Eski tarihli sayılar
|
Muzaffer KARAHİSAR |
|
Küçük benekli böcek |
|
|
Yaz mevsiminde bahçede çalışan ve düzenlemeler yapan ustanın yanında bulunuyordum. Döşenen parke taşlarının ve atılan betonların temiz ve düzgün bir şekilde olması için, planlama ve düzenlemelerde bulunuyorduk. Etrafta çimenleri sulayan fıskiyeler çalışıyor, çiçeklere arılar konup kalkıyordu. Uçuşan kelebekler, cırcır böceklerinin sesleri ve gördüğümüz her canlının kendine has sesleri, hareketleri ve faaliyetleri bahçedeki güzelliklere ve renklere canlılık katıyordu. Çalışan ustaya parke taşlarının, ayçiçeğindeki çekirdeklerin düzgün dizilişi gibi döşemesini isteyince: “Onu, Yaratan Rabbim döşemiş, biz O’nun gibi yapamayız” dedi. Sıcağın altında çalışmanın, üretmenin zorluklarını, alınterinin ve helal rızık kazanmanın önemi üzerinde sohbet devam edip gidiyordu. Yerleri düzleyip tesviye ederken yeni dökülmüş ıslak betonun üzerinde küçük, kabuklu, benekli siyah renkte güzel bir böcek belirdi. Telaştan hızlı bir şekilde ora-bura koşmaya başladı. Bu koşuşturma esnasında ustanın yeri tesviye ettiği inşaat malasının altına girmesi ile kaybolması bir oldu. Hemen atıldım! Dur, bir dakika, demeye kalmadan zavallı böcek betona gömülerek gözden kayboldu. Benim telaşlı tavrımdan, usta da merak etti ne olduğunu. Ama felakete uğrayanın bir böcek olduğunu öğrenince, umursamaz bir tavırla benim kadar aramadı ve telaş etmedi. Çalışmayı durdurup, gözümüzü betondan ayırmadan olanca dikkatimizle o canlıyı, bir sanat harikası ve mücevher arar gibi aradık. Dikkatle ıslak betona bakıyorduk. Bir canlılık emaresi görünmüyordu. Artık neredeyse ümidimizi kesmiştik. Varlığı, canlılığı, vücudundaki minicik organları, cihazları, birbirine simetrik şekilde ayakları, antenleri ve bilmediğimiz mükemmelliklerde, çeşitlerde en güzel bir şekilde yaratılmış binlerce, milyarlarca böcek var. Onlardan biri olan Küçük Benekli Böcek, ıslak bir betonda üzerinden silindir gibi geçen, kocaman bir demir malanın altında tuz-buz olmuştur. Bu dünyadaki hayatı sona ermiştir, diye düşünüyorduk. Daha sonra gözüme yerde nokta gibi küçük, mecalsiz bir kıpırtı belirdi. Zavallı böcek son bir defa bütün gücünü ve enerjisini toparlayıp, betonun içinden can havliyle hareket etmeye çalışıyor, bizim ona yardımcı olmamıza fırsat verecek son iradesini kullanıyordu. Bizler bütün gücümüzle, kuvvetimizle ve dikkatimizle ondan işaret bekliyorduk. Yani onun minicik ayakları ile yapacağı çalışma ve işaret ile bizim insaf, merhamet, şefkat ve sevgimiz buluşacaktı. Bir şekilde o, elini bizim irademiz ve merhametimizi celp edecek şekilde uzatması gerekiyordu. Gereken oldu, onu içine düştüğü zor durumdan ve beton yığınının içersinden çıkarıp aldık. Yıkadık ve ait olduğu yeşilliklerin içerisine sağlam, temiz, eski hareketli ve zinde haliyle bıraktık. Önce biraz durdu. Küçük ve parlak gözleriyle etrafına bakındı. Vücudunu, ayaklarını ve antenlerini oynattı ve sonra olanca hızıyla gözden kayboluncaya kadar koşarak gitti. Yeryüzünde binlerce canlıdan birisi ve en mükemmeli olan insanoğlunun da başına çeşitli, maddi ve manevi kasırgalar, depremler, zelzeleler ve felaketler gelebilir. Bizler güç yetiremediğimiz olaylar karşısında acizliğimizi, fakirliliğimizi, kudretimizin hiç hükmünde olduğunu anlayarak; kudreti, rahmeti, şefkati ve merhameti bol olan Cenab-ı Hakk’a yönelerek; O’na el açarak, O’na sığınarak, O’na dayanarak, O’na en içten ve samimi olarak yalvarmamız gerekiyor. Niyazla, dua ile içinde bulunduğumuz maddi ve manevi hastalıklardan, felaketlerden, bataklıklardan ve kirlerden kurtulmamız için pişmanlık gözyaşlarımızla Allah’ın Rahmet kapısına dayanarak elimizi, dilimizi, gözümüzü, gönlümüzü kıpırdatmalıyız. Küçük Benekli Böceğin beton içindeyken ayaklarını bir nebze kıpırdattığı, gibi… 31.08.2010 E-Posta: [email protected] |
|
|
|
Önceki Yazıları
|
