Banu YAŞAR |
|
İçimdeki ben |
Ey içimdeki ben, Bu yaşlarda tanışmak varmış seninle Bu kadar gecikmeli miydi, inan bilmiyorum Belki de şimdi anlayabilirdim seni Yaşamam gereken her şeyi yaşadıktan sonra Ne bir eksik, ne bir fazla Ne bir ileri, ne bir geri
Her yaşadığın yaralar açsa da sende Neler öğretti, Ne kadar güçlendin aslında Kimsenin bağışıklığı yoktur acılara Yalayıp geçmez, yakar geçer Yeniden ayağa kalktın, bin türlü yeminle Bir daha tanıyacağım seni uzaktan diye Her gelen aynı mı gelir sandın Yoruldun biliyorum, ama inan bana artık birlikteyiz Artık önce içimdeki seni dinleyeceğim
Affet beni Seni hep başkalarının gözüyle gördüm Başkalarının sesiyle duydum Seni olduğun gibi hiç kabul etmedim ki Hep istediğim şekillere sokmaya çalıştım Oysa sen, hep olduğun gibi sevilmeyi Olduğun gibi kabul edilmeyi istedin. Ben seni yaramaz bir çocuğun sesi gibi duydum Belki de kulaklarımı tıkadım sesine Ama artık önce seni dinleyeceğim Sen bana hiç yalan söylemedin ki… Ben seni duymak istemedim, İstemediğin tercihler yaşattım sana Bilmediğin yerlerde bıraktım seni Oysa sen ne kadar da vefalıydın Ne kadar masumdun Kaybolmadın, tekrar buldun geldin bana
Ey içimdeki ben affet beni Seni inkârlarıma rağmen, yeniden konuş benimle Yeniden sev beni Hatalarımla tanıştım, helâlleştim Tekrar kaldırdım raflarına Döktüm bütün eteğimdekileri, sana öyle geldim.
Ey içimdeki ben affet beni Yeni öğrendim dilini, yeni duydum sesini Bütün duygularım artık sadece sana açık Halini hatırını da sorabilirim, sözünü de dinleyebilirim İnan sen gitmedikçe, ben hep sana geleceğim Birlikte koşacağız yalınayak Seni mükemmelin kalıplarına dökmeyeceğim artık Sadece yeterince iyi olmak yeterli olacak bana Bütün eksikliklerimle seveceğim kendimi Artık daha çok dalga geçeceğim Daha çok affedeceğim Ve daha çok hayal kuracağım Çünkü ben unutsam da Hayallerimi ve dualarımı unutmayanın hatırına İnan seni daha çok dinleyeceğim Daha çok konuşacağım seninle…. 02.06.2010 E-Posta: [email protected] |