Eski tarihli sayılar
|
Cevher İLHAN |
|
“Kavga”nın gölgesinde… |
 |
|
İç siyaset, Meclis’teki “kavga” polemiğiyle çalkalanırken, dış politikaya dair önemli gelişmeler gözden kaçtı, kaçıyor… Mâlum “alçak koltuk krizi”nin ardından İsrail Savunma Bakanı’nın Ankara ziyaretinde Türkiye ile yapılan bir dizi anlaşmanın ardından İsrail’in, çocukların, kadınların, yaşlıların büyük bir yekûn teşkil ettiği bin beşyüz sivili katlettiği, beş binini yaraladığı Gazze saldırısında fosfor bombası kullandığını itiraf etmesi, başta dikkat çekiyor. Ne var ki İsrail’in 22 gün aralıksız süren “kurşun dökme operasyonu” adını verdiği katliamda beyaz fosfor kullandığının “Goldsone Raporu”nda açıkça ortaya konulmasına üzerine, Tel Aviv’in BM’ye iki üst düzey subayına soruşturma açtığını iletmesi, tam bir taktik. Zira İsrail, 15 Ocak’ta “son derece yakıcı mühimmatı kullanıp insan hayatını tehlikeye attıkları” gerekçesiyle iki yetkiliye detayını belirtmediği “disiplin cezası” verdildiği haberiyle, “fosfor bombası suçu”nun uluslararası alanda soruşturulmasını ve BM Güvenlik Konseyi’nde ele alınmasını engelliyor. Katliamdan iki yıl sonra kurnazca sıyrılmaya çalışıyor. Diğer yandan NATO Savunma Bakanları Gayrı Resmî Toplantısı için Türkiye’ye gelen NATO Genel Sekreteri Rasmussen, yeniden Afganistan’daki Mehmetçiğin cephede kullanılmasını gündeme getirmesi, bir başka oyunu ele veriyor.
MEHMETÇİK DEVRİYEDE VE OPERASYONDA… Garip olan şu ki, başta Türkiye olmak üzere, üye 36 ülkeden “daha çok asker” isteyen Rasmussen’e, kimse çıkıp “NATO Genel Sekreterliği”ne Türkiye’nin onayı için verdiği vaadlerini sormuyor… Rasmussen’in göreve gelmesinin üzerinden altı ay geçti. Ne Peygamberimize hakaret eden çirkin karikaktürleri savunmasından dolayı özür diledi. Ne terör örgütü PKK’nın yayın organı Roj Tv’nin Danimarka’da yayın yapmasını engelledi. Ne de NATO Genel Sekretreliği Yardımcılığına bir Türk’ü getirdi… Ancak Cumhurbaşkanı Gül’ün bir tek “yardımcılık” vaadini hatırlattığı; Rasmussen’in buna yüksünmeden, “Bu gibi görevlerde tüm üye ülkelerinin orantılı bir olarak temsil edilmeleri gerekir” cevabını verdiği basında yer aldı. Özetle Obama’nın aracılığıyla “Rasmussen’i kabul”e karşılık Ankara’ya verilen hiçbir söz yerine getirilmiş değil. Başbakan Erdoğan’ı “ikna” edip “itirazı”nı kaldırtan taahhüdler ortada duruyor… Bununla da kalınmıyor; Ankara’nın bu kırılgan ve her defasında alttan alan politikalarından cür’et alan Afganistan’daki ABD ve Uluslararası Güvenlik Destek Gücü (ISAF) Komutanı General Btanley A. McChrystal’in Rasmussen’i te’yiden Türk askerinin Kabil dışında da güvenlik ve operasyonlar için devreye çıktığını söylüyor. “Türk birliklerinin Kabil’de güvenliği sağlamanın yanısıra diğer bölgelerde de ayaklanmaya karşı mücadelede kullanıldığını” açıklıyor. (Ferai Tınç röportajı, Hürriyet, 6.2.2010) Daha önce Amerikalıların “her asker muhariptir” cümlesine uygun olarak, ABD’nin Afganistan ve Pakistan Özel Temsilcisi Richard Holbrooke, “özel konum” ve “operasyonlarda önemli rol” diye tanımladığı “yeni strateji”yle Türk askerinin “işgal ittifak gücünün aktif partneri” olduğunu açık açık söylüyor. Özetle, Ankara’daki söylemlerin aksine Türk askeri Afganistan’da usul usul cepheye sürülüyor…
“ÇUVALCI GENERAL”İ TÖRENLE KARŞILAMA! Bu arada Pentagon’un “yeni savaş stratejisi”ni açıklayan ABD Savunma Bankanı Robert Gates, aynı pervâsızlıkla konuşuyor. ABD’nin işgal ettiği Irak’ta her gün patmalarda yüzlerce sivil katledilirken, yüzlercesi yaralanırken, Amerikan Kongresi, Obama’ya İran’a yönelik “yaptırımlar” için onay veriyor. Amerikan ordusu Büyük Okyanus’taki Marshall Adaları’nda bulunan Kwajalein Üssü’nden ve California’daki Vandenberg Hava Kuvvetleri Üssü’nden İran üzerine füze saldırısı deniyor… En çarpıcısı ise, 4 Temmuz 2003’te Süleymaniye’de Türk askerlerinin başına çuval geçirilmesi emrini veren ABD’nin Irak’taki kuvvetlerinin komutanı General Ray Odierno Türkiye’de İçişleri Bakanı Atalay tarafından bir “kahraman” gibi resmî törenle karşılanıyor. Bir başka ilginç vaziyet, daha önce Bush’un “stratejik müttefik” olarak PKK’yı “ortak düşman” ilân edip söz verdiği, Obama’nın “model ortak” olarak tekrarladığı, “terör örgütünün Amerika’nın işgal ve kontrolündeki Kuzey Irak’taki varlığının sona erdirilmesi, PKK kamplarının boşaltılması, serbestçe dolaşan elebaşlarının iade edilmesi” konusunda “çuvalcı general”den yardım isteniyor! Kapalı kapılar arkasında Odrieno’ya yapıldığı söylenen “ABD’nin terörle mücadelede somut adım atması” hatırlatması da, tıpkı Gül’ün Rasmussen’e “yarım-yamalak hatırlatması” gibi bir netice alınmadan resmî görüşmelerin ve karşılanmaların kargaşasında kayboluyor… Ve bütün bunlar “dış politika başarısı” olarak sunuluyor… 09.02.2010 E-Posta: [email protected] |
|
|
