Rifat OKYAY |
|
Damlalar ve yağmurlar |
Tek tek düşen damlaları kim görmüş, kim faydalanmış… Yalnız başınıza istediğiniz kadar bağırıp çağırınız kim duyar, kim koşar… Parmağınızın ucuyla toprağı kazınız ancak parmak ucu tesirini ve çukurunu görebilirsiniz… Allah insanı iki omuzlu yaratmış, birbirine kuvvet verdirip, kuvvet aldırıyor… Ve insana dimdik ayakta her işini asan ediyor, kolayca yapabiliyor… Düşünelim iki omuzun yanına iki omuz gelse onların yanına iki daha gelse… Yapılacak, başarılacak, muvaffak olunacak işleri düşünelim… Gelecek sese ve neticeye bir bakalım… Elbette ki muazzam olacaktır. Vahdet, birlik bu zamanın insanın en çok muhtaç olduğu, ihtiyaç hissettiği ve yapılması lâzım gelen bir mânâ ve kural olarak ortaya çıkmıştır. Bunu kavram olarak bilmek yetmiyor muhakkak hayatta tatbiki gerekiyor her halde… O zaman tesirini ve gücünü görebiliriz… Evvelâ insan kendisini şahsî ve nefsi birliğini, gücünü ve kuvvetini iman ve inanç kalelerini fethederek gösterebilmelidir. Başka birilerinin, kendisi gibi iman ve inanç noktasından güçlü birilerinin yanında ancak o zaman yer alabilir ve birler birliği, beraberliği ifade ederler… Kendimizi zora sokmadan, ağır ve güçlü başka fikirlerin altında ezilmeden elbette birliği kendimize hedefleyerek, yine kendimizi kurtarabilir, rahatlatabiliriz. Bu birlik öyle bir birlik olmalı ki iman ve inanç sistemi olarak herkesi kucaklamalı ve herkese yardım edebilmelidir… İslâm birliği, Kur’ân birliği, amel ve itikat birliği, hemen akla gelebilen şemsiye birliklerin başında sayılabilir… Elbette ki en önemli birlik insanın kalbi, ruh ve akıl noktasından iman etrafında ki birliktir. Ve esas müteharrik güç ve kaynakta budur zaten. Ayrılığa düşmek, iftirak karanlıklarında kaybolmak ve parçalanmak kimseye bir faide getirmez ve kazandırmaz… Şimdiki zaman fikriyatı aç bir canavar gibi tek tek düşen damlaları iman zaafiyatı ve inanç noksanlığını noktalardan yutarken bulutlardan sağanak sağanak yağan yağmur damlalarına ve gücüne karşı bir şey yapamayacak kadar acze düşmektedir. Önemli olan yağmurlar misali cemaatin gücünün, kuvvetinin ve manevî tesirlerinin altında ve içinde olmaktır. Birlik ve vahdet işte bunun ifadesidir. 02.09.2009 E-Posta: [email protected] |