Bayram sonrası yoğun gündemi bekleyen Türkiye, Aktütün Karakoluna düzenlenen hâin saldırıyla sarsıldı. Yine Anadolu şehitlerine ağlıyor; yine yürekleri yakan ağıtlar yakılıyor…
Gerçek şu ki özellikle Anayasa Mahkemesi’nin iktidar partisi hakkındaki kararıyla siyasî iktidar kendini olayların akışına bıraktı. Meclis’in tatilde olduğu yaz aylarını günübirlik politik tartışmalarla geçiştirdi.
Bu süreçte Anayasa Mahkemesi’nin 11’e 10 oyla partisini “laikliğe aykırı eylemlerin odağı” gösteren “kapatmama kararı”nın “gerekçeli kararı”na karşı daha baştan uymaktan başka yapacakları bir şeyin olmadığını belirtip “teslimiyet” içinde havlu atan iktidar partisi yönetimi, Türkiye’nin gerçek gündemini âdeta savsakladı.
Başbakan’ın bir medya grubu patronuyla geçen polemiklerle, Almanya’daki “Deniz Feneri dâvâsı”nın ucunun iktidar partisine uzanması ihtimali üzerine tırmanan tartışmalarla, iktidar ve anamuhalefet partileri temsilcilerinin gerginlikleri arttıran boş atışmalarıyla Ramazan’ı geçirdi.
Bayramın ardından Ankara’nın başta gittikçe krize giren ekonominin durumu, AB müzâkere süreci ve terör olmak üzere, ülkenin iç ve dış meselelerini masaya yatırması ve Türkiye’nin gerçek gündemine eğilmesi beklenirken, Güngören, Mersin ve İzmir’deki katliâm patlamaların peşinden taşeron terörün son karakol baskını, oldukça düşündürücü.
Bu durum, Ankara’yı yeniden teröre odaklandırmakla bırakmıyor; önündeki âcil kodlu gündemini dağıtıyor; kendi iç meselelerine yumulup âdeta kapatıyor…
OLAYLARIN ARDINDAKİ İSTİFHAMLAR…
Türkiye’nin en önemli gündemi, şüphesiz terörle mücadele. Bu açıdan yeni yasama yılının başında Irak’ın kuzeyinden gelen terör tehdidine karşı sınırötesi operasyonlarla ilgili “Başbakanlık tezkeresi” Meclis’te ele alınması öncesinde, Aktütün’ün beşinci kez baskına uğraması, dikkate değer.
Keza 16 yıldır sürekli baskına uğrayan ve şehid sayısı 44’e ulaşan Aktütün’ün bölgedeki beş kararolla beraber kaldırılıp nakledileceğinin son demde Genelkurmay’ca açıklanması, doğrusu “niçin bunca zaman ihmal edilip geç kalındığı” sualiyle birlikte bir yığın istifhama yol açıyor.
Bu durum ister istemez, savunmadaki zaafların yanı sıra “acaba tezkerenin süresinin uzatılmasına karşı Irak’ın kuzeyindeki PKK terör yuvalarını koruyan, teröristleri teslim etmeyip kollayan ve kontrolü altında tutan ABD ve işgal ortaklarının gizli bir baskısı mı var?” sorusunu sorduruyor.
Cumhurbaşkanı Gül’ün ziyaret ettiği Washington’daki neoconların bölgeye yönelik projelerini ve Yahudi lobisi fitne üretim merkezlerinin fitne ve ifsad plânlarını hatırlatıyor…
Ve Türkiye’nin darbe ve terör tezgâhının iç yüzünü oluşturan “Ergenekon” iddianâmesinde yer alan Dağlıca Karakolu komutanının bölgenin krokisini terör örgütüne ulaştırdığı iddialarının arka plânındaki vahâmeti sözkonusu ediyor. Bu dehşetli senaryonun, kamplaşma ve kavgayı tezgâhlayan suikast ve bombalama eylemleriyle etnik ve mezhebî ayrışmalarla toplumu karışıklık, kargaşa, çöküntü ve çâresizliğe iten kaos ortamını amaçladığını bir defa daha ortaya çıkarıyor.
Bazı geri üsleri Washington’da bulunan “Ergenekon çetesi” ile Gladio arasındaki bağlantılarını açığa çıkarıyor. Küresel krizin dalgasıyla giderek derinleşen ekonominin kırılgan sürecinde “Türkiye’nin istikrarsızlaştırılması” plânını deşifre ediyor…
BASKIN DA, TARİH DE TEKERRÜR EDİYOR
Bütün bunların ortasında tıpkı geçtiğimiz yıllarda Nevruz ve “bayrak yakma” kışkırtıcılığıyla özellikle bazı şehirlerde Doğu ve Güneydoğulu vatandaşlara saldırıların başlatılmasının bizzat tetikçi terör örgütünün propaganda merkezlerince azmettirilmesi, “işin içindeki iş”in iç yüzünü bir defa daha deşifre ediyor.
Neticede baskın da tarih de tekerrür ediyor. Belli ki bayatlamış oyun yeniden sahneleniyor, film başa sardırılıp tekrarlanıyor.
Bölgede teröre her türlü malî, siyasî ve silâh sağlayan “stratejik müttefiki” ABD’nin Müslüman komşu Irak’ta sürdürdüğü istilâsına “destek hamûlesi” hazırlayıp havaalanları ve limanlarını açarak her türlü desteği veren, İngiltere ve İsrail rotasında ilerleyen AKP’nin siyasî manipülasyonlarla “alternatifsiz” gösterilmesinin maksadı bu.
İktidar partisinin CHP ile kayıkçı kavgasına benzer tertiplenmiş medyatik didişmeler bunun için. İç siyasetin saptırılması ve Türkiye’nin gerçek gündeminden koparılması da bunun için…
Maksat, terörle etnik ayırımları daha da derinleştirip toplumu kamplaşmanın içine itmek. Derin acıyı istismarla halkı asimetrik tahrikle iç çatışma ve kargaşaya sürüklemek. Ekonomiyi uluslar arası sermayenin boyunduruğuna sokmak. Ülkeyi kutuplaştırıp dış güçlerin emperyal dayatmalarına karşı güçsüz ve teşne duruma getirmek…
Aman dikkat…
07.10.2008
E-Posta:
[email protected]
|
