Eski tarihli sayılar
|
M. Latif SALİHOĞLU |
|
Nasıl Müslüman oluyorlar? |
 |
|
Başka dinin mensupları nasıl Müslüman oluyorlar? Bu suâlin doğru ve tatminkâr cevabını uzun yıllardan beri arıyorum. Bilhassa Avrupa seyahatlerinde muhataplarıma en çok sorduğum ve cevabını, izahını pür dikkat ve itina ile aradığım öncelikli suâlim budur. Zira, bu mühim suâlin hakikatli bir cevabı bilindiğinde veya bulunduğunda, hem her ferdin ıslâhı, hem de dünya çapındaki imân ve İslâm hakikatlerinin hakimiyeti açısından, pek büyük bir merhale katedilmiş olacaktır. Eski zamanlarda, geçmiş devirlerde, fertlerin, ailelerin ve kitlelerin İslâmiyetle müşerref olmalarına dair örneklerin haddi hesabı yoktur. Bu tarihî gerçekliği Üstad Bediüzzaman şu sözlerle ifade ediyor: "...Edyân–ı sâire (diğer dinlerin) müntesipleri, mutlaka fevc fevc muhakeme–i akliye ile ve bürhân–ı kat'î ile daire–i İslâmiyete dahil olmuşlar ve olmaktadırlar." (Tarihçe–i Hayat, s . 74) Ne var ki, günümüz şartları itibariyle çok farklı bir durum ortaya çıkmış bulunuyor. Günümüzde "Müslüman kimlikli" birçok, hatta pekçok kimse dinden çıkmış ve çıkmaya da devam ediyor. Bunlar gidip dinsiz, ateist, mason, komünist, maddeci, tabiatperest oldular veya olmaktadırlar. Dolayısıyla, bu zamanda bazı Müslümanlar bile dinden çıkıp imândan sıyrılırlarken, başka dine mensup olanların gelip İslâmın imân ve hidayet dairesine girmesi, elbette ki sevindirici ve bir o kadar da düşündürücü bir gelişmedir. İşte, bizim de sorup aldığımız en doğru ve en mantıklı cevap şudur: "Biz, onlara imân ve İslâmiyet hakikatini ilmî izahlarla anlatıyoruz. Anlattıklarımızdan ikna oluyorlar. Ancak, hemen Müslüman olmayıp, bizi yakın takibe alıyorlar. Söylediklerimizi yaşayıp yaşamadığımıza bakıyorlar. Yani, teoride anlatılanların, pratik hayatta da geçerli olup olmadığına bilhassa dikkat ediyorlar, ondan sonra karar veriyorlar." Demek ki, hakikaten, bu zamanda "lisân–ı hâl" olan davranış dili, "lisân–ı kàl" olan anlatım dilinden daha etkili, daha tesirli imiş... Sen güzel şeylerden istediğin kadar söz et, dilediğin kadar anlat. Söylediklerini kendin yaşamadıktan sonra, hizmetinin de fazla bir tesiri ve bir kıymet–i harbiyesi olmaz. O halde, mutlaka yaşamak lâzım. İnandığımız kudsî hakikatleri, hâl diliyle de sergilemek ve imânı hayata hayat yapmak lâzım. Bu takdirde, Müslüman neslinden olanları muhafaza edebileceğimiz gibi, başka dinden olanların İslâmiyet dairesine girmesine de vesile olabiliriz. Nitekim, Bediüzzaman Hazretleri de, aynı gerçeğe parmak basıyor ve aynen şunları söylüyor: "Eğer biz, doğru İslâmiyeti ve İslâmiyete lâyık doğruluğu ve istikameti göstersek, bundan sonra onlardan fevc fevc dahil olacaklardır." (Tarihçe–i Hayat, s . 74)
Tarihin yorumu 15 Nisan 1921
Anzavur'u İngilizler destekledi
Millî Mücadele döneminde (Ekim 1918–Ekim 1923) en çok baş ağrıtanlardan biri olan Ahmet Anzavur, 15 Nisan 1921'de Karabiga'da (Çanakkale) pusuya düşürülerek öldürüldü. 1834 doğumlu ve Kafkas kökenli olduğu tahmin edilen Anzavur, Osmanlı Jandarma Teşkilâtında bir subaydı. Kütahya, Konya ve İstanbul'da "Tabur Komutanlığı" gibi önemli görevlerde bulunmuş, emekliye ayrıldıktan sonra da Biga'ya yerleşmişti. Birinci Dünya Harbinde vatan savunması için Kafkasya'da görev yapan Anzavur, ne hikmetse, İstiklâl Harbinin başlamasıyla birlikte farklı bir tavır sergiledi. Birden bire Millî Kuvvetlerin aleyhine geçti. Güya Padişahın, Halifenin ve İstanbul hükûmetinin emrinde çalışıyordu. Oysa, her halinden "Kraldan fazla kralcı" olduğu anlaşılıyordu. Bu da, onun işgalcilerle birlikte hareket ettiğini gösteriyordu. Nitekim, bir müddet sonra mesele vüzuha kavuştu ve Anzavur'u İngiliz ordusunda görevli Papaz Fru'nun maddî olarak da desteklediği ortaya çıktı. "Sivil Paşa" yapılan Anzavur Ahmet, İngiliz İşgal Komiserliğinin baskısıyla, "Kuvâ–yı İnzibatiye"nin başına getirildikten sonra, Biga, Manyas, Susurluk, Gönen ve Ulubat civarından topladığı kuvvetlerle harekete geçti. Vargücüyle Millî Mücadele birlikleriyle çatıştı. Ne var ki: 1) Kirmastı (Mustafakemalpaşa) yakınlarında Çerkes Ethem kuvvetlerine, 2) Geyve Boğazında, Ali Fuat Paşa maiyetindeki kuvvetlere, 3) Bandırma–Karacabey taraflarında, İsmail Efe ile Çerkes Ethem kuvvetlerine ikinci kez yenilerek İstanbul'a kaçtı. 1920 yılı ortalarında "Kuvâ–yı İnzibatiye" kaldırıldı. Anzavur desteksiz kaldı. Sonunda, 15 Nisan 1921'de öldürülerek Biga'nın Buzağılık köyü mezarlığına defnedildi.
15.04.2010 E-Posta: [email protected] |
|
|
