Click Here!
      "Gerçekten" haber verir 05 Kasım 2006

Eski tarihli sayılar

Görüş, teklif ve
eleştirilerinizi
[email protected]
adresine bekliyoruz.
 

Yasemin GÜLEÇYÜZ

Muhafazakârlıkta temel aile, çekirdekse kadın…



Tanzimatla birlikte başlayan ve gittikçe hızlanan yaklaşık 200 yılı aşkın bu süreçteki Batılılaşma hareketleri evimizi, ailemizi hangi noktalara getirdi? Değişim çalışmaları başarıya ulaştı mı? Bu sorulara açık cevaplar bulabileceğimiz bir araştırmayı sunalım sizlere.

Araştırma Türk toplumunda muhafazakârlık kavramı üzerine yapılmış.

Araştırmayı yapanlara "Bu araştırmaya başlarken biz muhafazakârlığın köklerinde 'devlet'i bulmak üzere yola çıkmıştık, ama aileyi bulduk" dedirten neticeler şöyle:

Türkiye'de bir muhafazakâr ana akımdan söz edilecekse, bunun merkezinde aile, onun da çekirdeğinde "eşit, hamarat ve namuslu" olması beklenen kadın var.

Ailenin Türk muhafazakârlığındaki merkezî yeri, hem kadının konumu, hem cinsellik, hem de Batının muhtemel kötü etkileri ile ilgili sorulara verilen cevaplarda da ortaya çıkıyor.

Kadının erkekle kamusal alandaki eşitliği büyük onay görürken, ev içerisinde "sadık eş-iyi anne" rolünde olması talep ediliyor.

Rahatsız olunan cinsel yaşantı biçimlerinin başında da, hem aile kurumunu, hem de kadın ve erkeğin aile içerisinde tanımlanan "normal" ve "mazbut" cinsel varoluşlarını tehdit ettiği düşünülen yaşantılar geliyor: Homoseksüellik, evlenmeden bir arada yaşama, bara-diskoteğe gitme, kadınların açık giyinmesi, erkeklerin küpe takması gibi.

Görüşülenlerin yüzde 85'i, başörtülü bir kadının aynı zamanda erkeklerle eşit haklara sahip ve çağdaş bir kadın

olabileceğini belirtiyor.

Görüşülenlerin % 93'ü başını örten bir kadından rahatsızlık duymayacağını ifade ediyor.

BU VERİLER NEYİ ORTAYA KOYMAKTA?

Araştırmacılar çıkan neticeleri şöyle yorumluyorlar:

Öncelikle, toplumun geneli, başörtüsünü modern ve eşit bir kadın olmanın önünde bir engel olarak görmemekte. Yani, başörtüsü, moderniteden geriye dönüşün, kadının ikinci sınıf bir vatandaş sayıldığı toplumsal sistemin bir simgesi olarak algılanmamakta.

"O zaman toplumda başını örtmeyen kadınların Müslümanlığı ve onlara gösterilecek hoşgörü hakkında nasıl bir kanaat hakim?" sorusuna araştırmacılar şu cevabı veriyorlar: Görünen, toplumun çoğunluğunun başörtüsünü Müslümanlığın olmazsa olmaz bir şartı olarak sayma eğiliminde olmadığıdır.

Görüşülenlerin yüzde 70'i arkadaş olacağı kişiyi seçerken; yüzde 85'i ise evleneceği kişiyi seçerken, karşısındakinin dinsel inançlarını dikkate alacağını belirtmiştir. Burada vurgulanması gereken nokta, seçilmesi istenen kişi özel hayata, aileye, ne kadar yaklaşırsa (arkadaş, eş), o kişinin dinsel inançlarının da giderek artan bir ölçüde hesaba katıldığıdır.

***

Evet, araştırma neticelerinden anlaşılıyor ki, insanımız dinî bir hayatı tercih etmese de, çevresinde dindar insanların olmasını istiyor. Tüm çabalara rağmen fıtratı değiştirmek mümkün olmuyor… Toplumumuzun çekirdeği ve temeli yani, kadını ve aileyi muhafaza etme gayreti adeta genlerine işlemiş durumda… İçeriden ve dışarıdan yapılan tüm gayretlere rağmen değerlerimizin hâlâ aşındırılamaması bu gerçeği göstermiyor mu?

