Edipler, şairler, ozanlar, bir toplumda yaşanan aşkları, sevdaları, dertleri, elemleri, sevinçleri, hüzünleri, sıkıntıları, ıztırapları en tesirli şekilde dile getiren mümtaz insanlardır.
Bu zümreden olup, dertlerin yanı sıra dermanı, hastalığın peşi sıra çareyi, sıkıntının yanında çözümü, hele hele cehalet gibi müzmin bir illetten kurtulmanın yolunu tarif edip anlatanlar ise, o mümtaz şahsiyetlerin de en nadir olanlarıdır.
İşte, Kırşehirli ozan Neşet Ertaş, o nadir şahsiyetlerden biridir.
Bu büyük ozanın, ülke ve millet olarak bugün içinde bulunduğumuz vaziyeti hem tarif, hem de yol gösterici mahiyette gördüğümüz destanlaşan bir şiirini sizlere takdim etmek istiyoruz.
Ertaş usta, uzun hava tarzında okuduğu bu türküsünde bakın neler söylüyor:
Dünya Cennettir insana
Eşit olsun sana bana
Kıyılmasın hiç bir cana
Anaları ağlamasın
Can yakmadan atom gücü
Birleşsinler tüm bilimci
Dilerim olsun sahici
Dünyada silâh kalmasın
İsterim ki bu dünyada
Hiç kimse cahil kalmasın
Okusun ilmin kitabını
Cahilden akıl almasın
Kendi kendine yetenlere
İlim tahsil edenlere
İlime doğru gidenlere
Cehalet mani olmasın
İlim edenler nurlaşıyor
İlim etmeyen körleşiyor
İliminen dünya birleşiyor
Söyle ki neden olmasın?
Kendini bilen bunu anlar
Çünkü haktır bütün canlar
Yardımlaşsın tüm insanlar
Dünyada fakir kalmasın
Bir Garib'im, budur derdim
Tüm dünyayı ben de gördüm
İsterim ki benim yurdum
Dünyadan geri kalmasın
GÜNÜN TARİHİ (23 Ocak 1913)
Bâbıâli'de kanlı baskın
İttihat–Terakki komitesinin almış olduğu gizli karar neticesinde, hükümete yönelik kanlı bir darbe yapıldı.
Osmanlı tarihine "Bâbıâli Baskını" olarak geçen bu darbeyle, Sadrazam Kıbrıslı Kâmil Paşa kabinesi devrildi.
Onun yerine, Hareket Ordusu komutanı M. Şevket Paşa tayin edilerek yeni hükümeti kurmakla görevlendirildi.
Ne var ki, doymak bilmez hırslarını tatmin edemeyen İttihatçı komitacılar, birkaç ay sonra Şevket Paşayı da bir sûikast neticesi öldürerek, iktidar nimetinden daha fazla menfaat kapmanın hesabını güttüler.
Baskın nasıl yapıldı?
23 Ocak 1913'te vuku bulan "Bâbıâli Baskını" öncesi genel durum şuydu: 1911'deki Osmanlı–İtalyan Savaşı neticesi, Ege Denizindeki adalar kaybedilmişti. Bir sene sonra patlak veren I. Balkan Savaşı da mağlubiyetle neticelenerek, Edirne şehri Bulgarların eline geçti. Bir avuç Bulgar askeri, hiçbir çatışma yaşanmaksızın koca Osmanlı ordusunu tâ Çatalca önlerine kadar geriletti.
Bu fecî mağlubiyet ve gerilemenin en mühim sebeplerinden biri "siyasetin orduya bulaştırılması", diğeri ise ordunun modernize edilememesidir.
Ne var ki, İttihatçı komitacılar, dehşetli bir propaganda ile yaşanan fecâatin bütün vebâlini kendilerinden olmayan Kâmil Paşa ve kabinesine yüklemeye çalıştılar: "Kâmil Paşa hükümeti, Edirne'yi sattığı gibi, Adaları da düşmana peşkeş etti" demeye getirdiler.
Bir yanda yıpratıcı propaganda devam ederken, bir yandan da gizli darbe planları yapıldı. Korkunç planın öndeki aktörleri olarak, Enver, Talat ve Cemal üçlüsü görevlendirildi.
Cemal Bey (Paşa), Bâbıâli'deki hükümet merkezini korumakla vazifeli askerî birliği o gün için oradan uzaklaştırmakla görevlendirildi.
Talat Bey, baskına gidecek grubun içinde vazifelendirildi.
Enver Bey ise, baskını bilfiil ve silâh gücüyle gerçekleştirecek olan komitanın lider subayı olarak tesbit edildi.
Bu plana göre, geride fazla bir risk ihtimali kalmıyordu.
Beyaz ata binen Enver Bey, arkasından yaklaşık 200 kadar bir kalabalıkla Bâbıâli'deki hükümet merkezine doğru harekete geçti. Hükümet binası önüne varıldığında, resimde de görülen kalabalık daha da artmış durumdaydı. Ortalığı bir anda ‘‘Yaşasın millet! Yaşasın Enver!’’ sadâları kapladı.
Bakanlar Kurulunun tam da toplantı halinde iken yapılan baskın esnasında, ilk etapta 10 kişi katledildi.
Silâh sesleri üzerine toplantı salonunda dışarı çıkan Harbiye Nazırı Nazım Paşa, meşhur İttihatçı fedai Yakup Cemil tarafından vurularak öldürüldü.
Ardından, 81 yaşındaki Sadrâzamın derhal istifa etmesi istendi. Silâh zoruyla imzalatılan istifa mektubu, Dolmabahçe Sarayında oturan Sultan Reşad'a götürüldü. Oradan da, yeni kurulacak hükümetin fermanı getirtildi.
Ahrar Fırkasına yakın duran tecrübeli devlet adamı 1832 doğumlu Kâmil Paşa, aynı sene içinde gittiği memleketi Kıbrıs'ta vefat etti.
İttihatçılar ise, hükümet devirmeye, yeni hükümetler kurmaya, ülkeyi hem II. Balkan Harbine, hem de I. Dünya Savaşına doğru sürüklemeye devam etti. Birinci Dünya Savaşının şartları daha başkadır; ancak, "Bâbıâli Baskını"nın günahı öncelikle "üç İttihatçı paşa"nın üzerindedir.
Yaptığımız uzun araştırmalar neticesi, özellikle Enver Paşanın bu baskında etkili rol oynaması hasebiyle, onun en ağır vebâlinin de bu darbenin derununda olduğu kanaatini taşıyoruz. Ona atfedilen diğer suçları ise, haksızca ve bir o kadar da abartılı buluyoruz.
Tashih notu:
Dün teknik bir hata sonucu 23 Ocak 1920 şeklinde çıkan "camilerin haraç–mezat satışa çıkarıldığı" günün doğru tarihi 22 Ocak 1948 olacaktı. MLS
23.01.2007
E-Posta:
[email protected]
|
