AB İlerleme Raporunun yayınlanmasından birkaç saat sonraydı. Uluslararası Yatırımcılar Derneğinin Swiss Otel’deki resepsiyonundaydık.
Tam karşımızda ise aynı zamanda Başmüzakereci sıfatını da taşıyan Devlet Bakanı Ali Babacan duruyordu.
Hemen yanına sokulup, İlerleme Raporu hakkındaki değerlendirmesini istedik.
Gayet nazik bir ifade ile “Sayın başbakanımız bir açıklama yapacak, o konuşsun, ben ondan sonra konuşacağım” dedi. “Ama siz Başmüzakerecisiniz?” şeklindeki üstelememiz de sonuç vermedi.
Ali Babacan bir yandan da AKP Ankara İl başkanı Nurettin Akman’ın kolundan tutup, “Başkanla siyaset akademisinde programımız var. Oraya yetişmemiz lâzım” diyerek oradan ayrıldı. Oradaki meslektaşlarımıza da AB raporunun ekonomiyle ilgili olumlu ifadeler taşıdığına dikkat çekmiş. Doğru. Zaten raporun en olumlu tarafı ekonomik performansımız.
Babacan konuşsa, İlerleme Raporu’ndan öte Merkez Bankası konusunu soracaktım.
Başbakan Erdoğan’da gün içerisinde medya temsilcileriyle sohbetinde Merkez Bankası Başkanı Durmuş Yılmaz’a bir göndermede bulundu. Kulağıma gelen Merkez Bankası Başkanı ile Ali Babacan’ın bankaya yapılacak iki atama konusunda küs oldukları. Merkez Bankası Başkanı bir yandan sektöre kendisini kabul ettirmeye çalışıyor, diğer yandan Babacan’la sürtüşmeyi dışa yansıtmamaya gayret gösteriyor.
Babacan’ın az ilerisinde Maliye Bakanı Kemal Unakıtan duruyordu. O da iktidarları döneminde gelen 20 milyar dolarlık doğrudan yabancı yatırımların altını çiziyordu. Bu da doğru. Ancak burada sadece AKP iktidarının sağladığı siyasî ve ekonomik istikrar değil, şimdi aramızın limoni olduğu AB’ye üyelik konusundaki ilk baştaki gayretlerinde rolü büyük. Türkiye 1983’ten bu yana sağladığı doğrudan yabancı yatırım kadarını son 3 yılda çekebildiyse, siyaset ve ekonomisini AB’ye sigorta etmesinin payını da unutmamalı.
Amansız AB tutkunu değiliz. Türkiye gibi siyasî ve ekonomik depremlere malûl ülkeler için AB bir hayat sigortası. Rakamlar da onu gösteriyor zaten. Maliye Bakanı vergi konusundaki yeni çalışmalarını anlatırken, Başbakan Erdoğan kapıda gözüktü.
O zamana kadar ağzı kulaklarında dolaşan işadamları Erdoğan’ı görünce daha da bir sevindiler. Yabancılarla iş yapanların işleri tıkırında anlaşılan.
Erdoğan’ı sıcak bir şekilde karşıladılar. Başbakan’da resepsiyona ne kadar önem verdiğini göstermek istercesine bir bakan yoklaması yaptı.
“Kimler var” sorusuna hemen, kabinenin iki Ali’si, Ali Babacan ile Ali Coşkun bir çırpıda sayıldı, üstüne bir de Kemal Unakıtan eklendi. “Abdullatif Bey buradaydı ayrıldı” denildiğinde Erdoğan, “Niye?” sorusunu sorma gereği duydu. Dernek yöneticileri Şener’in İstanbul’da bir programı olduğu izahatını verdiler. Abdullatif Şener’in çıkışını görmedim, ama parti içi muhalif Balıkesir milletvekili Turhan Çömez’le birlikte gelmişlerdi.
YASED Başkanı Şaban Erdikler, rahatsızlığını ima ederek Erdoğan’a, “Bizi korkuttunuz” dedi. Erdoğan, “Olur canım” diye lâfı geçiştirdi. Bu sırada Özal’ın eski özel kalem müdürü ve eski milletvekillerinden Engin Güner, “Kendinizi yormayın” diye devreye girdi. Erdoğan, biraz bozuk bir yüz ifadesiyle “Siz kendinizi yormuyor musunuz?” dedi. Engin Bey’in, “Yoruluyoruz da…” diye başladığı sözlerini bitirmeden oradan uzaklaştı. Erdoğan’ın sağlığı konusunda konuşulmaktan hoşlanmadığını anladım.
O sırada YASED Başkanı Erdikler, “Resepsiyon değil, aslında kutlama yapıyoruz” diye başladığı konuşmasında 40-50 yılda getirilemeyen yabancı sermayenin 8 ayda getirildiğini söyledi. Erdoğan pek bir keyiflendi. Az sonra çıktığı kürsüde Başbakan da benzer sözler söyledi.
Erdoğan yanına bakanlarını alarak, otelin bir odasına geçip YASED yöneticileriyle mini bir toplantı yaptı.
İşte Erdoğan içeride bizler kapıda beklerken, cep telefonuma bir mesaj geldi.
ABD Savunma Bakanı Donald Rumsfeld’in istifa ettiği yazıyordu. Erdoğan’ın yakın çevresindekilere gösterdim, bir iki gazeteci geyiği dışında üzerinde duran olmadı. Az sonra ikinci bir mesaj daha geldi, eski CIA yöneticisinin atandığı yazıyordu. Onu da göstermek için yanlarına yaklaşınca, “Ne o Bush mu istifa etti” dediler.
Rumsfeld kimdi? Irak savaşının mimarı.
Hani 1 Mart tezkeresi geçmediği için Türkiye’yi neredeyse haritadan silmekle tehdit eden adam…
Yardımcısı Wolfovitz’le birlikte Mehmetçiğin başına çuval geçirten adam.
Rumsfeld, Bush’un seçim yenilgisinin Irak politikaları sebebiyle olduğunu kabul edip istifa etti.
Başkan Bush’ta seçim sonuçlarının ABD’lilerin Irak’taki hoşnutsuzluğunu gösterdiğini itiraf etti.
Irak ABD’nin yeni Vietnam’a dönüşürken, Bush’un akıbeti de Başkan Nixon’a dönüyor.
E hadi gari biz de buradan 1 Mart tezkeresinden sonra yeri göğü inletenlere soralım, Bush kadar vicdanınız, Rumsfeld kadar yüreğiniz var mı? Peki siz ne zaman itiraf edeceksiniz?
10.11.2006
E-Posta:
[email protected]
|
