2007’de siyasî deprem şiddeti oldukça yüksek olaylar yaşandı. Türkiye’nin sabır eşiğini fazla zorlayan olaylardı bunlar. Kargaşanın yeni boyutlarıydı yaşanalar.
Gergin geçen cumhurbaşkanı seçiminin artçı sarsıntıları ve devlet gemisini karaya oturtma çabaları şükür ki, netice vermedi. Bir anlamda gerilimden sükûnete geçiş travmaları yaşandı. Belli başlıklar halinde konulara değinirsek;
1- Rahiplere yapılan saldırılar, gençlerin bu işlerde kullanılmaları, beraberinde bazı görevlilerle çıkan ilişki ağı, başlı başına bir muamma olmaya devam ediyor. İnşallah son bulur.
2- Ermeni meselesinde, diasporanın ekmeğine yağ süren ve içerde Ermeni vatandaşlarımızı tedirgin eden Hrant Dink cinayeti, ayrı bir gerilim sahnesi oldu. Yeni gerginliklerin habercisiyken, Allah’tan suikastçı/tetikçi genç yakalandı. Arkası kısmen çözüldü. Ancak sistemin temizlenmesi gereken bir hayli bağırsağı var hâlâ.
3- Şemdinli olayı da tazeliğini koruyarak devam etti. Yargılanmanın yönü ile birlikte ilgili mahkeme değişti. Kararlar bir daha değerlendirildi. Olan iddia makamı savcı Ferhat Sarıkaya’ya oldu. “İyi çocuklar” serbest bırakıldı. Kamuoyunu hiçbir anlamda tatmin etmeyen ve içinde kuşkular barındıran bir dâvâ önümüzde duruyor. Maalesef, bu bağırsaklar “kalın bağırsak” olduğu için uzanılamadı, tersine suç da, suçlu da ortada kaldı. Kamu vicdanında aklanmamış bir dâvâ olarak zihinlerde yer etti. Umarız emsalleri olmaz.
4- Başörtü meselesi de gündemdeki yerini korudu. Sessiz çığlıklar yeterince duyulamaz oldu. Hükümet pişkin gidiyor. Hâlâ kurumlar arası bir koordinasyon ve uzlaşma arandığı söyleniyor. Bunun açıkça ne ifade ettiği ve nasıl olabileceği, ya da olmadığı takdirde hak ihlâllerinin ağırlığı altında binlerce masumun ıstırabına, nasıl dayanacaklarını düşünmeleri gerekiyor. Tevhide, Elif Büşra örnekleri bile, başörtü yarasının bütün tazeliğiyle hükmünü koruduğunu göstermektedir. Bu kasvetli tablo, dirayetli bir siyasetle aşılmayı bekliyor.
6- Benzer şekilde katsayı adaletsizliği de sürüp gidiyor. Bir çok gencimiz, aldıkları puanlara göre tercihleri doğrultusunda bir yere yerleştirilemediler. Mağduriyetin çapı gittikçe büyüyor.
7- İki kurumun başkan değişimi de kayda değer 2007 olayları olarak zikredilebilir. Bunlardan biri Anayasa Mahkemesi Başkanı, diğeri ise YÖK Başkanı. Devlet organları içinde özel misyonlar yüklenmiş ve olağanüstü dönemlerde devlet çarkını etkileyen iki önemli kurum. Özellikle YÖK’ün “özgürlük ve bilim” özetiyle yeni dönemi açıklaması önemli bir açılımın başlangıcı olabilir.
8- Bu yılın UNESCO tarafından Dünya Mevlânâ Yılı olarak kutlanması, ayrı bir mazhariyetti Türkiye için. Bu vesileyle Mevlânâ’nın ruh iklimi programlara yansıtılmaya çalışıldı. Çeşitli yönleriyle tanıtıldı. Toplumun hafızasına Mevlânâ’nın mesajları nakşedildi.
9- Kurulan yeni üniversiteler de kayda değer bir gündemdi. Ancak rektör atamalarında yaşanan yetki aşırma taktikleri ve YÖK’ün yorum adaletsizliği yeni bir uygulamayı beraberinde getirdi. Çoğu, vekaleten bir başka eski üniversitenin himayesinde yapılandırılıyor ki, sağlıklı bir kuruluş altyapısını kurma çabalarını zora sokmaktadır.
10- Geçim sıkıntısı ve işsizlik, değişmeyen gündem olarak hayatımızdaki en derin izini devam ettirdi. Kangren bir hal. Yoksulluk ve yolsuzluk ikilisi, halkın çaresizleştiği iki hayatî mevzu. İstihdam politikaları, teşvik sistemi, girişimci yetiştirme programları istenen noktayı yakalamış değil. Umarız bu zayıf halka güçlendirilir.
11- Sağlıkta yapılan reformları ise, başarı hanesi olarak görmek lâzım. Akreditasyona geçilmesi ve devam eden iyileştirme süreci, özel sektörü işin içine çekmeye muvaffak oldu.
12- Eğitim bütçesinin birinci sıraya oturması da problemin kaynağına inme ve insana yatırım konusunda önemli ve kararlı bir adım olarak devam etmektedir.
13- Komşumuz Irak’ın işgali devam ederken, Türkiye’nin suskunluğu ve işgal kuvvetine karşı gerek sivil inisiyatif, gerekse devlet ve hükümet olarak dilini yutmuşçasına bir tepkisizlik var. Şeytan karşısında “dilsiz” kalınmıştır. Çaresizlik, aczimiz olmuştur.
14- Filistin meselesinde meşru ve seçimle gelen Hamas devre dışı bırakılmış, Batının isteği doğrultusunda yeni bir hükümet kurdurulmuştur. Filistin fiilen ikiye bölünmüştür. Hamas’ın himayesindeki bölgeler tamamen tecrit altında ölüme terkedilmiştir. İlâç ve gıda ihtiyaçları bile karşılanamamaktadır. Türkiye sonuçlar üzerinden gitmeyi kabullenmiştir. Bu durum, tutarlı bir meşruiyet yaklaşımı değildir.
Temennimiz; yeni yılda, gündemde olan, ancak sonlanamamış bu başlıkların mecrasında çözüme kavuşması ve Türkiye’nin refahına yol açacak düzenlemelerle sağlıklı bir şekilde ilerlemesidir.
27.12.2007
E-Posta:
[email protected].
|
