Yazın rehavetini kırmak için enfüsî daireden kâinatın temaşa mekânlarına ve menzillerine uzanmak, ayrı bir tat ve huzur veriyor. Bu, seyredilen âlemin mânâ derinliklerinde tefekkürün kapılarını açan mütalâalar ise, tatilleri şuurlulaştırıyor.
Buna mümasil programlardan birisi de Ankara’da Risâle-i Nur Enstitüsü’nün devam eden “Risâle-i Nur Müzakereleri” faaliyetidir. Geçen haftanın ortasında başlayan çalışma, bir hafta boyunca, her gün farklı bir konuda akademik seminerlerle ifade ve istifade zemininde yürüyor.
Bir mevzunun içinde kavramların dili ve prensiplerin süzgeci ile ilmini ve ihtisasını Risâle-i Nur perspektifiyle mezcederek lezzetli bir fikir ikramında takdim etmek, hepimiz için birer manevî feyiz ortamıdır. Enstitü bunu sağlıyor.
Tefekkür penceresinde, aklın nuru olan fenlerle, kalbin ziyası olan dinî meseleleri bir arada ve erbabının diliyle istifadeye sunmak, enstitünün kuruluşundan beri muvaffak olduğu bir iştigal alanıdır.
Daha öncesinde gelenek haline gelen Risâle-i Nur Kongreleri, Arama Konferansları, Anlama Konferansları ve bu müzakere formatında yeni seminerlerle, daha fazla anlamamıza, ortak aklın mahsulü sohbetlere ve insibağa zihni müheyya etmektedir.
Bu tarzlar, Üstaddan günümüze devam edegelen Nur derslerimizin, sohbetlerimizin ve karşılıklı muhabbet temin eden okuma ve dinlemelerimizin künhünü teşkil etmektedir. Şükür ki, hürriyet havasının solunamadığı dönemlerden “cennet âsâ” mevsimlere ve inkişaflara gelmiş bulunmaktayız.
Risâle-i Nur manen hakimdir ve kalpler üzerine müesses manevî varlığını gittikçe insanlığın genel istifadesine, imanının takviyesine ve beşeriyetin ıslâhına, bütün himmetini hasretmektedir.
Bu meyanda, değerli akademisyenlerimiz tarafından verilen enstitünün müzakere konuları da bir birinin mütemmimi mahiyetindedir. “Bireyin Hürriyetleri, Meşveret, İsmi Celâl ve Cemal Tecellîleri, Tahavvülât-ı Zerrat, Yaratılış Mucizesi, Tabiat Risâlesi, Sosyal Yaklaşımlar ve Demokratikleşme” başlıklarını havî mevzular, hazmedilmiş bir ihtisasla ve ihlâsla katılımcılarla paylaşılmaktadır.
Yeterince katılamasam da, iştirak edebildiğim mevzular, katılamadıklarım için beni cidden hayıflandırdı. Zaten konu Risâle ise, kendi ulviyetinin tesirini insanlara hissettirmektedir. Okuyan, anlatan veya dinleyen bu sırra vakıf olduğu için, sohbetlerin lezzeti ve birbirine ayna olma mümkün olmaktadır. Bununla birlikte, farklılığını anlama ve anlaşılmayı kuvvetlendirmeye dayalı şerh ve izahlar, Risâlenin ruhuna sadık mânâlar olarak tecessüm etmektedir.
Bu vesileyle, bir şey daha zihnimde netleşti. Her Risâle-i Nur mensubunun, öğrenme iklimi olan zeminlerde; mesleğinin, tecrübesinin, ihtisasının ve kariyerinin zekâtını ve hülâsasını, fıtratına ve merakına uygun bir tenasüple bir konu etrafında, mutlaka 60 dakikalık bir seminer formatında sunabilmesinin gerektiğidir. Buna ihtiyacımız var.
Bu seminerler, üçüncü kişilere açık olmalıdır. Derslerimizin bir açılımı ve cemiyete açılan bir kapısı mânâsında ruhları dost ve talebe olmaya namzet yeni insanlara sunulmalıdır.
Eğitimci Hüseyin Kara’nın ve Prof. Dr. Ahmet Battal Hocanın ardından Prof. Dr. Mehmet Aybak Hocanın “İsmi Cemal ve Celâl Tecellîleri” seminerinde, “cemalin gözünde celâl ne kadar cemîldir; celâlin gözünde dahi cemal o kadar celîldir” mânâsı bütün haşmetiyle kâinattaki tecellîlerini, iç içe nizam ve intizamını bize gösteriyorlar.
Anladığım kadarıyla, cemal cemîl makamında celâli gösterdikçe, celâl de celîl nazarıyla cemali okur.
Bismillahirrahmanirrahim’de Allah Lafza-i celâli ile Rahman ve Rahimdeki ism-i Cemalin tecellîleri ve 114 defa âyetlerle nazil olması, en önemli dersimizin hikmet ve muhabbet toprağını işba etmektedir.
Kavramlarla mânâlar inkişaf ettikçe, Risâle-i Nur’un tefekkür ummanı, kevniyatın kudret elini bize hatırlatıyor, müşfik bir ikaz yapıyor.
Böylece rahmetli Hasan Feyzi Ağabeyin, “Ey rahmet-i âlem Risâle-i Nur” hitabındaki idrakin mazharı olma imkânını veriyor.
Kâinatta, her âlemde ve taifede “Esma-i Hüsnadan bir ismin ünvanı tecellî eder” hakikati, bin bir ismin farklı tecellîleri ile tanışmamıza ve anlamamıza yol açacak taksimü’l amal ile âdetullaha mutabık gayretlere ihtiyaç olduğuna işaret etmektedir.
Lütuf ve kahr, hüsün ve heybet, tezyin ve tenzih, cennet ve cehennem, nur ve nar, emir ve nehiy, terğip ve terhib, tebşir ve inzar, reca ve havf, hayat ve memat, bast ve kabz, iki ayrı tecellînin, yani ism-i Cemal ve Celalin kâinattaki tecellîlerden bir kısmıdır.
Seminerciden kopyaladığım bu başlıkları açmak, sadece iki kavramına yıllarımızı vermek, kendimizi fıtratımızla bir tecellîye mazhar kılmak ve dalgıç gibi, ilim denizinin derinliklerindeki nur incisine varmak ve vakıf olmak, dünyanın cenneti olsa gerek.
Dr. Hakan Yalman’ın “Tahavvülatı Zerrat” bahsi, Prof. Dr. Orhan Ayyıldız’ın “Yaratılış Mucizesi” ve Prof. Dr. Abdülvahap Yiğit’in “Tabiat Risâlesi” konuları, hafta sonunun “ders baklavaları” niteliğinde devam ediyor.
Konuşmacılardan borçlandığım ve öğrendiğim kavramlarla, bana mutluluk kattıkları için hepsini kutluyorum.
01.07.2007
E-Posta:
[email protected]
|
