Birisine bir iyilik yapmışsanız, o da size yeri ve zamanı gelince mukabelede bulunur, iyiliğinizi karşılıksız bırakmaz.
Peki, ya bir hakkınız çiğnenmişse?
Hakkınızı aramak hakkınız. Ancak hakkınızı ararken haksızlık yapma hakkına da sahip olmadığınızı bilirsiniz.
Peki, ya, “İnsanlar iyilik yaparsa biz de iyilik yaparız. Haksızlık yaparlarsa biz de haksızlık yaparız” diyenlere ne demeli?
Bir defa bu, İslâmın telkin ettiği ahlâk anlayışı değil.
Çünkü mü’min iyiliklerin, güzelliklerin adamıdır. İyilik, güzellik ve faydalı olmak için vardır. Başkaları haksızlık yapsa da hakkını aramanın ötesinde haksızlık yapmaya yeltenmez. Haksızlığa haksızlıkla karşılık vermez. O halde “İnsanlar iyilik yaparsa biz de iyilik yaparız. Haksızlık yaparlarsa biz de haksızlık yaparız” anlayışı İslâmî değil. Hatta Resûl-i Ekrem (asm) böyle yapmayı kişiliksizlik olarak niteler ve böyle anlarda yapmamız gerekeni de şöyle ögütler: “Kendinizi, insanlar iyilik yaparsa iyilik yapmaya, kötülük yaptıklarında da haksızlık yapmamaya alıştırın.”1
Kanunun vereceği ceza dışında kişinin kendi başına kısasa yeltenmesinin İslâmla ilgisi yok.
İslâm “Kötülüğe kötülük her kişinin kârı / Kötülüğe iyilik er kişinin kârı” anlayışını telkin ediyor.
Birgün birisi Resûlullaha gelip, “Ya Resulallah,” dedi. “Benim bir kısım yakınlarım var. Ben onların ziyaretlerine giderim, fakat onlar bana gelmezler. Ben onlara iyilik yaparım, fakat onlar bana kötülük yaparlar.” Allah Resûlü (asm) buyurdular ki: “Eğer dediğin gibiyse sen onlara kızgın kül yediriyorsun demektir. Sen böyle devam ettikçe Allah da sana yardım eder.”
Demek İslâm ahlâkı kötülüğe kötülükle mukabele etmeye müsaade etmiyor. Aksine kötülüğü iyilikle defetmeyi emrediyor. Bir âyette açıkça mü’minlerin özellikleri sayılırken kötülüğe iyilikle karşılık vermek sûretiyle onu giderdiklerine dikkat çekilir.2 Başka bir âyette de “Kötülüğü iyilikle def et” buyurulur. “Bir de bakarsın ki aranızda düşmanlık bulunan kimse candan bir dost oluvermiştir” denilir.3
Demek bu İslâmî terbiyeyle yangına körükle değil, suyla gitmenin yolu gösterilmiş oluyor. Kötülüklerin önü başka nasıl alınır, iyilikler nasıl hakim hâle gelir, dünya nasıl cennete döner?
Dipnotlar: 1. Tirmizî, Birr: 62. 2. Ra’d Sûresi: 22. 3. Fussilet Sûresi: 34.
07.02.2007
E-Posta:
[email protected]
|
