Yine birileri bir şey karıştırmaya başladı. Yapanların dahi sahiplenemediği 28 Şubat postmodern darbesinin 10. yıldönümünde yapılan tartışmalar henüz sıcaklığını korurken, Genelkurmay tarafından gazetecilerin andıçlandığı haberi gündeme bomba gibi düşmüştü.
Nokta dergisi kapağında bir general şapkasının altında şöyle bir yazı yer aldı:
“28 Şubat’tan 10 yıl sonra Genelkurmay’dan yeni andıç… İki türlü gazeteci vardır: TSK karşıtları, TSK yandaşları…” Nokta dergisinin haberine göre, akretite olan gazetelerde çalışan yazarlardan 55 yazar “TSK yanlısı”, 33 yazar ise “TSK karşıtı…” idi.
“Demokrasi ayıbı” niteliğindeki “Akredite Basın ve Yayın Organları Yeniden Değerlendirmesi” haberini aynı zamanda akredite de olan “çok satan gazeteler”in bir çoğu birinci sayfalarında haber dahi yapmazken, Genelkurmay’ın adlî soruşturma başlatmasını ön plâna çıkardılar. Bazı gazeteler ise, “bir yazarımız andıç yasaklı, üçü sakıncasızlar” listesinde diyerek, sözde “esprili gönderme” yapmakla yetindiler.
Deniz Baykal dışında, iktidar ve muhalefet partisi milletvekili “andıç”ı tenkit ederken, andıçlanan gazeteciler sert tepkilerini dile getirdiler. Andıç olayını “yılların yanlışı” olarak değerlendirdiler.
“Andıç” belgesi içerisinde bazı kesimlerin “İslâmcı basın” dediği gazete ve kanallardan hiç söz edilmemiş. Bunun sebebi ise, andıçın “akredite medya” için yapılmış olmasından kaynaklanması…
Şimdi bazıları çıkıp bu andıcın sahte olabileceğini söylüyor. Ancak, alışageldiğimiz, böyle haberler karşısında Genelkurmay hemen açıklama yapar, yalanlama yapardı. Açıklama yapıldı, ancak andıçın sahte olduğu ile ilgili değil, bunu sızdıranların bulunması için soruşturmanın başlatıldığı yönünde oldu.
Ama bu son andıçlama gösterdi ki, artık “andıçlanmayanlar” utanır oldu…
* * *
Namazdan rahatsız olmak
Bu konuya burada nokta koyarken, başka bir “ayıba” dikkat çekmek istiyorum.
Bütün bunlar konuşulurken, televizyon ve gazetelerin büyük çoğunluğunu elinde bulunduran bir gruba ait gazetelerdeki bir haber, belki okuyucuların gözünden kaçmıştır. Hiç de masum olarak göremediğim bu haberi okuduktan sonra kafamızda sorular uçuştu. “Yine neler oluyor? Bu haberler şimdi nereden çıktı? Bir mesaj vermek için mi yapıldı? Bu haber niye birinci sayfaya çıkarılmıştı?..”
Kafamızda bunun gibi onlarca sorunun oluşmasına neden olan bu bir iki cümlelik haber, “Düğün değil bayram değil, nereden çıktı şimdi” sorusunu da aklımıza getirdi.
İşte o haber:
“Ankara metrosunun Kızılay istasyonundaki mescitte Cuma namazı kılmak isteyenler koridorlara taşıyor. Her Cuma yaşanan bu manzara, halkın metroya biniş ve inişlerinde sorun yaratıyor. İstasyona sadece 600 metre uzaklıkta Avrupa’nın en büyük camisi olan Kocatepe camisi bulunuyor. 1 kilometre uzaklıkta yine büyük camilerden Maltepe camisi var. Ayrıca Kızılay çevresinde irili ufaklı onlarca mescid ve cami yer alıyor.” (Posta, 10 Mart 2007, 1. sayfa resim altı)
Aynı haber Radikal ve Milliyet gazetelerinin birinci sayfalarında da yer aldı. “Metroda namaz şov” olarak değerlendirilen haber, vatandaşın da büyük tepkisine yol açmıştı.
Peki, ne olmuş cemaat Cuma günleri mescitten taşıyorsa? Bunda yadırganacak ve rahatsızlık duyacak ne var?
Metro istasyonu içinde bulunan Şeyh Şâmil Camii Ankara metrosu yapıldığı günden bu yana ibadete açık. Resme bakıldığında namaz kılanların oradan geçen insanları engellediği de yok. Ayrıca hem Kocatepe, hem de Maltepe camileri Ankara’yı bilenler hatırlayacaktır, metroya yakın da değil. Hem yakın olsa ne çıkar? İnsanlar orada namaz kılmak istiyorlarsa kim karışabilir?
Bu gazetelerin “Cemaatin Cuma günleri mescitten taşıyor” olmasını niye hazmedemediklerini merak ettik doğrusu. İnsanların namazından ne istiyorlar?
* * *
Bir başka haber de 28 Şubat’ta tankların yürütüldüğü Ankara’nın ilçesi Sincan’dan geldi. “Bu ayıbı silin” veya “YouTube’yi bırak Sincan’a bak” başlıklı haberlerin altında, “Sincan’da bir parkta Mustafa Kemal’e hakaret içeren yazılar yazıldığı ve bu yazının aylarca kaldığı ve silinmediği” belirtiliyordu. Sincan Belediye Başkanı Hasan Altın, “yazının bir provokasyon” olduğunu, “art niyetli kişilerce yazılmış ve basın mensuplarına ihbar edilerek, haber yapılması ve Sincan’ı yeni başka yönlerle gündeme getirmeye çalışmışlardır” açıklamasını yaparken, haberi yalanlamış…
Bu konularda daha bir çok şey yazılabilir. Ancak bu haberleri okuyunca, 28 Şubat’ta olduğu gibi, “Yoksa birileri yine bir yerlerden düğmeye mi bastı” hissi uyandırdı. Yoksa “yeni oyunlar mı sahneye konulmak isteniyor” diye düşünmeye başladık.
Ancak bu oyunlara kalkışanlara en güzel cevap, 10 yılın ardından 28 Şubat sürecini sahiplenmeyenleri hatırlatırız. Çünkü, artık halkımız bu tip tezgâhlara prim vermiyor.
Bu haberleri okuyup da bunların akıllara gelmemesi mümkün mü? Bizim de aklımıza geldi işte…
Sizce de öyle değil mi?
17.03.2007
E-Posta:
[email protected]
|
