Çalışmak. Çalışmayı ve çalışanları tasvir ve tarif etmek için kelimeler kâfi gelmeyebilir. Çünkü
Bunun için fiilî gösterim ve teşhir gerekir.
Çalışmanın kıymetini, değerini en iyi çalışmayanlar ve iş yapmayanlar ihsas edip anlattığı gibi, çalışmak yerine çalışmamayı da elde edilen neticeler anlatır.
Çalışmayı tetikleyici unsur, çalışmanın ne için ve neden dolayı yapılacağını bilmektir.
Neden çalıştığını bilmeyen bir fayda elde edemeyeceği gibi, elde edilebilecek faydalardan da hakkıyla faydalanamaz…
Herkesin çalışmakla ilgili yaptığı en iyi çalışma dur durak demeden nasihat etmektir. En çok yapılan, ama hiçbir zaman hakkıyla gerçekleştirilemeyen nasihatler.
Çalışma yapmayanlar. Herhangi bir konuda çalışarak emek ve alınteri sarfetmeyenler; NE ÇALIŞANI NE DE ÇALIŞMAYI takdir edebilirler…
Sevginin sarıp sarmalamadığı bir çalışma adeta ruhsuzdur. Ruhu olmayan herhangi bir faaliyet ise ne kendisine ne de başkasına bir faide sağlayamaz.
Dikkatin, itinanın, özen göstermenin çalışmalara vereceği, katacağı derinliği ve önemi unutmamalıyız.
Çalışmak eğer peşi sıra ikinci bir çalışmayı meyve veriyor, doğuruyorsa bu çalışmaların en güzelidir.
Takdir edersiniz ki herkesin sevdiği ve arzu ettiği ağaçlar meyveli ağaçlardır. Demek ki çalışmalar daima bu istikamette olmalıdır.
Zararına iş yapmayı hiç kimse hedeflemez fakat insan farkına varmazsa ve uyarılmazsa zararına çalışır ve kendi çalışmasını kendi eliyle heba eder.
Doğru demişler çalışan kazanır. Bu iyi için de böyledir kötü içinde. Allah hiçbir emeği, gayreti boşa çıkarmıyor. Şahısların tercihleri ise kendilerini bağlar. Ne ekildi ise o biçilir.
Çalışmanın sonuna doğru geldikse söylemek gerekiyor ki, çalışanı Allah da sever kul da. Yeter ki çalışalım…
17.10.2008
E-Posta:
[email protected]
|
