Her insan inandıklarını ve yaşadıklarını hemcinslerine tavsiye etmek ister. Kimsenin kolay kolay “Ayranım ekşidir” demediği bir hayat seyri içinde yolumuza devam ettiğimiz için (yanlış, doğru) herkes kendi tercihinin doğru ve güzel olduğunu sanmaktadır. Oysa zıt hayatların var olduğu küremizde yapılanların tümü doğru olamaz. Mutlaka yanlışlar, mutlaka eğrilikler vardır. Doğru sanılanların nicesi insanları yanlış vadilere sürüklemektedir.
İstikamet üzere, güzelliklere doğru ilerleyenlerin şen hallerini gören ve tavsiye edenler de vardır. Hakka ciddî mânâda taraftar olanların gerçekleri tavsiye etmesi büyük ehemmiyet ifade etmekle birlikte, yaşadığımız şu geçici dünya hayatında haksızlığı hak bilenlerin sayısı ne yazık ki az değildir.
Ne kadar iyimser olsak da, kötümserliklerin karanlık çukurlarına düşme tehlikesi her zaman bizim için vardır. Çünkü insanlar için “garanti” denilen bir durum bu dünyada yoktur. Hiçbir hayatın yüzde yüz kurtuluş garantisi bulunmamaktadır. Sapma tehlikesi her an ayakları kaydırabilmektedir.
Hiç kimsenin geleceğinden emin olamayacağı bir bekleme salonunda bulunmak insana bazen karamsar bazen de iyimser duygular verdiği gibi, aynen bizler de bu durumda değil miyiz? Yani güzelliklerle çirkinliklerin bitmeyen bir mücadele içinde bulunduğu bir imtihan meydanındayız. Bu keşmekeş âlemden ölümden önce kurtulmanın imkânı yoktur. “Ben imtihana tabi olmuyorum” demenin de mümkünü bulunmamaktadır.
Bir şeylerin farkına varmak için gayret etmek zorundayız. Ve anlamalıyız ki, yeni bir şeyler de keşfetmek zorunda değiliz. Var olanları, keşfedilmiş olanların farkına varabilmek bizim için yeterli olacaktır. İşimiz zor değil, ama işimizi zorlaştırmak isteyenler de az değildir.
Başıboş yaşamanın bir yaşama türü olamayacağının farkına vardığımız zaman, kayıtlı bir hayat arayışı içine girmek zorunda kalacağız. Ve bu zorunluluk kurtuluşumuz olabilir. Çünkü bu dünya hayatında azade olmak bağımlı olmaktan geçmektedir. Hiçbir kayda bağlı olmadan hürriyete ulaşacaklarını sananlar aslında gerçek köleliğin girdabına yuvarlanmaktadırlar.
Emaneti sahib-i hakikisine satmak ve bundan insanın akıl edemeyeceği bir kâr elde etmek gibi akılları hayrette bırakan bir ticaret imkânı varken, insan denilen varlık hangi akılla bu ticaretin semtine bile uğramak istememektedir?
Her doğanın ölümle bu dünya hayatından ayrılması mukadder olduğuna göre, nasıl olur da insanı insan eden bu vakıayı, insanlar hayatlarının en önemli meselesi yapmaz? Aydınlıklar dururken karanlıklara yönelmek, alçaklıkları yükseklere tercih etmek ve gaflet perdesiyle yüzleri kapatmak insanlığın hiçbir yerinde yazılı değildir. İnsanlığın kitabında karanlıkların, alçaklıkların ve gafletin haklılığı yoktur.
Batılın karanlıklarını dağıtmak ve Hakkın hatırını her zaman ve zeminde yüksek tutmak, haksızlığın semtimize ulaşmasından bile rahatsız olmak durumunun önemini bilen insanlar mutlaka çevremizde vardır. Bunlardan olmanın hayata ne derece mânâ kattığını görebilmek için kalb gözünü açmak gerekir. Bununla birlikte insanlığın huzur ve refahı için gerekli ortamın var olduğunu söyleyebilmek de mümkün değildir. Çünkü karanlıklar üzerine bahse girenlerin sayısı da az değildir şu zemin bahçesinde...
İnsan beyninin şeytana tabi olması neticesinde meydana gelen bunalımlı haletlerle insanlığın ulvî hedeflerine ulaşabilmek mümkün görülmemektedir. Çünkü nankörlükte, kâinattaki varlıklar sayısınca ilerleyen hayat sahipleri vardır çevremizde.
İnsanoğlunun hareketlerinin merkezi olan zihnimizi Yaratıcısına değil de, Yaratıcının düşmanına teslim etmek ne derece doğru olabilir? Bu cinayeti işleyen insanla hangi menzil-i maksuda ulaşılabilir?
Bu karanlık dünyada kendilerini yalnız hissedenler ve yalnızlıktan kurtulmak için varlıktan değil yokluklardan medet umanlarla bu dünya gemisinde nasıl yolculuk yapılabilir? Gemilerin asıl görevi selâmet sahillerine yolcularını bırakmaktır. Oysa bunun farkında olmayan, gemilerin pusulasız olduğunu sananlar vardır. Hâsılı o sefine-i Rabbaniyenin, kudsî görevini yapmasını engelleyenler deryaların korkunç dalgaları içinde kaybolmaktan kendilerini zor kurtarabilirler.
06.03.2007
E-Posta:
[email protected]
|
