Bilenler konuşmayınca, meydan bilmeyenlere kalıyor. Artan terör hadiseleri sonrasında yapılan değerlendirmeler, vatandaşın kafasını iyice karıştırmış durumda. “Zaten maksat bu değil mi?” dediğinizi duyar gibi oluyoruz...
Yara çok derin ve acıdır. Yıllara dayanan bir ihmalin, geçmişte ekilen ‘anarşi tohum’larının neticeleriyle yüzleşiyoruz. Rüzgâr ekenin, fırtına biçmesinden daha tabiî ne olabilir? Keşke, yıllar yılı ısrarla ve inatla ‘rüzgâr’ ekilmesiydi.
Olan oldu ve bugün içinden çıkılması zor, ama imkânsız olmayan bir duruma geldik. O halde yapılması gereken akl-ı selim ile düşünmek, bilenlerin konuşması ve kalıcı çarenin sunulmasıdır. Aslında Türkiye’yi ‘idare’ edenler, yaptıkları onlarca yanlıştan sonra kalıcı çarenin farkına varmış olmaları lâzım. Ancak, ne hikmetse bu çareyi bildikleri halde ifade etmekten uzak duruyorlar.
12 Haziran 2007 Salı günü CNN Türk ekranlarında konuşan emekli bir general, (Gürkan Zengin’in ‘Editör’ programı) Güneydoğu halkının yanlış tanındığından bahsederek, bazı anekdotlar anlattı. Generalin dikat çektiği, çare olarak sıraladığı noktalardan biri de, bölgeye; bölge insanını tanıyan yöneticilerin tayin edilmesi gerektiği şeklindeydi.
Hadisenin temelinde bu yatıyor. Ne hikmetse, anarşiden muzdarip olan bölgeye tayin edilen yöneticiler, uzun bir dönem halkın hissiyatını dikkate almayan icraatlara imza atmışlardır. Son yıllarda nisbeten bu yanlıştan dönülmüş olsa da tam anlamıyla doğru tercihler yapıldığı da söylenemez.
Sıkıntının temellerine inildikçe, sadece anarşiden muzdarip olan il ve ilçelerde değil, bütün Türkiye’de yöneticilerle yönetilenlerin kaynaşması gerektiği ortaya çıkıyor. Devlet-millet kaynaşması şeklinde ifade edilen nokta, çoğu zaman ihmal edilmiştir. Bugün çektiğimiz sıkıntıların önemli bir sebebi de budur.
Terörle mücadele edilirken; “Hak, hukuk, adalet ve insan hakları da gözetilsin” derken bunu ifade etmeye çalışıyoruz. Terörün kökünün kazınması, teröristlere yeni ‘eleman’ların katılmasını önlemek de ancak bu yolla temin edilebilir. “Dağa çıkıp silaha sarılmasınlar, düz ovada siyaset yapsınlar” tesbiti de bunun farklı bir ifadesiydi. Nitekim bu beyan, büyük ölçüde taraftar bulmuş ve toplumun bütün kesimlerince kabul görmüştür. Aynı tarihlerde ‘örgüt’e eleman akışının durduğu da ifade edilmişti. Yaşananlar, bu tesbitlerin ‘yanlış’ olduğunu ispat etmek için midir?
Doğruları hep tekrarlayacağız: Terörün panzehiri, kalıcı çaresi ‘kalplere yasakçı’ koymaktan geçer. Bu yol zor, uzun, ama kesin çaredir. “Biz zor değil, kolay yolu tercih edeceğiz” diyenler işi bu noktalara getirdi. Lütfen yanlışta ısrar etmeyelim, edenlere de gerçekleri hatırlatalım.
Arzu edilir ki, böyle önemli bir konuda Diyanet İşleri Başkanlığı da kalıcı yolun eğitim ve ıslah olduğunu hatırlatsın...
14.06.2007
E-Posta:
[email protected]
|
