ehl-i iman›n hadsiz flahadetleri onun flahadetinden terefl-
fluh etmifller.”
‹flte, bu yolcunun Kur’ân’dan ald›¤› ders-i tevhid ve
imana k›sa bir iflaret olarak,
Birinci Makam›n On Yedin-
ci Mertebesinde
böyle,
'
¤n
Y s
?n
O i/
òs
dG o
ón
Mn
’r
G o
óp
MGn
ƒr
dG p
Oƒo
Lo
ƒr
dG o
Öp
LGn
ƒr
dG *G s
’p
G n
¬'
dp
G = n
’
o
?ƒo
Ñ`r
?n
ªr
dG p
¿Én
«n
Ñr
dG o
õp
ér
©o
ªr
dG o
¿'
Gr
ôo
?r
dG p
¬p
Jn
ór
Mn
h ?/
a /
?p
Oƒo
Lo
h p
܃o
Lo
h
/
¬p
JÉn
`j'
G t
?o
c o
Aho
ôr
?n
ªr
dn
G u
¿Én
ér
dGn
h ¢p
ùr
fp
’r
Gn
h p
?n
?n
ªr
dG ¢p
SÉn
ær
Ln
’ p
o
܃o
Zr
ôn
ªr
dG
p
´r
ƒn
f r
øp
e m
¿ƒo
«r
?p
e p
än
Ép
e p
án
æp
°m
dr
Gn
Ép
H p
?Gn
ôp
àr
Mp
’r
G p
?Én
ªn
µ
p
H m
án
?«/
bn
O u
?o
c
?/
a
p
¿Gn
ƒr
c n
’r
Gn
h ¢p
Vr
Qn
’r
G p
QÉn
£r
bn
G '
¤n
Y o
ás
«°p
Sr
óo
?r
dG o
¬o
àn
æn
£r
?n
°S o
ºp
F = G s
ódn
G p
¿Én
°ùr
fp
’r
G
o
ás
jp
ƒn
ær
©n
ªr
dG o
¬o
às
«p
ªp
c
Én
M ip
QÉn
ér
dG n
h p
¿Én
es
õdG n
h p
QÉn
°ür
Yn
’r
G p
?ƒo
Lo
h '
¤n
Yn
h
n
ôn
°ûn
Y n
án
©n
Hr
Qn
G »/
a p
ôn
°ûn
Ñr
dG ¢o
ùr
ªo
Nn
h ¢p
Ur
Qn
’r
G p
?r
°üp
f '
¤n
Y o
ás
«p
fGn
Qƒt
ædG
p
?p
Qn
ƒo
°S p
´Én
ªr
Lp
Ép
H n
øn
gr
ôn
Hn
h n
óp
¡n
°T Gn
òn
c
n
h ¯ p
?Én
°ûp
àr
Mp
’r
G p
?Én
ªn
µp
H Gk
ôr
°ün
Y
/
?p
QGn
ör
Sn
G p
?o
aGn
ƒn
àp
Hn
h p
ás
«p
¡ '
dp
’r
G p
ás
«p
fGn
Qƒt
ædG p
¬p
JÉn
`j'
G p
¥Én
Øu
Jp
Ép
Hn
h p
ás
jp
hÉn
ªs
°ùdG p
ás
«°p
Sr
óo
?r
dG
1
p
¿Én
«n
©r
dGn
h p
In
óp
gÉn
°ûo
ªr
dÉp
H /
?p
QÉn
`K'
Gn
h /
¬p
JGn
ôn
ªn
Kn
h /
¬p
?p
F = Én
?n
M p
?o
HÉn
£n
àp
Hn
h /
?p
QGn
ƒr
fn
Gn
h
denilmifltir.
