‘İşsizlik’, Türkiye’nin en büyük problemi olmaya devam ediyor. Ekonomideki ‘iyileşme’nin tabana yayılmaması, ‘büyüme’nin de yatırım ve üretimden değil; ‘tüketim’ ve ‘dış kaynak’tan sağlanmış olması sıkıntıların devam etmesine sebep oluyor.
İşsizliğin azalmamasının bir sebebi de, ‘iş beğenmeme’nin yanında; ‘kalifiye’ eleman yetersizliğidir. Gerçekten de bu durum, Türkiye’ye has çelişkilerden biridir. Bir yanda ‘işçi’ arayanlar, öte yanda ‘iş’ arayanlar... Bazı gazetelerin hafta sonu ‘ilân’ eklerine bakınca, “Bu kadar ‘işçi/eleman’ arayanların var olduğu bir ülkede, bu kadar işsizlik nasıl olur?” diye insanın aklına takılıyor.
Bir yanda işsizler, öte yanda işçi arayanlar. Ortak problem, ‘eğitilmiş, kalifiye eleman’ olmaması... Çünkü işçi arayanlar, ‘Ne iş olursa olsun, yaparım abi’ diyenleri değil; haklı olarak tarif edilebilir, eğitilmiş ve kaliteli iş gücü istiyor.
İşte bu noktada ‘meslek liseleri’ devreye giriyor ya da girmeli. ‘Meslek liseleri’ her konuda eğitim veriyor, ancak son yıllarda imam hatip liselerinin önünü kesmek için alınan kararlar, bütün bir sistemin canına okudu. Meslek lisesi mezunlarının üniversiteye girme hedefini sona erdirir hale gelen uygulama, dolaylı olarak sanayicileri de vurdu.
28 Şubat sürecinin icraatlarından olan bu uygulamaya başlangıçta sanayicilerimiz itiraz etmedi. Ancak son yıllarda kalifiye işçi bulmakta zorlanan sanayicilerimiz, bu suskunluğun faturasını dolaylı olarak kendilerinin ödediğinin farkına vardı. Öyle ki, en büyük holdinglerimizden biri “Meslek lisesi, memleket meselesi” diyerek meslek liselerini destekleyici kampanyalar açmak mecburiyetinde kaldı.
AB sürecinde ‘meslek’ ve ‘kalifiye eleman’ o derece önemli ki, meselâ bizce ‘basit’ gibi görülen ‘dönerci’ler için Almanya’da ‘Meslek Yüksek Okulu’ açılmış. “Almanya’da ‘Döner Üniversitesi’ açıldı” başlıklı haberde şu bilgiler yer almış: “Almanya’da dönerci ustalarına 6 aylık kurs ve ardından birer sertifika verecek olan Gıda ve Gastronomi Meslek Okulu, çalışmalarına başladı. (...) Türkler arasında kısaca, ‘Döner Üniversitesi’ olarak anılan okul, Temmuz ayında ilk mezunlarını verecek.” (Hürriyet, 8 Nisan 2007)
Meslek liselerinin önünü kesen YÖK’ü eleştiren Enis Berberoğlu da şöyle yazmış: “İmam hatipliler ülkeyi ele geçirmesin diye teknik okul mezunları üniversite kapısında mağdur ediliyor. Türban ipoteği nedeniyle laik aydınlar, YÖK’ü eleştirmekten kaçınıyor. Yabancı sevmez Almanya, 1970’de tanıştığı dönerin okulunu kuruyor. Türkiye’de üniversite giderek yasaklar cenneti haline geliyor. Aradaki fark budur!” (Hürriyet, 8 Nisan 2007)
Başlangıçta meslek liselerinin önünün kesilmesine ses çıkarmayan sanayiciler, ‘Meslek lisesi, memleket meselesi’ demeye başladıklarına göre, ciddî anlamda sıkıntı yaşadıkları anlaşılıyor. Türkiye’yi ‘idare eden’lere düşen, lüzumsuz inadı bir kenara bırakıp meslek liselerinin önünü açmak olmalıdır. Bu yolda atılacak küçük adımlar, büyük neticeler verebilir.
Aksi halde, ‘iş’ arayanlar da, ‘işçi’ arayanlar da katlanarak büyür.
12.04.2007
E-Posta:
[email protected]
|
