Kâinatın Sahibini, Rabbimizi bildiren sayısız deliller vardır. Bunlardan üçü, sebep, terkip ve hareket delilleridir.
İçinde bulunduğumuz âleme az bir dikkatle bile bakacak olursak, çok güzel, çok mükemmel olarak ve daha önce bir benzeri olmadan vücuda getirildiğini görürüz. Yeryüzü harika san'at eserleriyle, uzay muhteşem gezegen ve yıldızlarıyla bütün varlıklar bir gaye için yaratılmıştır. Âlemde var olan hiçbir eşya faydasız, maksatsız ve boş yere değildir.
Âlemlerin özeti ve minyatürü olan en değerli varlık olan insan, rastgele vücuda gelmiş, sebepsiz ve gayesiz bir yaratık değildir. Bir kere mükerrem kılınmış. Yani, muhteşem bir ruh, duygu ve lâtifelerle donatılmış. Her azasıyla bedeni en güzel, en mükemmel ve faydalı şekilde ve maksatlı dizayn edilmiştir. Bunların böyle olduğunu duyularımız başta olmak üzere aklî, vicdanî, kalbî bütün varlığımızla gözlemliyor, idrak ediyor ve hayretimizi ifade ediyoruz.
Sebep, bir şeyin meydana gelmesi gerekli şartlar, unsurlardır. Atom, taş, toprak, hava, yağmur, güneş, su, ay, yıldız, dünya vesâire, hepsi birer sebeptirler. Elbette bu şuursuz sebeplerin yan yana gelip binlerce şuurlu işe imza atmaları düşünülemez.
Tabiat kanunları, atom, hücre, unsurlar, (toprak, hava, su) birer sebeptirler. Ve bunlar akıl, şuur, irade ve hayat sahibi değillerdir. Bu sebeplerin bir araya gelmesinden şuurlu, akıllı, faydalı, gayeli sonuçlar çıkıyor. Öyle ise, bir Müsebbibü’l-Esbâb vardır. O da Allah’tır.
* Kâinat, mürekkep (parçaları bir araya getirilmiş olan) bir varlıktır. Terkip olunan her varlık, kendinden önce var olan bir terkip ediciye muhtaçtır.
Terkip olunan varlık, parçalardan meydana gelir. Parçalar, bütünden önce vardır ve ondan ayrı şeylerdir. O halde, terkip olunan varlık yok iken, daha sonra parçalarının birleştirilmesiyle sonradan yaratılmıştır. Her sonradan yaratılan gibi o da bir yaratıcıya muhtaçtır. Bu yaratıcı, terkip edilen ve kendinden başkasına muhtaç olan bu âlem cinsinden olamaz. Aksi halde yaratıcıların teselsülü gerekir. Teselsül ise batıldır. O hâlde bu yaratıcı, varlığında başkasına muhtaç olmayan ezelî bir varlıktır. O da, Vâcibü’l-Vücud olan Allah’tır.
* Madde, molekül yapıda hareket hâlinde olduğu ilmen ispat edilmiştir. “Madde ve maddedeki hareketin mucidi kimdir?” sorusu, felsefenin de ilgi alanındadır. Ne var ki, materyalistler, tabiatperestler; madde ve ondaki hareketin ezelî olduğunu iddiâ ederler.
Oysa maddedeki bu hareket, bir evvelki hareketin neticesidir. O da bir evvelkinin... Bu hareketler silsilesi sonsuzluğa doğru devam edip gidemez. Bu hareket silsilesinin bir noktada durması ve ilk hareketin, vücûdu vâcip olan bir illete, bir hareket ettiriciye dayanması zarûrîdir. O da her şeyin yaratıcısı olan Allah’tır.
Gökler ve yer, bitki ve hayvanlar yoktan var edilmiştir. Her yoktan var olunana da bir var edici gerekir. Bu âlemin de bir var edicisi vardır. O da Allah’tır. Âlemde gördüğümüz herhangi bir bitki veya hayvan sonradan var olmuştur. Her birinin varlığının bir başlangıcı vardır. Cisimlerde zamanla hayat, idrak, akıl gibi hâller icat olunuyor. İlliyet (sebepler) kanununa göre her icat olunan şeye bir icat eden gerekir. Çünkü hayat, idrak ve akıl gibi durumlar kendiliğinden var olmazlar. Mutlaka bir yaratıcıya muhtaçtırlar. O da, varlığının başlangıcı ve sonu olmayan, sonsuz kudret, ilim ve sair isim ve sıfatlar sahibi Allah’tır.
11.02.2007
E-Posta:
[email protected] [email protected]
|