Sonra, bir fakir insana de¤il fânî ve muvakkat bir tar-
lay›, bir haneyi, belki koca kâinat› ve dünya kadar bir
mülk-i bâkîyi kazand›ran ve bir fânî adama, ebedî bir
hayat›n levaz›mat›n› bulduran ve ecelin dara¤ac›n›
TAR‹HÇE-‹ HAYATI
| 567
K
ASTAMONU
H
AYATI
ders-i tevhit:
Allah'›n varl›k ve
birli¤inden bahseden ders.
ehl-i iman:
inananlar, iman sa-
hipleri, ‹slâm dinini kabul edenler.
envar:
nurlar, ziyalar, ayd›nl›klar,
›fl›klar, parlakl›klar.
esmâ:
adlar, isimler.
hadsiz:
s›n›rs›z.
icma:
bir konu üzerinde fikir birli-
¤ine varma, fikir birli¤i.
iman:
inanma, inanç, itikat, tas-
dik.
imtiyaz:
fark, ayr›cal›k, üstünlük.
ispat:
delil ve flahit göstererek
do¤ruyu ortaya koyma, do¤ruyu
delillerle gösterme.
ittifak:
birleflme, birlik.
kemal-i ihtiram:
sayg› ve hürme-
tin son derecesi, tam ve mükem-
mel hürmet görme.
kemal-i ihtiflam:
ihtiflam›n, deb-
debenin son derecesi, mükem-
mel heybet ve haflmetlilik.
keza:
böyle, böylece.
kudsî:
mukaddes, kutlu, muaz-
zez, aziz.
mu'cizat:
mu'cizeler, Allah tara-
f›ndan verilip, yaln›z peygamber-
lerin gösterebilecekleri büyük
harika ifller.
semerat:
semereler.
seyyah:
yolcu.
s›fat:
hâl, keyfiyet, nitelik, vas›f.
sure
:
Kur’ân-› Kerîm’in ayr›ld›¤›
114 bölümden her biri.
flahadet:
flahit olma, flahitlik, ta-
n›kl›k.
tereflfluh:
s›zma, s›z›nt› yapma.
tetabuk:
birbirine uygun olma,
uygun gelme, uyma.
tevafuk:
uyma, uygun gelme,
uygunluk, rastlamak, münasebet,
birbirine denk gelme.
Vacibü'l-Vücud:
varl›¤› zarurî ve
zatî olan.
vahdet:
birlik, yaln›zl›k, teklik bir
ve tek olma.
vücut:
var olma, var olufl, varl›k.
1.
Allah’tan baflka hiçbir ilâh yoktur. O öyle bir Vacib ve Vahidü’l-Ehad’dir ki, Onun vücub-i
vücuduna ve vahdetine melek, insan ve cin taifelerinin makbul ve mergubu olan ve bü-
tün ayetleri her dakika kemal-i ihtiram ile nev-i insan›n yüz milyonlarcas›n›n dilleriyle oku-
nan, kudsî saltanat› as›rlar ve devirler boyunca arz›n ve kâinat›n her taraf›nda devam eden,
manevî ve nuranî hâkimiyeti on dört as›rd›r dünyan›n yar›s›nda ve insanl›¤›n beflte biri
üzerinde kemal-i ihtiflamla cereyan eden Kur'ân-› Mu'cizülbeyan delâlet eder. Ve keza, o
kelâm-› ‹lâhî, kudsî ve semavî surelerinin icma›, nuranî ve ‹lâhî ayetlerinin ittifak›, esrar ve
envar›n›n tevafuku, hakikatlerinin, semerelerinin ve eserlerinin tetabuku ile, bilmüflahede
ve'l-ayan, Allah’›n vücub-i vücuduna ve vahdetine flahadet edip, ispat eder.
asar:
eserler, izler, niflanlar.
âyât:
Kur'ân ayetleri.
bilmüflahede:
görerek, bizzat
flahit olarak, görür flekilde,
görme derecesinde.
bilmüflahede velayan:
ap
aç›k, flahit olur gibi ve gözle
görünürcesine.
cihet:
yan, yön, taraf.
