Nokta Dergisi baskını, “Bab-ı ali baskını” nev'înden, bir dayatma kokuyor. Konu emekli generaller ve darbe olunca, teyakkuz haline geçen bazı çevreler, ihbar niteliğindeki haberi değerlendirip, ciddî bir araştırma ve soruşturma açacaklarına, haber yapan dergiyi sorgulamaya başladılar.
Haber için başbakanın savcıları göreve çağıran sitemi, fazla makes bulmadı. Çünkü daha önce Şemdinli dâvâsında savcının başına gelenleri, bütün meslektaşları biliyor. Hükümetin “ört ki ölem” tutumunu da.
Hal böyle olunca, yargının refleksleri, bağımsızlığı ve adil süreçlerde karşılaştığı zorluklar ortada. Siyasetin sivil tonunun yanı sıra, darbecilerin arkasına sığınanların varlığı da bir vakıa. Bunun yanında medyadaki asker kışkırtıcılığı, çanak tutanların “akreditasyon”lu durumları karşısında, gerçek haber değeri taşıyan ve demokrasi lehine deşifre yapan Nokta’nın yayını ağır geldi.
Ağırlıktan söz etmişken, 14 Nisan mitinginin sayısal değerleri üzerinde farklı rivayetler olsa da, göz ardı edilen bir noktayı nazarınıza sunmak istiyorum. Pazar günü, batı Anadolu’da bir üniversitemizin öğretim üyesi beni aradı. Oldukça üzgündü. Biraz da tedirgindi. Kendilerini imza karşılığı topluca Ankara’daki mitinge getirdiklerini ve farklı bir tutumun siciline ve iki ay sonraki sözleşmesine mal olabileceğini belirterek, kerhen geldiği Ankara’daki genel psikolojiyi yansıttı.
Benzer bir toplama ve dayatma da başka bir üniversitemizde yaşandı. Güneyden getirilen öğrencilerden biri, “bizi gezmeye götüreceklerini ve Anıtkabiri de ziyaret edeceklerini” söylediklerini belirtti. Öğrenci burada gördüğü manzara karşısında şaşırmış. Soluğu bir yakınını ziyarette almış.
Miting için resmi, toplu ve ücretsiz seferlerin Anadolu’dan kaldırıldığı her halinden belli oluyor. Buna da itirazımız yok. Sonuçta demokratik çaba denilebilir. Bizim itirazımız, üniversitelerdeki totaliter yapının öğrenci ve öğretim üyeleri üzerindeki baskısı. Hiç de demokratik bir yaklaşım ve nezaket göstermedikleri göz önünde.
Nokta’nın baskınına dönersek; basının, iç kanamalarını çözmesi ve kirlenmiş bağırsaklarını demokrasi röntgenince belirlenmiş tedavi yöntemleri ile temizlemesi vacip oldu. Medyanın, bugüne kadar ikircil ve şöhretlilerin hukukunu savunma dışında görmezlikten geldiği hak ihlâllerini, Nokta baskınına göstereceği tepki ile ortaya koyup, esasen bu baskınlara baskın niteliğinde “nokta” koyması gerekir.
Askerî mahkemenin arama kararı ile üç gün süren didikleme, sivil mekânlara ve basın hürriyetine indirilmiş bir darbedir. Pekalâ sivil mahkemeler üzerinden hukukî inceleme yürütülebilirdi. Askerin görev alanı ile ilgili meslekî disiplin konuları dışında, mensuplarının farklı eylem ve sorumluluklarının sivil mahkemeler nezdinde tutulması gerekirken, burada da bir gariplik var.
Hem de Avrupa Birliği’nin Devlet Güvenlik Mahkemelerinde askerî üye bulundurulmasını demokratik görmediği, bunun gerçekleştirildiği ve yasal düzenlemelerin yapıldığı bir dönemde, bu tür bir müdahale biçimi Türkiye’nin imajını yine zedeleyecektir.
Meclis Başkanı Bülent Arınç’ın önceki günkü demeci de manidar. “Sivil, demokrat ve dindar cumhurbaşkanı” profiline tepki duyanlarla bunu isteyen halkın son 50 yıllık mücadelesine değindi. “Rejim tehlikede” paranoyasının korumacı psikolojisine vurgu yaptı. “Rejim değil, statükocuların gücü tehlikede” misillemesi yerindeydi.
Koltuğu tehlikeye düşecek olan birinci sınıf cumhurbaşkanı atanmışlarının bir çoğu, avazı çıktığı kadar “rejim tehlikede” diye bağırıyor. Doğru, bir tehlike var: Koltuğunu rejime sigortalamış bir avuç azınlık ve milletin kararına saygılı olmayanlar.
Yırtınmanın, sağdan soldan aşındırmanın, kötü kokular yaymanın ve milleti iğfal etmenin bir anlamı yok. Akl-ı selime güvenmeyen ve statükosunu korumak isteyenlerin tutunması çok zor. 2007 Türkiye’sinde bunların tedirginliği gittikçe artacak, ancak tedirginlik bunlarla paralel artmayacak. Bilâkis azalacak.
Seçimler, herkesin şapkasını önüne koyacak. Bundan kaçış yok.
Her baskın geri teper. Her dayatma meşrû tepkiyi kamçılar.
17.04.2007
E-Posta:
[email protected]
|
