Eski tarihli sayılar
|
Banu YAŞAR |
|
Bana eskimeyen bir şey söyle... |
|
|
Bana eskimeyen tek bir şey söyle, bana hiç bitmeyen bir şey söyle, Söyle ki inanayım sevginin kalıcı olduğuna...
Her şey eskir mi hayatta, hep yeni ve taze kalan bir şey yok mudur... Hayat mı eskitir, insanın kendisi mi harcar yüreğindekileri, Beslemezsem ölür mü duygularım, Her ateş söner mi odun atmasam, Sulamazsam solar mı bütün çiçekler. İnsan tükenir de, yürek tükenmez aslında, Bedenin çöker, yaşlanırda yürek tazelenir sanki, Sen bitersin, yüreğin bitmez asla, Sadece geçen zaman, ona, vazgeçmeyi öğretir. Hayattan beklediğin ve aradıkların farklılaşır, Şekil değiştirir içindeki duygular. Heyecanların huzurlu arayışlara bırakır yerini, Coşkuların sükûnetli limanlarda dinlenmek ister. Bildiklerin, bilmediklerinin cazibesine rağmen, daha güvenli gelir. Alıştıkların, yaşamadıklarının, hayallerinin önüne geçer.
Yürek de bir mahlûktur aslında, Görülmek, fark edilmek, sevilmek ister. Yaralarını saracak, merhem olacak yâr ister. Ruhunu dinlendirecek bakış ister. Halini soracak tanıdık bir ses ister.
Onunla yarenlik etmezsen, Sesini duyurmak istediğinde, kulaklarını kapatırsan, Sana küser, darılır. Sanki kurur, katılaşır, hissedemez olur. Sesi kısılmamış bir yürek mutlaka hisseder. Bastığı yerin ne kadar sağlam olduğunu, Adını koyamasa da kokusunu alır duygunun, Onu yormazsan boş yere ve gereksizce, Ve onu aldatmazsan gerçek istediğin konusunda, O sana hep yarenlik eder. Herkes duyamasa da içindekileri, O içindeki, herkesin yüreğini duyup sana yol arkadaşlığı yapar.
En güçlü olan da, en çabuk yorulanda, Hatta en çabuk yaralanan da odur aslında. Dağlara dayanırda bazen esen yelden yıkılır. Yıllarca emek verip sakındığından sıkılır. Arayıp arayıp da bulduğundan kaçınır. Yürek yorulur belki, ama asla bitmez, İçindeki hevesleri sürekli tazelenir, bedeni yorulsa da... Her şey biter de yürek bitmez aslında, Sadece geri çekilmeyi, sessizce beklemeyi öğrenir. Sahip olamasa da seyretmeyi öğrenir. Arzuları gerçekleşmese de şu âlemde, Sükûnetle beklemeyi de bilir, beklemeyi de sever. Yeter ki küçücük bir ümidi olsun...
Bir gün gerçekten sustuğunda yüreğin Bil ki buralarda değilsin. Yine de üzülme, müsterih ol, Yüreğin sana oralarda da yarenlik eder...
18.04.2010 E-Posta: [email protected] |
|
|
