Gazetemiz Yeni Asya yıllardır sürdürdüğü kitap hediyelerine bu gün bir yenisini daha ekledi. Büyük Duâ Kitabının kupon neşrine bugün başladı.
Duâ her saniye ihtiyacımız. Duâ Allah’a sığınma dilimiz. Duâ Allah’tan isteme dilimiz. Duâ Allah’a halimizi arz etme dilimiz. Duâ Allah’a yaklaşma dilimiz. Duâ Allah katındaki değerimiz. Duâ istikametimiz. Duâ aradığını bulma yolumuz. Duâ istediğini elde etme biçimimiz. Duâ umduğuna ulaşma tarzımız. Duâ korktuğundan emin olma şeklimiz.
Duâsız kalmayalım. Karıncadan file, sinekten balığa, zerrelerden kürelere kâinatta her şey duâ lisanıyla Allah’a sığınır, Allah’ı anar, Allah’ı tesbih eder. Her bir çekirdek, kalbini İşiten Allah’a yönlendirmiş birer duâ taneciğidir. Her bir dal, Seven Allah’a uzanmış birer duâ elidir. Her bir yaprak Veren Allah’a açılmış birer duâ avucudur. Her bir çiçek hale hale rahmet ile Allah’a ulaşan birer duâ sözcüğüdür. Her bir meyve kabul edilmiş birer duâ mecmuasıdır.
Her şey duâ ürünüdür. Mevcudatın şu hazır hali, gelecek binlerce mevcut için birer duâ elidir, duâ dilidir. İnsan, ebediyet için bir duâdır. Peygamber Efendimiz’in (asm) varlığı kâinatın varlığı için bir duâdır, dini kâinatın devamı için bir duâdır, ibadeti ebedî ahiretin ve Cennetin gelmesi için bir duâdır. Alıyla, moruyla, acısıyla, tatlısıyla, hayrıyla, şerriyle, günaha ve sevaba götüren yollarıyla dünya Cennet için bir duâdır.
Rabbimiz bizden duâ istiyor. Her duâmıza cevap vereceğini bildiriyor1 ve “Duânız olmazsa ne ehemmiyetiniz var?”2 diyor. Bize duâmız ölçüsünde kıymet veriyor. Kulluğumuzun derecesini duâmızla tayin ediyor. Bilmediğimiz kapıları, ummadığımız sevinçleri, beklemediğimiz hazineleri duâmızla açıyor.
Müslümanlar duâ olarak dünyanın en zengin ve en şanslı insanları değil mi? Ellerindeki İlâhî kitap Kur’ân’da ve hadislerde binlerce makbul duâ örnekleri var çünkü. Hazret-i Peygamber’in (asm) hayatı sayısız makbul duâ örnekleriyle dolu. Bin dört yüz yıllık İslâm tarihi sayısız makbul duâ örnekleriyle dolu. En sıradan işlerimizden en önem verdiğimiz yoğunluklarımıza kadar hayatımızın her ânı için onlarca duâ cümleleri elimizden tutuyor. Bu cümlelere ulaşamayan için gam ve keder yok gerçi. Herkesin kendi lisanı en paha biçilmez duâ destanı yazar. Lisan “Allah” dese kâfidir. Dil “Rabbim” dese yeterlidir. Kalp “Hû” dese kifayet eder. Ama lisanın, dilin ve kalbin meramını anlatacak duâ cümleleri olur ve bu cümlelerin kelimeleri eğer duâları kabul eden makam tarafından, yani bizzat Allah tarafından dizilmiş ve gönderilmiş olursa, bu cümlelerle duâ daha özden ve daha içten yapılır ve duânın makbuliyet derecesi de yükselmiş olur.
Yeni Asya böyle bir duâ hazinesini okuyucusuna kazandırıyor. Duâlarımızı birbirimize ortak el ve dil kılmak için, gelin Yeni Asya’yı yakınlarımızdan başlayarak yakın çevremizden ulaştırmadığımız kimse kalmasın. Herkese ulaştıralım. Allah için. Duâ hizmetine karınca kararınca katkı sağlamak için. Duâda ellerin daha güçlü kalkması için. Duâmızın daha makbul olması için.
Peygamber Efendimiz (asm) İslâm dinini tebliğe önce yakınlarından başladı. Böyle emir aldı, böyle yaptı. Yakınlarından çok da destek gördüğü söylenemez aslında. Ebû Talip’in dışında başlangıçta çoğunluğu araziye uygun davrandı. Ebû Talip de inanan birisi değildi. Peygamber Efendimiz (asm) yalnızdı. Ama tebliği bir an bırakmadı.
Allah bize de emr-i bilmaruf ve nehy-i ani’l-münker (iyiliği emretmek ve kötülükten sakındırmak) görevi yükledi. Cihad görevi yükledi. Fakat bizler işlerimizin peşinde, koşuşturmalarımızın içinde bu görevleri çoğu zaman unuttuk. İyiliği kendimiz yapınca, kötülükten kendimiz sakınınca, dinimizi kendimiz tanıyınca, imanımızı kendimiz güzelleştirince bize yeter sandık. Oysa yetmiyor. Şöyle bir çevremize bakalım. İnanın; onlarca insan bizden el uzatmamızı bekliyor. Din adına şefkat bekliyor. Yardım bekliyor. İnandığımız güzelliklerimizi paylaşmamızı bekliyor.
Ama biz maalesef—kendi adıma söylüyorum—cimri davranıyoruz. Elimizdeki güzelliklerden en yakınlarımızı bile haberdar etmiyoruz, edemiyoruz. Bunun mahşerde bir hesabı olmayacak mı? Elbette olacak. Ve inanın; benim tek korkum bu. Ve inanın; Yeni Asya’nın bütün yazarları bu korku ile yazıyor, bütün çalışanları bu korku ile çalışıyor. Elimizdeki güzellikleri tebliğ edip etmeme açısından mahşerde Allah’a hesap verme korkusuyla.
Öyleyse, tebliğ yükü ile yüklü Yeni Asya’yı başkalarına ulaştırmak, tanıtmak, almasını önermek, bizim için tebliğ demektir, emr-i bi’l-maruf ve nehy-i ani’l-münker demektir, mahşerdeki sorguyu bir ölçüde hafifletmek demektir. Çünkü Yeni Asya bizim adımıza bunu yapıyor. Sevdiklerimize, dostlarımıza, yakınlarımıza bir gazete bırakalım yeter. Gazetemizi tanıtalım ve mümkünse bir kere almasını sağlayalım yeter. Bizim söylemek isteyip söylemeye güç yetiremediğimiz bütün güzellikleri Yeni Asya söylesin. Sebep olduğumuz için bizim de yüzümüz ak olsun.
Dipnotlar:
1- Mü’min Sûresi: 60
2- Furkan Sûresi: 77
01.10.2006
E-Posta:
[email protected]
|
