Başkentte siyasî belirsizlik sürüyor. Belli ki iktidar partisi yalnız “kapatma dâvâsı”na odaklanmış; demokratikleşme tali kalıyor. Hangi açılımların yeni “AB uyum paketi”ne konulacağı hâlâ netleşmiş değil.
Partisinin, yedi saat süren Merkez Karar ve Yönetim Kurulu toplantısının ardından konuşan AKP Genel Başkan Yardımcısı Fırat’ın, “ana gündem”in “kapatma dâvâsı” olduğunu söylemesi, iktidar partisinin yol haritasındaki tedirginlik ve tereddütlerini ortaya koymakta…
Elbette bir siyasî parti, hakkındaki “dâvâ”nın seyriyle ilgilenecek ve temel savunma stratejisini hazırlayacak. Ancak Fırat’ın, “çözümün tecelligâhının TBMM olarak gösterildiğini” belirtip, sürecin kamuoyunda yol açtığı “belirsizlikleri” yalnız “partinin kapatılması”na hasretmesi, yeni “demokratikleşme paketi”nin de zevâhiri kurtarma hesabına günübirlik olacağı endişesini uyandırıyor. AKP Genel Başkanvekilinin, “mahkeme sürecinin siyasî ve ekonomik sonuçlarını öngörmek”ten bahsetmesi, kulislere yansıyan yankılarıyla “partinin kapatılacağı” kaygısı olarak algılanıyor. “Parti yönetimimiz dâvâ sürecinden doğacak faturayı millete ödetmeme kararı almıştır” cümlesi da bu anlamı veriyor.
Dahası, ülkemiz ve milletimiz için “telâfisi zor ağır kayıplar”ı nazara verip, “siyasî ve ekonomik istikrarın bozulması”nın yanısıra “birlik ve bütünlüğümüzün zaafa uğraması” sözü, siyasî ve ekonomik krizlerin habercisi olarak anlaşılıyor.
“İnanıyoruz ki milletimizi bu sürecin ağır bedellerini ödemek mecburiyetiyle karşı karşıya kalmaz” cümlesi de bunun âdeta örtülü ifâdesi…
* * *
Gerek Fırat’ın açıklamaları, gerekse Başbakan Erdoğan’ın partisinin Meclis grubundaki konuşması, öncelikle “kapatma dâvâsı”nın aşılması için diğer siyasî partilerle “mutabakat arayışı”nın esas alındığını göstermekte.
Nitekim Erdoğan’ın, “Milletimize bedel ödetecek bir icraatımız olmadı” diye başlayıp “Türkiye’nin demokrasiden döndürülmeyeceği”ne dair “demokrasi ve hukuk” vurgusu, daha çok “iddialar”a karşı bir “savunma” olarak görülmekte. Seçmenin AKP’ye desteğinin devam ettiği, “hükûmetin başarılı olduğu” siyasî söylemleriyle sınırlı kalmakta. Bunun dışında, “kapatma dâvâsı”nın ötesinde özellikle AB müktesebatının üstlenmesi, demokrasi ve özgürlük standartlarına ulaşılması, yargı reformu ve eğitimin demokratikleşmesi için gerekli anayasal ve yasal düzenlemeler belirlenmemekte, üstü kapalı geçilmekte.
Gerçi en son Fırat’ın da dile getirdiği gibi, zaman zaman “derinleşme eğilimi gösteren sorunu fırsata dönüştürmek”ten dem vurulmakta. Lâkin hâlâ beylik lâflarla, genel taahhüdlerle oyalanmakta. Haftalardır bütün uyarılara rağmen ayağa gelen “fırsat”ın nasıl değerlendirileceği bir türlü açıklığa kavuştulmamakta…
Görünen o ki bunca ibret verici olaylara karşılık, hâlâ “oyalama” ve “öteleme” taktiğiyle günübirlik politikalar güdülmekte. Başbakan’ın ve iktidar partisi sözcülerinin, “kapatma dâvâsı” ekseninde diğer siyasî partilerle görüşüp uzlaşmayla demokratik reformları belirleyeceklerini bildirmeleri, bunun belirtisi…
Halbuki esas meselenin sahibi olması gereken hükûmet ve iktidar partisinin, “parti kapatma”dan ifâde özgürlüğüne kadar Türkiye’nin bütün problemlerine çözüm getirici temel tesbit ve teklifleri ortaya koyması gerekmekte.
Zira siyasetin demokratikleşmesi, siyasî partiler ve seçim kanununun düzeltilmesi, yargı reformu, inanç ve ifâde özgürlüğünü kısıtlayan engellerin kaldırılması, eğitimin demokratikleşmesi sözünü Türkiye Cumhuriyeti adına veren ve sorumlu olan hükûmettir…
* * *
Dün bu satırların yazıldığı sırada, AKP’nin “en büyük demokratikleşme paketi” için muhalefetle görüşeceği” ve 301. madde ile ilgili değişiklik teklifini Meclis’e sunduğu haberlerinin ötesinde, belirgin bir çaba gözlenmiş değildi.
Hükûmet, avutan, zaman kaybettirici arayışlar yerine, net ve kararlı önerilerle kamuoyunun önüne çıkmalı. Bir tek 301’le iktifa etmemeli; Siyasî Partiler Kanunu'nda sadece parti kapatmayı zorlaştıran makyajlarla yetinmemeli; pansuman tedbirlerle konuyu savuşturmamalı.
Hükûmet ve siyasî iktidarın ana gündemi “parti kapatma” değil, “demokratikleşme” olmalı. Demokrasi ve insan hakları ve hürriyetleri açısından belirlenmiş “dolgun tasarılar”la muhalefete gitmeli; “demokratikleşme paketi”nin içi dolu olmalı.
Ve özellikle demokrasi açısından konuyu ciddiye almalı. Erdoğan’ın açıkladığı gibi, muhalefetle görüşmeyi, “kısmen bazı çalışmaları arkadaşlarımız yapacaklar” tarzında sathî ve daha baştan belirsiz kalmamalı…
Yoksa yine dağ fare doğurur; ve olan demokrasiye ve Türkiye’ye olur. Siyasî yanlışların ve basiretsizliğin bedeli yine millete ödetilir; yazık olur…
09.04.2008
E-Posta:
[email protected]
|