Not: Bu ilginç araştırmanın tamamını değerlendirmek isterseniz http://www.bianet.org/2006/09/27/85831.htm adresinden ulaşabilirsiniz...

Evimiz, ailemiz, sığınağımız…

1937'de yayına başlayan Ev-İş dergisi, sunum yazısında milliyetçi, cumhuriyetçi, inkılâpçı, halkçı, devletçi, laik bir rejim meydana getirildiği; bu rejimin temel bir dayanak noktası olması gerektiği ve bu noktanın da ev olduğu belirtilmekteydi. Dergiye göre rejim evden başlatılmamıştı; bu yüzden, eve inmek ve onu zamanın ihtiyaçlarına göre yeniden düzenlemek gerekmekteydi.

1943'de toplanan Maarif Şûrâsındaysa Prof. Sadrettin Celal Antel bu yaklaşımı şöyle özetliyordu: "Aile bir zehirdir. İnkılâba muhalefet ruhu aileden geliyor."

(Kaynak: Bizim Aile dergisi, Ocak 1988.)

Toplum hayatının yapılan yeniliklerle tamamen değiştirilmeye çalışıldığı o yıllarda Bediüzzaman Hazretleri de hanımlar için bir Rehber kaleme alıyor ve kadınlar üzerine bir iki komitenin ifsat çalışmaları yaptığını ifade ediyordu. Ev yaşantısı, çocuk eğitimi, eşler arası iletişimin konuları da dahil olmak üzere kadın ve aileyi ilgilendiren daha bir çok konunun kulluk noktasından değerlendirildiği bu eserde Bediüzzaman Hazretleri, "İnsanın hususan Müslümanın tahassüngâhı ve bir nevi cenneti ve küçük bir dünyası aile hayatıdır" diyordu.

05.11.2006

E-Posta: [email protected]


 
Sayfa Başı  Yazıcıya uyarla  Arkadaşıma gönder  Geri


Önceki Yazıları

  (29.10.2006) - Tercih hürriyeti!

  (22.10.2006) - Bayram o bayram ola….

  (15.10.2006) - Kadın ve ilim

  (07.10.2006) - İrtica hikâyeleri

  (01.10.2006) - Oruç: Bıçaksız ameliyat…

  (17.09.2006) - Mecburî eğitim…

  (10.09.2006) - Fatih- Harbiye

  (03.09.2006) - Ya Mevlânâ!

  (20.08.2006) - Küçük filozoflar

  (13.08.2006) - Hanımlara üç ihtar!

 

Bütün yazılar

YAZARLAR

  Abdil YILDIRIM

  Abdurrahman ŞEN

  Ali FERŞADOĞLU

  Ali OKTAY

  Cevat ÇAKIR

  Cevher İLHAN

  Davut ŞAHİN

  Faruk ÇAKIR

  Gökçe OK

  Habip FİDAN

  Hakan YALMAN

  Halil USLU

  Hasan GÜNEŞ

  Hülya KARTAL

  Hüseyin EREN

  Hüseyin GÜLTEKİN

  Hüseyin YILMAZ

  Kazım GÜLEÇYÜZ

  M. Ali KAYA

  M. Latif SALİHOĞLU

  Mahmut NEDİM

  Mehmet KARA

  Meryem TORTUK

  Metin KARABAŞOĞLU

  Mikail YAPRAK

  Murat ÇETİN

  Murat ÇİFTKAYA

  Mustafa ÖZCAN

  Nejat EREN

  Nimetullah AKAY

  Raşit YÜCEL

  S. Bahaddin YAŞAR

  Saadet Bayri FİDAN

  Sami CEBECİ

  Sena DEMİR

  Serdar MURAT

  Süleyman KÖSMENE

  Vehbi HORASANLI

  Yasemin GÜLEÇYÜZ

  Yasemin Uçal ABDULLAH

  Yeni Asyadan Size

  Zafer AKGÜL

  Zeynep GÜVENÇ

  Ümit ŞİMŞEK

  İslam YAŞAR

  İsmail BERK

  Şaban DÖĞEN


 Son Dakika Haberleri
Kadın ve Aile Dergisi Çocuk Dergisi Gençlik Dergisi Fikir Dergisi
Ana Sayfa | Dünya | Haberler | Görüş | Lahika | Basından Seçmeler | Yazarlar
Copyright YeniAsya 2004