ethem ve Enver Paşanın hem şahısları, hem de onlara yakın isimler yer alıyor. İşte, ismi bu yasaklılar listesinde bulunan Sami Kuşçubaşı ve birkaç arkadaşı, 27 Ağustos 1927'de Ege'deki Sisam Adasından Anadolu'ya geçmeye çalıştığı esnada, Karaburun sâhilinde ateşli silâhlarla vurularak öldürüldü. Beraberinde bulunan birkaç arkadaşı da yaralı halde ele geçirilerek çeşitli cezalara çarptırıldı. O tarihte yapılan resmî açıklamaya göre, Kuşçubaşı ve arkadaşları, M. Kemal'e sûikast teşebbüsünde bulunmak maksadıyla Anadolu'ya geçmek istemişler. (TC Tarihi Kronolojisi, TTK Yayınları, 1983, s. 470.) Meselenin iç yüzü ise, henüz aydınlığa kavuşturulmuş değil. Zira, yakın döneme dair resmî tarihin yüzde elliden fazlası yalan ve yanlış bilgilere olarak anlatılıyor. Tıpkı "İzmir Sûikastı" meselesinde olduğu gibi... (Bkz: K. Karabekir'in Günlükleri/Hatıraları.) NOT: Meclis'in 29 Haziran 1938'de aldığı bir kararla, 150'liklerin yurda girişleri serbest bırakıldı. Ancak, Çerkes Ethem ve Saltanat mensupları, dönemin idaresine duydukları güvensizlik sebebiyle vatanlarına dönemediler. 27.08.2010 E-Posta: [email protected] |
|
|
