“Güttünüz mü?
Neyi?
İki koyunu…”
Başbakan ile Cumhurbaşkanı arasında elbette ki böyle bir diyalog geçmedi.
Ancak dün Başbakan Erdoğan ile Cumhurbaşkanı Sezer arasında çok samimi ve sıcak bir görüşme olmadığı da belli.
AB’ye sunulan Kıbrıs teklifi ve erken seçim talebi Sezer ile Erdoğan arasında soğuk rüzgârların esmesine neden oldu
Bu haftaki Sezer-Erdoğan görüşmesini de kritik kılan işte bu iki olaydı. Erdoğan, Sezer’in memleketi Afyon’da, “Kıbrıs önerisi hakkında bana bilgi verilmedi” diyen Sezer’e, “Biz sözlü görüşmeler için de mi Çankaya’ya soracağız” diye sert bir çıkış yapmıştı.
Bu sözlerden sonra Sezer ile Erdoğan bir araya gelmediler. Cumhurbaşkanının MHP heyetini kabulünde erken seçim talebini dillendirmesi ise ikinci bir gerginlik konusu oldu. Erdoğan da, “Hayatlarında, affedersiniz iki koyun gütmemiş olanlar kalkıp diyorlar ki erken seçim” diye sert bir karşılık verdi.
Geçmişte kendini Çankaya’ya taşıyan Ecevit’e anayasa fırlatan, Almanya Başbakanı Merkel’in önünde Ali Babacan’ı fırçalayan ve Almanya Başbakanı ile tartışmaya giren Sezer’in, Erdoğan’a nasıl bir karşılık vereceği merak konusu olmuştu.
AKP’nin en büyük zamkı Sezer. Sezer ve medyanın hücumları partiyi bir arada tutuyor. Ayrıca AKP hanesine puanlar yazdırıyorlar. Erdoğan da böyle düşündüğünden olsa gerek, ilk bulduğu fırsatta Sezer’e ve medyaya yükleniyor.
Ancak her kavga iktidarın yönetebilme becerisi hakkında soru işaretlerine de yol açıyor.
Kavgaların, gerilimlerin iktidara yaramadığını Erdoğan da görmeli.
Muhalefet partilerinin erken seçim istemesinde yadırganacak bir şey yok. Seçim istemek muhalefetin en tabiî hakkıdır. Bunlar şükretsinler Demirel gibi bu muhalefetle karşı karşıya değiller. Burunlarından getirirdi.
Muhalefet erken seçim ister, sonucuna da katlanır. Bunda öfkelenecek bir şey yok. Kimin iradesi güçlü olursa, gündemi o belirler.
“Bize Cumhurbaşkanı seçtirmeyecekler” korkusuyla AKP eline geçen bu fırsatı kaçırmamak ve mümkün mertebe seçim sandığından uzak durmaya çalışıyor. Bu da bir strateji. Erdoğan, Çankaya olayını bir “seçim kazası”na uğratıp, “Anayasayı değiştirecek gücü olduğu halde Cumhurbaşkanı seçilemedi” dedirtmek istemiyor.
Önlerinde de iki örnek var.
Biri Mesut Yılmaz diğeri ise Devlet Bahçeli örnekleri bunlar.
Mesut Yılmaz 15 Haziran 1991’de ANAP genel Başkanı oldu. 5 Temmuz’da hükümet kurup güvenoyu aldı. Yaptığı ilk işlerden birisi erken seçim kararı almak oldu. Daha 15 ayı vardı. Mesut Yılmaz yeni bir rüzgârla seçimleri almayı hesap etti. Yeni bir irade ortaya çıksın, ülkeyi yönetsin diye ülkeyi seçimlere götürdü. Cemil Çiçek o sırada ANAP’taydı. Şimdi geriye dönüp, “Mesut Yılmaz’ı ilk iki günde ne kadar demokratik bir karar verdi diye alkışladılar. Sonra seçim meydanlarında bize 15 ay varken bırakıp kaçtı diye hücuma geçtiler” diye hatırlatıyor o günleri.
20 Ekim 1991 seçimlerine tek başına iktidar olarak gitti ANAP, muhalefet olarak geri döndü ve ondan sonra hiçbir seçimi kazanamayıp, tek başına iktidar yüzü görmedi…
Devlet Bahçeli ise koalisyon ortaklarına danışmadan 3 Kasım seçimlerinin kararını aldı. 3 Kasım iktidarın tümüyle silindiği bir seçim oldu.
AKP’nin önünde bu iki örnek duruyor.
Diyarbakır’da askerî lojmanda kalorifer kazanı patladı, yüreklerimizi yakan büyük acılar yaşadık.
Kazanın patlama nedeni olarak, vananın kapalı olması gösterildi. Vana kapalı olunca, altı yanan kazanda basınç birikip, koskoca binayı havaya uçurdu.
Demokrasinin de kendine has tahliye kanalları var. Basıncı biriktirmemek lâzım. Geçmişte biriken basınçtan dolayı birçok kazan vakası yaşadık.
Sezer’le kavga hükümete prim yaptırabilir, ama bir yerde tahliye musluklarını açıp, kazan basıncını düşürmek de hükümetin görevi.
Elbette ki daha büyük bir sorumluluk devlette uyumu gözetmesi gereken Cumhurbaşkanı Sezer’in de görevi.
27 Mayıs’tan sonra Cumhurbaşkanı Gürsel’in başkanlığında siyasî parti liderlerinin de katılımı ile “huzur toplantıları” yapılıyordu.
Demirel AP Genel Başkanı seçildikten sonra katıldığı ilk toplantıda, Başbakan İsmet İnönü’ye karşı sert eleştiriler yöneltiyordu.
İsmet Paşa, Demirel’e dönüp, “Bunun yeri Çankaya değil. Bul oyu, hükümeti Mecliste düşür” diyordu.
Toplantı bitiyor. Demirel, toplantıdan sonra Çağlayangil ile birlikte yürürken, “Adam haklı” diyor. “Gideceğiz Mecliste düşüreceğiz” diyordu.
AP Meclis’e gidiyor, İnönü hükümetinin bütçesine “kırmızı oy” veriyor, İnönü düşürülüyor.
Kavgayı da yerinde yapmalı, çareyi zemininde aramalı. Çankaya ya da asker muhalefet partilerinin lideri olmadığı gibi, bu sorunların çözüm yeri de Cumhurbaşkanlığı makamı ya da Genelkurmay karargâhı değil.
Kazanı patlatmadan meşru zeminleri zorlamak gerek…
15.12.2006
E-Posta:
[email protected]
|
