İngiliz basınında aynı temalı iki önemli haber çıktı.
Önce Sunday Times gazetesi, ardından da The Daily Telegraph yazdı.
ABD’nin Irak’a müdahale sürecinde ve daha sonra bazı gelişmeleri Amerikan basınından önce verdikleri için İngiliz basınının dikkate almak gerekiyordu.
Haber İran’la ilgiliydi.
İran’a yapılacak olan hava saldırısı ile nükleer tesislerin vurulmasını söz konusu ediyordu.
Ancak burada saldıran taraf Amerika değildi, bilâkis ABD saldırıyı önlemek için telkinde bulunuyordu.
ABD’nin İran’a saldırmak için kaç yıldır fırsat kolladığını biliyoruz. Bush, İran’ı defalarca tehdit etti.
ABD’nin fetvacısı gibi çalışan Atom Enerjisi Kurumu, İran’ın nükleer çalışmaları hakkında tam da ABD’nin istediği doğrultuda bir rapor hazırladı.
İran’a yaptırımlar konusunu görüşmek üzere BM’nin 6 büyük ülkesi dün İngiltere’de bir araya geldi.
Bütün göstergeler İran’ı ABD tarafından yürütülen bir proje kapsamında ablukaya alındığı yönünde.
Peki ABD dışında İran’a müdahale etmek isteyen bir güç mü var? İran’ı vurmak için her türlü fırsatı kullanan bir ABD başka bir gücün müdahalesini neden önlesin?
Bütün bunlar doğru ama, aynı zamanda eksik.
İngiliz basınında yazanların üstüne Dışişleri Bakanı Abdullah Gül’ün ABD dönüşü Suudi Arabistan, Afganistan ve Pakistan temaslarını da eklemek gerek.
Pakistan’da Ürdün, Endonezya, Suudi Arabistan ve Türk Dışişleri bakanlarının toplantısını da göz ardı etmeden.
Şimdi sadede geliyorum.
İngiliz basınında yazılan ve bazı başşehirler de konuşulan konu, İsrail’in İran’a müdahale hevesi.
Bu ABD’yi İran’a müdahaleye zorlamak için uygulanan bir taktik mi, yoksa ABD’de bir zaaf sinyali alan Tel Aviv’in, tüm riski göze alıp, kendi işini kendi görme plânı mı?
Ne olduğunu tam olarak bilemiyoruz.
Ancak İsrail’in, İran’ın nükleer tesislerini vurmak için bir hazırlık içinde olduğu belirtiliyor.
Bunun bir hava saldırısı şeklinde olacağı ve nükleer tesislerin yanı sıra bazı stratejik hedeflerinde vurulmasının planlandığı ifade ediliyor.
Bu durumu yakından izleyen Türkiye ve ABD’nin ise İsrail’i engellemeye çalıştığı söyleniyor.
Bunun için Irak hava sahasının kullanılmasının planlandığı ve ABD’den izin talep edildiği söyleniyor.
Sunday Times gazetesinin haberinde, İsrail hava kuvvetlerine bağlı 2 uçak filosunun, İran’a ait Natanz’daki uranyum zenginleştirme tesisini nükleer silâhlarla vurmak amacıyla eğitim yaptığı, Arak ağır su işletim tesisi ile İsfahan’daki uranyum işleme tesisinin de konvansiyonel bombalarla vurulmasının plânlandığı belirtiliyor.
Bu arada ABD seçeneği büsbütün göz ardı edilmiş değil. Hatta Florida’daki Komuta Merkezinde hazırlıkların tamamlandığı belirtiliyor. Amerikan plânının ise nükleer tesislerinin yanı sıra İran’ın askerî altyapısını da hedef alacağı, hava ve deniz üsleri ile hava savunma sistemleri, füze üretim tesisleri, komuta-kontrol merkezlerinin vurulacağı yönünde. ABD’nin planının; Birinci Körfez savaşında Irak’a olduğu gibi İran’a yönelik günlerce devam edecek bir hava saldırısı, kara ve denizden atılacak füzelerle ağır bir bombardıman olduğu söyleniyor. İran’ın etrafında Irak, Şattül Arap su yolu ve Afganistan tamamen kontrolünde olmasına karşın ABD’nin bir kara savaşını düşünmediği yönünde. Hava ve denizdeki savaş gemilerinden ağır bombardıman, ama ondan önce İran’da başta Kürtler olmak üzere bazı grupların ayaklandırılması.
Dikkatinizi çektiyse İsrail plânında sadece hava saldırısından söz ediliyor. Peki Türkiye ve ABD, İsrail’e engellemek için neden çaba gösteriyor? Çünkü çok iyi biliniyor ki, İsrail böyle bir harekât yaptığı takdirde İran anında misilleme yapacak.
2006 yılında Lübnan’a karşı giriştiği harekâtta İsrail, Hizbullah’ın karşısında başarılı olamadı.
İran’ın uzaktan desteğine sahip Hizbullah’la baş edemeyen İsrail’in, İran mağlûp etmesine şans tanınmıyor. Daha da ötesi, İsrail’e anında karşılık veren İran’ın kısa sürede İslâm dünyasının desteğini de arkasına alacağı, 1967 Arap-İsrail savaşından beri başları önlerinde olan Arap dünyasının da bu durumda İran’ı bir lideri olarak göreceği gerçeği.
İsrail, benzer bir uygulamayı 1981 yılında Irak’a karşı yapmıştı. Saddam Hüseyin’in Fransız ve İtalyanlara yaptırmaya başladığı Al-Tuvaitha’daki Osirak Nükleer reaktörünü vurmuştu. Osirak eski Mısır’da ‘Ölüm Tanrısı’ anlamına geliyordu. Emri Menachem Begin vermişti.
Ancak o günkü konjonktürle bugün çok farklı. O gün ABD’nin güdümünde olan bir Saddam Hüseyin vardı. O sırada İran’la savaş halindeydi ve Batıdan büyük yardımlar görüyordu.
Şimdiki İran’la o günkü Irak farklı.
ABD’nin çabası İran’ı izaole etmeye çalıştığı bir sırada İsrail’in saldırısının bu planı alt üst etmesi.
Türkiye’nin gayreti ise bu savaşın kısa sürede bir Ortadoğu Savaşına dönüşecek olması.
2007 her yönüyle İran yılı olmaya aday.
27.02.2007
E-Posta:
[email protected]
|
