Sevdim ben bu Celal Paşayı.
Pardon Hocayı.
Hoca Paşayı...
Hani şu Harp Akademilerinin yeni öğretim yılının başlaması sebebiyle verdiği derse, “Emrettiler geldim” diye başlayıp, ”Arz ederim” diye bitiren Celal Şengör Hoca’dan söz ediyorum.
Öncelikle adam sevimli…
Etrafımda hep kara kuru insanları gördüğümden midir nedir, tombiş insanları pek severim. Hele bir de papyon taktılar mı pek yakışır.
Hoca, işte böyle sevimli tiplerden.
Ayrıca dobra bir insan.
Üniversitenin içinden gelmesine rağmen, en entelektüel kurum olarak Türk Silâhlı Kuvvetlerini gösterecek kadar da açık sözlü.
Öyle ki, “Konuşmamın sonunda arz ederim dedim. Çünkü saygı gerektiren askerî bir kurumda konuşuyorum. Karşımda Genelkurmay Başkanı oturuyor. Ya ne diyecektim. ‘Buyur al mı diyecektim” diyecek kadar açık sözlü…
Birçokları lâfı eveleyip gevelemesine rağmen, darbe konusunda da çok net Celal Hoca.
“Ordu gayet tabiî ki darbe yapabilir. Niye yapmasın?” diye sorabiliyor. Ben tontişliği kadar bu denli açık fikirli olmasına da hastayım Celal Hocanın!
Biz onu hararetli deprem tartışmalarından hatırladığımız için, bu yönünü belki ilk kez keşfediyoruz, ama yine Celal Hocanın açıklamalarından öğreniyoruz ki, askerle mazisi pek derinmiş. Öyle ki, asker olmak isteği yine bir ihtilâlci olan Muhsin Batur Paşa tarafından engellenmiş.
Ailesi Batur Paşa’ya baskı yapınca, o da çağırmış küçük Celal’i yanına, “Seni Harp Okulu’na almam” demiş.
Ancak askerle olan ilişkisinin derinliği, öyle Batur Paşayla falan ölçülecek gibi değilmiş.
İşin ucu tâ Atatürk’e kadar uzanıyormuş.
Dedesi Yanya Göçmeni Mehmet Nuri’ye kadar uzanan bir dostluk bu.
Şengör Hoca en şen haliyle anlatıyor bunu da…
Birinci Dünya Savaşı’ndan sonra Almanlarla ortaklık için güvenilir bir adama ihtiyaç duyulunca dedesi, Kâzım Taşkent tarafından Atatürk’e tavsiye edilmiş. Şengör Hoca, “Atatürk de dedemi hatırlayarak, ‘Şu sarı saçlı bir oğlan vardı, o mu?’ diye soruyor. Kredi açılıyor ve dedem bir gecede zengin oluyor…”
Yakın çevresi mutlaka bilir, ama Şengör Hoca’nın ailesinin pek şöhretli olmamasının sebebi, İkinci Dünya Savaşı’nda yenildiği için, Türk devletinin de Almanlara yakın duran siyasetçi ve tüccarları geri plâna çekip, İngiliz ve Amerikan ortaklığı yapanları öne sürmesinden dolayı olabilir.
Bir Öztrak ailesi vardı. İlhan Öztrak yanılmıyorsam, 12 Eylül’de bakan olmuş, Faik Öztrak da son olarak Hazine Müsteşarlığı yapmıştı.
“Bir gün devleti yönetenler, hıyanet ya da dalalet içinde olabilir. Memleketin tersanelerine girilip” diye giden bir uyarı zinciri vardır ya, Öztrak’lar tam kendilerini o gün için hazırlanmış bir aile olarak görürler. Herkes ihanet ettiğinde vatanı kurtaracaklardır.
Celal Şengör Hocanınki de öyle bir misyon olsa gerek.
* * *
Peki bizim bir hocamız daha vardı.
Zekeriya Beyaz’dan söz etmiyorum canım.
Yaşar Hoca.
Hoca ne yapıyor?
Ne yaptığını bilmem, ama şu günler de pek zirvede.
Partisi iktidara mı geliyor?
Yok canım, o kadar da uzun boylu değil.
Herkesin konuşulmasının hikmeti farklı olabilir.
İlim var, siyaset var, şöhret dersen cabası.
Hoca konuşulmayıp da ne yapsın?
Komşu, komşu hu hu...
Oğlun geldi mi geldi, ne getirdi inci-boncuk misali.
Yaşar Hoca hu hu…
11.10.2006
E-Posta:
[email protected]
|
