Bu yazı, Türkiye’nin acılarla ve yüz kızartıcı hadiselerle dolu bir demokratikleşme serüveninde satanlarla satılanların, aldatanlarla aldatılanların birbirine karıştığı basın-yayın platformunda, derin ilişkiler içinde gazetecilik yapmayı marifet sananların karşısında, hakkın hatırını her şeyin üzerinde gören bir anlayışın eseri olan bir gazetenin, methiyeden ziyade, hakkını teslim çabasıdır.
Yeni Asya’nın Türk basınındaki yerini anlamak için Türkiye’nin demokrasi tarihine ve modernleşme serüvenine bir göz atmak gerekir. Türkiye; darbeli demokrasisiyle ve dinî değerleri ayaklar altına alan bir modernleşme anlayışıyla prangalarından yüz elli yıldır kurtulamamıştır. Demokrasinin defalarca kesintiye uğratıldığı, hürriyetlerin kısıtlandığı, insan haklarının sürekli ayaklar altına alındığı bir coğrafyada, doğruları haykırmanın imkânsızlaştığı zor bir dönemde “Asya’nın bahtının miftahı meşveret ve şûrâdır” diyerek yayın hayatına başlayan ve sürekli hak ve hürriyetlere vurgu yapan Yeni Asya’nın Türk basınındaki yeri birçok yönüyle kayda değerdir.
Yeni Asya, “Hürriyet imanın bir hassasıdır” diyen bir zihniyetin eseridir. Yeni Asya, Meşrutiyet döneminin çalkantılı günlerinde Meşrutiyet’e din adına sahip çıkan, demokrasi olgusunun temelini hürriyet, din ve vicdan hürriyeti, millet hâkimiyeti ve eşitlik gibi kavramlarla pekiştiren Üstad Bediüzzaman Said Nursî’nin ahlâk ve fazilete dayalı “demokrat Türkiye” arayışlarının matbuat alanındaki sesidir. Yeni Asya, “Edipler edepli olmalı, hem de edeb-i İslâmiye ile müteeddip olmalı” diyerek gazetecilik lisanının da sınırlarını çizen Said Nursî’nin bu tavsiyesine can u gönülden uyanların eseridir. Türkiye’nin yaşadığı sosyal-manevî buhranlara Bediüzzaman Said Nursî’nin görüşleri ışığında dikkat çekmeyi, günlük meseleleri Risâ- le-i Nur perspektifinden değerlendirmeyi görev bilen Yeni Asya’nın bu yönünü kemiyete feda edenlere söyleyecek sözümüz yoktur.
Bediüzzaman’ın “Dünya büyük bir manevî buhran geçiriyor. Mânevî temelleri sarsılan Garb cemiyeti içinde doğan bir hastalık, bir vebâ, bir tâun felâketi, gittikçe yeryüzüne dağılıyor.” diyerek dikkat çektiği “sâri illet”lere karşı savunmasız durumda kalan modern çağ insanı, saadetini yitiren insanlık, kendisine huzur verecek yeni arayışlar içerisine girmiştir. Maddeten doyurulan, fakat ruhen aç bırakılan günümüz insanı, bugün, varlığını anlamlandıracak yeni arayışların içerisindedir. Yeni Asya, bu samimî arayışlara verilmiş samimî cevapların bir neticesidir. Elinizdeki gazete, materyalist yaklaşımlara, din dışı felsefeye, modernizmin bir din olarak sunduğu “nefisperestlik”e karşı bir kalkan olmayı hedeflemektedir. Bununla birlikte Yeni Asya, onca sıkıntılara, kapatmalara, saldırılara rağmen Türkiye’nin demokrasi dellâllığından vazgeçmemiştir. Gazeteniz, “darbelere dur!” diyerek demokratik toplumların temel harcı olan fikrin, düşünce hürriyetinin temel savunucusu olmuştur. Yeni Asya, kurulduğu günden itibaren anayasal rejimi ve çok partili demokratik sistemi savunmuştur ve kurulduğu günden bu yana siyasî konulardaki istikrar çizgisini korumuştur. Ne 12 Mart 1971 ve 12 Eylül 1980 darbeleri, ne 28 Şubat süreci, ne de kırk yıllık süreç içerisinde yaşanan çeşitli sıkıntılar, baskılar, kapatmalar, hapisler… Hiçbiri Yeni Asya’yı mücadelesini verdiği kudsî dâvâsından döndürememiştir.
Yeni Asya’nın, hiçbir zaman, kendi fikirlerinin revaç bulması, fikir mücadeleleri içinde galip olması, sunduğu fikirlerinin iktidar olması gibi bir gayreti olmamıştır. Bu dâvâda maddî heveslere, maddî saltanatlara yer yoktur. “Medenilere galebe çalmak ikna iledir” sözünü şiar edinerek fikrî mücadelesini sürdüren Yeni Asya, yukarıda zikredilen ulvî gayeler uğrunda, hac yolculuğuna çıkan karınca azmiyle didinen fikirlerin timsalidir yalnızca. Bu yönüyle Yeni Asya, ne bir ideolojinin temsilcisidir ne de bir siyasetin yayın organıdır. Yeni Asya, hürriyetin hazzıyla insanımızı tanıştırmak isteyen, Risâle-i Nur’un bakış açısıyla insanımızın olayları farklı perspektiften değerlendirmesine imkân sunan, Kur’ân’ın emrettiği ahlâk ve fazilete dayalı bir medeniyetin temellerini atmaya çalışan samimî gayretlerin neticesidir. Hakka dayanan bu gayretlerin—bi iznillah—kıyamete kadar devam edeceği aşikârdır.
24.02.2009
E-Posta:
[email protected]
|
