2006-2007 eğitim öğretim yılına 1.3 milyon yeni öğrenci katıldı. Bu yıl farklı bir uygulama yapıldı. Bizim öğrenciliğimizden kalan tabirle “mini mini birler” ilk defa bir hafta önceden okula başladılar.
Millî Eğitim Bakanı Hüseyin Çelik, bu uygulamanın gerekçesini “öğrencilerin ilk gün korkusunu yenmek ve uyum sağlamak” olarak belirtiyor.
Çok yerinde ve isabetli bir karar. Sayın Bakanı tebrik ediyorum. Önceleri, yaşı gelince okula başlama zorunluluğu, ilk günkü karmaşa ile büyüklerin arasında korku, endişe ile anne ve babasını yanında görmek ısrarına dönüşüyordu. Yeni uygulama, çocuklar için oldukça rahatlatıcı bir başlangıç.
Eğitim döneminin fiilen başlamamış olmasının avantajıyla, minik yavruların bir hafta önceden okul yönetimi ve öğretmenleri tarafından fark edilmeleri, özel karşılanmaları, anne ve babanın itinayla ilk haftaya hazırlanmaları, başlı başına bir eğitim sürecidir.
Her insanın hayatında ilkler önemlidir. Önceden tanımadığı bir ortama başlama merak ve korkusu ile ilk heyecanı yenmek psikolojisi, her yaşı etkileyen bir faktördür. Özellikle minikler için bu çok daha belirgindir. İçine sinen endişe ve heyecan dalgası, pozitif ve sempatik bir ilgiyle giderilmezse, yıllar yılı eğitim hayatına olumsuz iz bırakır.
Bugüne kadar bu denli eğitim ayrıntılarının ve değişen yaklaşımların farkında olmadığımız bir gerçek. Çoklu zekâ, drama, TKY ve EFQM ile birlikte öğrenci merkezli eğitime ve memnuniyet ölçme tekniklerinden toplumun beklentilerine kadar bir çok yeni açılımlarla eğitimin yeniden yapılandığını müşahede etmekteyiz.
Çocuklarımızın ilk günü, hatta haftayı ilgi eksenli geçirmeleri, bilgi ve disiplin kalıpları içinde alacakları telkinlerden daha önemlidir. Bakanlık, bu yıl bunu iyi planlamış görünüyor. Aksamalardan sarfı nazar edersek, palyaçolarla çocukların karşılanması, drama ile görsel eğitim uygulamalarının psikolojik gerilimi azaltıcı bir şekilde sunulması ve sayın Bakanın bizzat rol alması, doğrusu beni keyiflendirdi.
Büyüklerin çocukların düzeyine inmeleri, onlar için rol almaları, onları mutlu edecek ve eğlendirecek başlangıçlar yapmaları, alışılmış teamüllerimize göre biraz hafiflik kabul edilse de, hakikat-ı halde sıkıcı ve baskıcı bir ciddiyetin de hayalleri ve düşünceleri öldürmekten başka bir işe yaramadığını biliyoruz.
Çocukların oyun oynayarak ve Milli Eğitim Bakanının elinden balon alarak eğitime kabul edilmeleri, onlara böylece “Hoşgeldin partisi” havasında neşeli başlangıçlar yaptırılması, çocuklarımız için okulu; bir oyun, dinlenme ve hayatı sevme pratiği olarak zihinlerine nakşedecektir.
Dilerim ki, sonraki zamanlarda da, özellikle bu yıl yeni başlayan 1.3 milyon yavrumuzla tamamen yeni bir eğitim zihniyeti, yeni bir bakış, taptaze bir heyecan ve diriliş hakim olsun.
Bakanlığın müfredat çalışmalarındaki iyileştirmeleri, son yıllarda yapılan okul projelerinin iç açıcı ve ferahlatıcı tasarımları ile öğrencilere bedava dağıtılan okul kitapları, takdire şayan uygulamalardır.
Demokratik bir eğitim, çoklu düşünmeye dayalı bir yaklaşım ve sentezlemeyi bilen bir beyin kurgusu ile yetişecek gençlerimizin, ezberci ve kalıplaşmış bazı düşünceleri kendi içinde eleyeceğini ümit ediyorum.
Elbette ki, her zaman eğitimle alakalı zorluklar ve kaynak yetersizliği ile ideolojik saplantıların hazımsız tepkilerinden dolayı eleştiriler olacaktır. Demokratik süreçler ve uyarıcı değeri olan pozitif görüşlerle bunlar aşılacaktır.
Meslek eğitiminde kalifiye eleman ihtiyacının AB sertifikasyonuna uygun yapılandırılması, eğitim kaynaklarının arttırılması, eğiticilerin sürekli eğitilmesi ve kendilerini yenilemeleri ile erken yaşlarda çocukların kademeli yönlendirilmeleri önemli başlıklar olarak önümüzde duruyor.
YÖK’ün “yük” olmaktan çıkacağı günler de gelecek inşaallah.
Bu vesileyle, dinamik, kavrama azmi güçlü ve heyecanı ile cesareti değişim risklerine açık sayın Bakanı yeni ve sevimli uygulamalarından dolayı kutluyoruz.
14.09.2006
E-Posta:
[email protected]
|
