Ankara haftaya yoğun bir gündemle başladı. Suudî Arabistan Kralı Abdullah’ın “devlet nişanı” için ziyaretinde, Türkiye’nin Ortadoğu barış sürecindeki “arabuluculuğa” vurgu yapılmıştı.
Bölgede önemli gelişmeler oluyor. İsrail Cumhurbaşkanı Peres ile Filistin Devlet Başkanı Abbas, gelecek ay ABD’de imzalanacak “barış süreci” için Ankara’da. İlk kez bir İsrail Cumhurbaşkanı TBMM’de konuşacak.
“Ankara forumu” ne anlama geldiği ve sürecin özellikle işgal altındaki Kudüs ve Filistin açısından neyi getireceği merak konusu.
Geçen hafta Bush - Merkel buluşmasında, İsrail’in bölgede sahip olduğu yüzlerce nükleer başlıklı silâha sahip olması “tehlikeli görülmeyerek”, İran’ın nükleer enerjiye sahip olma isteğine karşı bu ülkeye yönelik “yaptırımlar” gündeme geldi.
Kışın bastırmasına rağmen, âdeta Ankara’nın kadim gündemi hâlâ “terörle mücadele” kapsamında. “Sınırötesi harekât” hazırlıklarının yapıldığı haberleri ortasında DTP kongresinde, ecnebilerin bölünüp parçalanma projesinin ilk adımı olan “özerklik talebi”nden, CHP Genel Başkanı Baykal’ın son “Kuzey Irak’a destek” çıkışına kadar, bir yığın konu içiçe tartışılıyor.
Bu arada “Pakistan’daki darbe”den sonra Türkiye’nin komşusu Gürcistan’da patlak veren kargaşa ve siyasî sancı sürüyor. Lâkin başta uluslararası sermaye elindeki “yerli” ve yabancı medya, bu krize Macar Yahudisi Amerikalı dolar spekülatörü Soros’un ülkeye ihraç ettiği “turuncu devrim”in sebebiyet verdiğini gündeme bile getirmiyor.
Cumhurbaşkanı Gül’ün Azerbaycan ziyaretinde “Türkiye-Azerbaycan-Gürcistan ekonomik işbirliği” önerisi de buna dikkat çekmeye yetmedi. Kuzey Irak’a ve İran’a odaklandırılan medya, hâlâ tecâhül-ü ârif yapıyor...
* * *
Görünen o ki “uluslararası tefeci” Soros’un finanse ettiği “renkli devrimler”in dayatıldığı bütün ülkelerde karışıklık ve kaosla iç çatışma ve iç savaş çıkıyor...
Ülkeleri “istikrarsızlaştırıp” siyasî zaafa uğratmakla kontrol altına alarak hegemonya ve çıkar emellerinde kullanma stratejisi, “Kissinger Amerikası”nın artık resmî politikası.
Dünyayı 500 küçük devlete taksim edip, güdümüne almayı hedefleyen “genişletilmiş büyük Ortadoğu projesi”nin Asya’da ve Kafkasya’da yaptığı bu. Pakistan’ı eyâletlerle birbirinden ayırma senaryosu, Lübnan iç savaşı, Ukrayna ve Gürcistan’daki “Soros devrimleri”, Irak’ı en az üçe parçalama plânı, Kuzey Irak ve Kerkük emr-i vakisi ve Türkiye’nin 23 eyâlete bölünmesini amaçlayan “özerklik talebi” bunun için...
Hatırlanacağı üzere, Gürcistan’da eski devlet başkanı Şevardnadze, bizzat teşvik edip siyasete soktuğu Saakaşvili’nin kendisine hıyanet ettiğini itiraf etmişti. “Benim düşmeme sebep olan olaylar ABD tarafından yönlendirilmiştir. Ayaklanan muhaliflerime ABD yardım etti. Oysa ben ABD politikalarının en büyük destekçisiydim” sözleri, iktidarlarını ve siyasî rakiplerine karşı çıkarlarını ABD’ye dayandıran politikacılara tam bir ders-i ibretti…
Çünkü Bediüzzaman’ın tesbitiyle, “menfaat üzerine dönen ve aç canavara dönüşen siyaset”te hiçbir vefa yoktu. Ardından Ukrayna’da da aynı film gösterime girdi. Soros’un “Açık Toplum Enstitüsü”nden beslemeli muhalefet lideri Yuşenko, hiçbir uzlaşma çağrısına uymayarak ve hiçbir kural tanımayarak ülkeyi iç savaşın eşiğine sürükleyip ABD kulvarına çekti.
Zira Soros’un paralı yerli işbirlikçi ajanları gerekli “toplumsal altyapı”yı hazırlamışlardı...
Bütün mesele, “demokrasi ve özgürlükler” perdesinde hedefteki ülkelerde kamuoyunu şaşırtıp, “örtülü darbeler”e hazır hale getirtmek. Dayatmaları kabullenmeyen ve halkının irâdesini teslim etmeyen devlet adamlarını, siyasîleri devre dışı bıraktırmak. Bu amaçla bütün etnik ve dinî ayrılıkları tetikleyip tahrik etmek...
Büyük plân, Amerikan hegemonyasında “tek kutuplu” bir dünya oluşturmak...
IMF’nin desteklediği ve Soros’un “ilgilenip yardım ettiği” ülkelerin, istikrarsızlık, karışıklık, iç çatışma ve isyanlara sahne olmasının “büyük sırrı” bu.
Kafkasya’daki katliamların Çeçenlere fatura edilerek Rusya’nın İslâm dünyası ile ilişkilerini bozmak ve Türkiye ile işbirliğinin geliştirmesini tavsatmak taktiğinin amacı da bu.
* * *
Neticede, sâdece Irak’ı, İran’ı, Ukrayna’yı, Pakistan’ı, Gürcistan’ı değil, Türkiye’yi de kuşatma altına almak. Komşularını tek tek teslim alıp Türkiye’yi çevrelemek...
Gürcistan’da kaosa dönüşen darbe, Irak’ın işgali, Suriye ve İran saldırıları, bu büyük oyunun bir parçası.
Dahası, Rusya’yı köşeye sıkıştırıp çıkar ilişkisinde darbelerine destekçi kılmak. Bediüzzaman’ın yaklaşık bir asır önce Tiflis’te Rus polisine dediği, “Bitlis Tiflis birbirinin kardeşidir; şu perde-i müstebidâne (istibdat perdesi) yırtılacak, takallüs edecek (büzülüp eğilecek), ben de gelip burada medresemi yapacağım” müjdesinin tahakkukuna mani olmak... (Sünûhat, 83)
Ve en önemlisi ise, yine Bediüzzaman’ın müjdelediği, “Rus da dinsiz kalamaz. Geri dönüp Hıristiyan da olamaz. Olsa olsa, küfr-ü mutlakı kıran ve hak ve hakikate dayanan ve hüccet ve delile istinad eden ve aklı ve kalbi ikna eden Kur’ân ile bir musalâha (barış) veya tâbi olabilir. O vakit dört yüz milyon (şimdi bir buçuk milyar) ehl-i Kur’ân’a (Müslümanlara) kılıç çekemez” (Emirdağ Lâhikası, 311) hakikatinin tahakkukunu önlemek; komünizmin yıkılmasından sonra Rusya’nın İslâm âlemiyle yakınlaşmasını ötelemek....
Diğerleri gibi, “Gürcistan gâilesi”nin altında da bu yatıyor...
13.11.2007
E-Posta:
[email protected]
|
