“Amerika, Öcalan’ı bize niye teslim etti, bir türlü anlayamadım” demişti Bülent Ecevit, Oran sitesindeki kütüphane evinde.
Ancak Öcalan’ı Türkiye’ye getiren lider olarak, Kıbrıs Fatihinden sonra Kenya Fatihini de oya tahvil etmişti. 1999 seçimlerinde yüzde 22.5 oyla başbakan olmasında Öcalan’ın getirilmesinin payı büyük olmuştu.
Ecevit getirmişti, ancak ipini Bahçeli çekecekti.
1999 seçimlerinin ikinci partisi MHP de bu amaç için seçilmişti.
Ancak bugün, “Teröristbaşı İmralı da devlet kararıyla durmaktadır” denildiği gibi o gün de devlet kararıyla asılmamıştı.
Bunda ABD’nin, “Asılmayacak” güvencesi karşılığında Öcalan’ı teslim ettiği iddiası eğer doğruysa, büyük bir payı vardı elbette ki.
Ancak Öcalan’ı asmama kararı, 30 bin şehidin acısını içine gömen Türk devletinin, geleceğe ayrılık tohumları ekmeme, yeni acı bırakmama kararlılığının bir ürünüydü.
O gün yapılan doğruydu.
Seyit Rıza’yı unutmamıştı Dersimli.
Diyarbakırlı Şeyh Said’i, Vanlı Muğlalı olayını tarihin hafızalarına terk edememişti bir türlü.
Her biri gelecek kuşaklara aktarılmak için saklanmış bir hatıra, etnik şuurun yapı taşlarını oluşturan simgeler olup çıkmıştı.
Buna bir de Öcalan eklenmemeliydi.
Binlerce insanın ölüm emrini verirken, gözünü kırpmayan birinin, yakalandığında sergilediği tavır, tutukluluğu sürecince ortaya koyduğu şahsiyet böyle birisinin asılmayı dahi hak etmediğini ortaya koyuyordu.
Türkiye seçim sath-ı mailine girdikten sonra sandıktan eski bohçalar çıkarılmaya, prim yapacak mevzular bir bir ortaya dökülmeye başlandı.
1999 seçimlerinde ikinci parti olarak çıkıp, 3.5 yıl koalisyon ortağı olarak Öcalan’ı asmayan, bu kararıyla seçim kaybetme pahasına tarihe yönelik büyük bir hizmet ifa eden Devlet Bahçeli, bugün İmralı canisinin oradan alınıp F Tipine nakledileceğini söylüyor.
Öcalan da bunu talep ediyor.
Peki Bahçeli ile Öcalan aynı noktada buluştu mu?
Ya da Öcalan’ın tezlerini dillendirme işe MHP’ye mi kaldı.
İkisi de değil aslında.
Bahçeli, Öcalan konusunu AKP’ye yönelik bir itham aracı olarak kullanmaya çalışıyor. Ancak milliyetçi duyguları Bahçeli’den bir gram eksik olmayan Adalet Bakanı Cemil Çiçek de, “Öcalan’ın İmralı’da kalması kararının altında imzanız var” hatırlatmasında bulunuyor. İlginç bir nokta bu. Bu karar MGK’da mı alındı, bilmediğimiz bir bakanlar kurulu kararı mı var. Ankara habercileri olarak araştırmamız gereken bir noktayla karşı karşıyayız.
Cemil Çiçek içinden geldiği MHP tabanını da rencide etmemeye özen göstererek, “Teröristbaşının özlemi ile Bahçeli’nin söylemi buluşuyor” diyor. Bu bir itham cümlesi değil. Çünkü ondan önce gelen bir, “Sayın genel başkan bize sorsaydı, ya da bilgi edinme kanunu çerçevesinde başvuruda bulunsaydı” gibi bir ince dokundurmada bulunuyordu.
Peki bunları nasıl okumak lâzım.
Artık tüm yollar seçime çıkıyor. Herkes seçim için dağarcığında ne varsa boşaltmaya çalışıyor.
MHP liderinin çıkışını da bu açıdan görmek gerekiyor.
Ancak her ne kadar Erdoğan ile Baykal usta paslaşmalarla, sun’i gerginliklerle, iki partili meclis yapısını korumaya çalışsalar da bu seçim sürecinin en sert tartışmalarının AKP ile MHP arasında geçmesi sürpriz sayılmamalı.
Çünkü MHP sertliğe oynayacak.
Ha AKP’nin geriye dönüp, “AB’ye uyum yasalarının altında imzan var, Öcalan’ı İmralı’ya koymayan ve onu asmayan, idamı anayasa ve yasalardan çıkaran sensin” deme hakkı var.
Zaten onlar da bunu diyecekler.
“Ürkek değil, erkek olarak geldin, titreyerek gittin” demelerinin önünde hiçbir engel yok.
Hem MHP’nin AKP’ye, hem AKP’nin MHP’ye diyeceği çok söz var.
Ancak enteresan bir şekilde Başbakan Erdoğan bu kavganın hiçbir yerinde yer almak istemiyor.
Dünkü grup toplantısına, Bahçeli’ye ne cevap verecek merakıyla gidenler Erdoğan’dan uzun uzun icraatın içinden dersini dinledi, döndü.
Bahçeli’yi muhatap alıp, tartışmaya girdiği takdirde bunun MHP liderine yarayacağını hesap ediyor olabilir.
Ya da cumhurbaşkanı seçilene kadar tek bir çöpü yerinden oynatmama, gerilim konusu olacak her şeyden uzak durma stratejisinin bir gereği olarak da MHP ile bir sürtüşmeye girmemiş olabilir.
Artık her şey seçime ve seçim sonrasına göre planlanıyor.
CHP lideri Deniz Baykal’ın MHP’ye yönelik övgüleri, Bahçeli’ye ilişkin değerlendirmeleri bir CHP-MHP ortaklığı olarak değerlendirilebilir mi?
Artık bu aşamadan sonra her şey değerlendirilebilir.
Tabiî Baykal’ın bu ilgisi MHP’ye yarar mı getirir, zarar mı o da ayrı bir hesap konusu.
Bu hamur daha çok su kaldırır, seçimlere kadar köprülerin altından daha çok sular akar.
22.11.2006
E-Posta:
[email protected]
|
