Mahallî seçimler siyasetin tansiyonunu iyice yükseltti. Türkiye artık seçime kilitlendi. Liderlerin birbirlerine karşı sert üslûbu ile süren seçim kampanyası sebebiyle ne yeni anayasa, ne demokratik açılımlar, ne Avrupa Birliği, ne de binlerce mağdur oluşturan ve oluşturmaya devam eden başörtüsü yasağı gündeme getiriliyor. Zaten, bir bakıma Meclis “mahallî seçim için tatil arası” verdi. Öyle gözüküyor ki, bu meseleleri 29 Mart’tan önce konuşmak mümkün olmayacak.
* * *
Açılımlarla başlayan seçim kampanyaları yolsuzluk dosyaları ile devam etti. Üslûbu düşük konuşmaların yerini şimdi de muhalefet mahallî seçimi genel seçim havasına çekmeye çalışması ile devam ediyor.
CHP lideri Baykal’ın gerçekten de millete kötü örnek olan konuşmalar yapmasının ardından bu üslûbunu yavaş yavaş bırakıp, yeni taktikler denemeye başladı. “AKP yüzde 52’nin altına düşerse başarısız olur… AKP yüzde 47 oy aldı, 5 puan daha fazla alması normaldir” şeklindeki sözlerinin yanı sıra MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli’nin “Bu seçim sadece belediye başkanlığı, il genel meclisleri, belediye meclis üyelerinin belirlenmesi değil, ülkemizin geleceğinin belirlenmesinde bir kilometre taşı olacak” sözleri eklenince bu tartışma hararetlendi.
Başbakan Erdoğan’ın muhalefetin bu sözlerine meydan okurcasına işi bir adım daha ileri götürüp, “29 Mart’ta birinci olmayan seçimi bıraksın” sözü tartışmaya farklı bir boyut kazandırdı. Bu meydan okumaya Baykal ve Bahçeli şimdilik kaçamak cevap vermekten öteye gidemediler.
Son genel seçimde aldığı yüzde 47’ye yakın oy hedefini bu seçimde bu rakamın üzerinde gösteren AKP’nin şimdiden bazı taahhütlere girdiği de görülüyor. Meselâ, partinin Grup Başkanvekili Nihat Ergün, ikinci parti çıkmaları halinde seçime gideceklerini, yüzde 47’nin altında oy almaları durumunda da milletin mesajını değerlendireceklerini söylüyor. “Yüzde 40-43 aralığında milletin kendilerine ‘Siz iktidarı sürdürün, ama bazı politikalarınızı gözden geçirin’ demiş olacak. Yüzde 40’ın altında oy alırsak da oturup düşünürüz” diyor.
Peki, 22 Temmuz 2007 genel seçiminde AKP’nin yüzde 46.68, CHP’nin yüzde 20.86, MHP’nin yüzde 14.3 oy aldığı hesaba katılırsa muhalefetin iktidara böyle bir oy çıtası koyması ve bunun şimdilerde tartışma konusu yapılması doğru mu? Normal olan birinci parti olmak için yarışmak değil midir? AKP için yüzde 52 çıtasını koyan Baykal’a ‘Yüzde 52’lik çıta koyuyorsanız siz de oylarınızı yüzde 31 oranında arttırın” demezler mi? “Lâf ola beri gele” türünden boş bir tartışma yaşanıyor.
Bakalım bu meydan okumanın neticesi nereye varacak, seçime kadar 15 gün daha milleti nelerle oyalayacaklar…
* * *
Son iki haftaya girerken bu soruların cevaplarını herkes kendi cephesinden elbette verecektir. Ama demokrasilerde asıl cevabı millet sandıkta verir. Bu seçimde oluşturulmaya çalışılan iki kutuplu siyasete milletin cevabı nasıl olacak, merakla bekleyeceğiz. Yok farz edilen, gözlerden ırak tutulmaya çalışılan partilerin yapacağı sürprizlere de hazırlıklı olmak gerekir.
Ancak her ne olursa olsun, 29 Mart seçimleri iktidar için “güven tazeleme”, muhalefet içinde kendini değerlendirme seçimi olacağı kesin. Muhakkak ki, 30 Mart sabahı oy oranları tartışılacak, şimdilerde seçim meydanlarında atıp-tutanlara milletin cevabı da çok konuşulacak.
Burada, yıllarca miting izleyen birisi olarak meydanlardaki kalabalıklara aldanmamak gerektiğini de vurgulamak lâzım. Bu kalabalıklar tek başına bir veri olmuyor. Millet yaşadığı şehre seçimden seçime gelen, çoğunlukla televizyonda gördüğü bir parti liderini meraktan görmeye gidebiliyor. Baykal’ın Karadeniz illerinden birinde söylediği şu söz de bunun en güzel ispatı: “Geçen seçimde de bana oy verecektiniz, gittiniz iktidar partisine verdiniz. Hak verip oy vermiyorsunuz…”
Şurası bir gerçek ki, başarısız olan gitmeyecektir. Hem Baykal, Hem de Bahçeli, geçmişte başarısız olduklarında sadece “bırakır” gibi yapıp kendilerince yeni teviller getirerek, görevlerine devam ettiler. Mehmet Ağar ve Erkan Mumcu’nun son seçimlerin ardından genel başkanlık görevlerinden ayrıldıklarını istisna tutarsak, Türk demokrasisinde “Başarısız oldum, istifa ediyorum” türü örneklere pek rastlanmadı.
Görülen o ki, mahallî seçimler aynı zamanda genel başkanların gelecekleri içinde bir seçim olacak. 30 Mart sabahı hem kaybedenlerin, hem de kazananların durumu da tartışma konusu olacaktır muhakkak…
30 Mart sonuçları itibariyle ekonomik krizle boğuşan Türkiye’de yeni bir seçimi de gündeme getirebilir mi? Şimdiden söylemek çok zor, ama getirirse de sürpriz olmaz.
Başlıkta sorduğumuz sorunun cevabını şimdiden verelim: Gitmezler…
14.03.2009
E-Posta:
[email protected]
|
