Alper Görmüş, Nokta dergisinin geçen haftaki yazısında Yeni Asya’nın 21 Şubat sayısında yayınladığımız toplu fotoğrafta tek bir kadın dahi bulunmamasını yadırgadığını yazmış.
Yeni Asya’nın dili en sivil gazetelerden biri ve AB siyasî kriterlerini “ama” demeden savunan belki de tek gazete olduğunu tekrarlayarak samimî ve hakşinas tavrını yine sergileyen Görmüş’ün bu eleştirisini cevapsız bırakmayalım.
O fotoğrafın çekildiği toplantıda gazetemize ve yayın grubumuza aktif katkıda bulunan çok sayıda hanım da vardı. Hattâ içlerinde, sahneye çıkarak 36. yıl plaketi alanlar da bulunuyordu.
Ama salondaki oturma düzeni, genel olarak, katılımcıların kendi iradeleriyle oluşturdukları bir “harem-selâmlık” görüntüsünü yansıttığı gibi, toplu fotoğrafta sadece erkeklerin yer alması da yine aynı durumun bir başka yansımasıydı.
Alper Görmüş gazetemizi bu açıdan da dikkatle incelerse, Yeni Asya’nın bir özelliğinin de hanım yazar sayısının en fazla olduğu gazetelerden biri olması olduğunu fark edecektir.
Az sayıdaki muhabirlerimizden biri de hanım.
Okuyucularımız bu isimleri yakından bildikleri için tek tek sıralamaya gerek görmüyoruz.
Öte yandan, Yeni Asya İslâmî cenahta kadın dergisi çıkaran ilk yayın gruplarından biri. Ve 19 yıldır, 1988 Ocak’ından beri çıkan Bizim Aile dergisi, hanım elemanlar tarafından hazırlanıyor.
Öte yandan, Yeni Asya çatısı altında hizmet veren Bizim Radyo’nun yayınlarında hanımlar aktif görevler üstlenmiş durumda.
Peki, hal böyle iken “o fotoğraf”ta niye tek bir kadın dahi yok?
Çünkü bizim anlayışımız ve hayat tarzımız, farklı cinslerin aile ortamı dışında iç içe olmalarına sıcak bakmıyor. Bize göre, kadın sosyal hayatta, kendi yaratılışına uygun alanlarda aktif roller üstlenebilir. Ancak ölçüsüz bir kadın-erkek ihtilâtına meydan vermemek ve arada mâkul bir mesafeyi muhafaza etmek kaydıyla.
Farklı cinslerin huzurunun bu ölçü ve mesafenin korunmasına bağlı olduğuna inanıyoruz.
Harem-selâmlık uygulamasını reddetmeyi çağdaşlığın gereği sayan anlayışın, bu yaklaşımımızı hazmetmekte zorlanacağını biliyoruz.
Ama bu konuya da empatiyle bakacağından emin olduğumuz Alper Görmüş’ün, ilk bakışta yadırgasa dahi bizi anlayacağını düşünüyoruz.
Görmüş’ün o fotoğrafta gördüğü “eksik,” objektife birlikte poz veren erkekler tarafından uygulanan bir “dışlama”nın değil, karşılıklı olarak yapılmış bilinçli ve gönüllü bir tercihin sonucu.
Ama kendi hesabımıza o eleştiriden çıkardığımız bir neticeyi de ifade etmemiz gerekiyor:
Eğer bundan sonra toplu fotoğraf çekersek, erkeklerin yanı sıra hanım elemanlarımızı bir arada gösteren kareler de çekmemiz gerekecek.
Ama bunlar da harem-selâmlık ölçüsüne hassasiyetle riayet edilerek çekilmiş kareler olacak.
Bu noktada asıl önemli olan, kesinlikle, kalplerin aynı ideal için, aynı ihlâs ve samimiyetle atıyor olması. Ve şu bir vâkıa ki, Yeni Asya’nın temelinde, şefkat kahramanlarının koyduğu harcın ve erkeklerle tam bir dayanışma içinde gösterdikleri gayretlerin de çok özel bir yeri var.
Kadınıyla erkeğiyle Yeni Asya camiasının ihlâslı dayanışmasıdır ki, 37 yıllık zorlu bir yolculuğun ardından hizmetimizi bugünlere ulaştırdı.
11.03.2007
E-Posta:
[email protected]
|
