O görüntü karşısında, insan olan herkesin içi yandığı gibi bizim de içimiz yanıyor. O anneleri, o babaları görünce yüreğimiz daralıyor.
Çankaya seçimi tartışmaları, andıç skandalı, Baykal’ın ortamı geren açıklamaları, Deniz Kuvvetleri eski Komutanı emekli Oramiral Özden Örnek’in günlüğündeki bazı bölümlerin bir internet sitesinde yayınlanması gibi konular Ankara’nın gündemini meşgul ediyor.
Ancak bugün bu tartışmaları yazmak içimden gelmiyor…
Olayı gazetelerde okuduğum ilk gün çok etkilenmiştim. Bunca yoğunluk arasında acı, acı olduğu kadar da insanı büyük üzüntüye düşüren bu olayları yazamamıştım. Ancak ilk olaydan sonra neredeyse her gün bunun gibi olayların tekrarlanması üzüntümüzü iyice arttırdı.
Bu yazıyı yazmaya sevkeden ikinci olay da, 3.5 yaşındaki kızım Zeynep’in yolda yürürken, “Baba oradan geçme içine düşeriz” sözü oldu. Kızımı öyle etkilemiş ki, üstü kapalı da olsa rögarların önünden geçerken tedirginliği yüzüne yansımıştı.
* * *
Son günlerde anne-babaları korkutan okullardaki şiddet haberlerine-şükürler olsun-pek rastlanmıyor. Ancak bir-iki haftadır içimizi burkan, neredeyse her gün bir çocuğun ihmal sebebiyle vefat ettiği haberi ile karşılaşıyoruz.
Daha 5 yaşındaydı Dilara… Annesinin elini tutmuş sokakta neşe içinde yürüyordu. Elini sıkı sıkıya tutan annesi nereden bilebilirdi ki, düz yolda yürürken biricik kuzucuğunun birden üzeri sadece kartonla kapatılmış o pisliğin içine düşeceğini… Bilse oradan geçer miydi? Bilse yavrusunu o taraftan geçirir miydi? Bilse sokağa çıkar mıydı?
Babasının 3 kilometre lağım içinde sürüklendikten sonra bulunabilen, “belki kurtarırız” ümidiyle kucağına alıp hastahaneye koşuşturmasından bile ders alınmamış. O babanın lağımın içinden çıkmış yavrusunu öpüp, bağrına basmasından ders almayan idarecilere insaf diyoruz…
Dilara’nın ölümü ile gündeme gelen rögar faciaları neredeyse her gün bir yavrumuzu içine alıyor. Dilara’nın vefatından sonra Ağrı’dan, Adana’dan, Darıca’dan, İstanbul’dan bu ihmal neticesi ölen yavruların haberleri geliyor. Yaşanan bu ihmallerin böyle sorumsuz yetkililer olduğu müddetçe ‘son’ olmayacağı görülüyor.
İşin başka acı bir boyutu da, bazı acıma duygusu olmayan, duygusuz kişilerin bu rögarların kapaklarını -Dilara öldükten sonra bile- geceleri çalarak satması… İnsafsızlar, sizin veya yakınınızın çocuğu yok mu? Hiç vicdanınız sızlamıyor mu, çaldığınız rögar kapağı ile açık kalan foseptik çukuruna ertesi gün başka çocuğun düşme tehlikesi yok mu?
Acılı baba Muhterem Dumrul’un olaydan hemen sonra şunları söylemesinden kimse ders çıkarmadı mı? “Kimseye küs değiliz. Bizim kızımız o rögarın içinde can vermeseydi, başkaları can verebilirdi. Tek isteğimiz gerçek suçlunun bulunması. Kimse hırsını, suçu iki işçinin üzerine atarak almaya kalkmasın. Bize gösterilen ilgi verilecek cezayı örtmesin. Ne yapıp ne edip gerçek suçlu bulunsun… Suçluya öyle bir ceza verilsin ki Türkiye’de bu ceza başka facialar yaşanmaması için bir emsal olsun…”
* * *
Bu acı olaydan sonra, kuzucuğunu, bir tanesini yüreğine basıp, onu öpüp koklayan o babanın fotoğrafı bile tedbir alınmasını sağlayamamış. Vefat haberleri birbirini izliyor. Hiç kimsenin yavrularımıza, kuzucuklarımıza bu tedirginliği yaşatmaya hakkı yok. Elbette bunun hesabı sorulmalıdır hem de kim olursa olsun… Gereken ceza o acılı yürekleri rahatlatmaz belki ama kamu vicdanı biraz olsun rahatlar. Yoksa o üzeri kartonla örtülmüş rögarın utancını kimse örtemez. Yapılan bu insanlık ayıbı unutulmaz.
O anneler, babalar çocuklarını yolda kaybetmek üzere yetiştirmiyor. Tedbirler çocuklar öldükten, anneler babaların içi yandıktan sonra değil, zamanında alınmalıdır. Sonradan dizimizi dövmek hiçbir işe yaramıyor çünkü…
Artık, yaşları 2.5 ile 5 olan hayatının baharında Dilaralar, Tuğçeler, Cemiller, Tayfunlar, Ahmetler, Fatmalar, Ayşeler ihmaller yüzünden ölmesin… Tedbir olmayan yöneticilere “önemle” duyurulur.
“Cennet kuşu” olan yavrulara Cenâb-ı Hak’tan rahmet, yakınlarına da sabırlar diliyoruz.
* * *
Tükürük
Bu arada geçtiğimiz Perşembe günü Dilara’nın rögar deliğine düşüp hayatını kaybetmesiyle ilgili araştırma önergesinin TBMM Genel Kurulu’nda ele alınması sırasında milletvekilleri arasında yaşananlar sorunun çözümü konusunda fikir üretmenin ötesinde siyasî tartışmalara kurban gitmesi de işin üzücü başka bir boyutu… CHP’li ve AKP’li milletvekillerinin karşılıklı “terbiyesiz” sözleri ve “tükürüklü” tartışmaları pis sularda çocuklarını kaybeden aileleri ve bu konuda endişe duyan herkesi daha da üzdü.
18.03.2007
E-Posta:
[email protected]
|
