Hicret günleriydi. Allah Resûlü (asm), Hz. Ebû Bekir’le birlikte Medine yollarındaydı. Sehm Oğullarının yurdu civarındaki Amim denilen mevkiye gelmişlerdi. Onlar da duymuştu Peygamberimizi (asm) ölü veya diri yakalayanlara yüz deve ödül verileceğini. Reisleri Büreyde bin Huseyb yanına seksen kadar adamını alıp Resûl-i Ekrem’in (asm) yanına geldi.
Allah Resûlü (asm) her zamanki gibi son derece sakindi, telaşsızdı, soğukkanlıydı. Reislerine, “Sen kimsin?” diye sordu. “Ben, Büreyde’yim” dedi reisleri.
Büreyde Arapça serinlik anlamına gelen bir kökten geliyordu. Hiçbir şeyi şerre yorumlamayan, bunu yasaklayan Allah Resûlü (asm) hayra yorumlamayı ise severdi. Büreyde ismini duyunca da hayra yorumlamış, “Ey Ebû Bekir işimiz serinledi ve düzeldi” buyurmuştu.
“Kimlerdensin?” sorusuna, “Eslem kabilesinden” cevabını alınca da, “Selâmete erdik” buyurmuştu. Çünkü Eslem selâmet kökünden geliyordu. En selâmetli demekti. “Eslem’in hangi kolundansın?” sorusuna da “Sehm Oğullarından” karşılığını alınca, “Ey Ebû Bekir, okun çıktı” buyurdu. Sehm ok anlamındaydı.
Görüldüğü gibi Allah Resûlü (asm) Büreyde’yle karşılaşmasını hayra yorumlamıştı. Gerçekten de öyle oldu, olaylar öyle gelişti. Büreyde de Efendimize (asm) kim olduğunu sormuş, Efendimiz de (asm) kendini tanıttıktan sonra Allah’ın Resûlü (asm) olduğunu söylemiş, onu imana davet etmiş, Büreyde de Resûl-i Ekrem’in (asm) sima ve tavırlarındaki emniyeti görüp tereddüt etmeden beraberindekilerle birlikte Müslüman olmuştu.1
Büreyde sadakatle bağlanacaktı Resûlullah’a (asm). Onu bir gölge gibi takip edecek, sarığını çıkarıp mızrağının ucuna bağlayıp bayrak gibi yapıp Medine’ye gireceklerdi. Allah Resûlü (asm) bu sadık Sahabîsini kastederek, ashabından bir zatın bir memlekette vefat edeceğini, onun Kıyamet gününde o memleketin nuru ve halkının rehberi olacağını müjdelemişlerdi.2
Hicretin altıncı yılında Medine’ye hicret eden, Allah yolunda cihada büyük önem veren, “Benim kanlarımda cihad kanı akar. Hayatım at sırtında geçer” diyen bu kahraman Sahabî, hicretin 63. yılında ruhunu Rahman’a teslim edecek, Resûlullah’ın müjdesine nail olacaktı.
Dipnotlar:
1- İbni Sa’d, Tabakat, s. 241-242; 2- İbni Esir, Üsdü’l-Gabe, 1:176.
12.06.2008
E-Posta:
[email protected]
|
