vücuda geldiğini intaç ettiğine ve onların teselli ve ümit-
lerinin tamamıyla kesilmiş olduğuna işarettir.
(1)
r
ä n
ABÉ°n
Vn
G
kelimesi, onların ısınmaya değil, aydınlan-
maya ihtiyaçları olduğuna işarettir ki, etrafında bulunan
zararlı şeyleri görüp onlardan tahaffuz etsinler.
(2)
o
¬ n
dr
ƒn
M Én
e
, dehşetin her dört taraftan ihata eylediğine;
ve ziya ile, cihat-ı sitteden hücum eden zararlardan ta-
haffuz etmek lüzumuna işarettir.
(3)
n
Ön
gn
P
: Bu kelime ile
r
ä n
ABÉ°n
Vn
G
kelimesi arasındaki lü-
zum meselesi geçmiştir; oraya bakılsın.
(4)
*G n
Ön
gn
P
: zehabın Allah’a isnadı, iki cihetten reca
ve ümitlerinin kesik olduğuna işarettir.
Birincisi
: Afet semavî olduğundan, def’i mümkün de-
ğildir.
İkincisi
: o afet, kusurlarının cezası olduğundan,
Cenab-ı Hak’tan merhamet de reca edilemez. Çünkü,
iptal-i hak için çalışan adam, Hak’tan yardım ve merha-
met talep edemez.
(5)
r
ºp
gp
Qƒo
æp
H
’deki harf-i cer olan
Ü
nur ve ziyanın bir daha
avdet etmemesine işarettir. Çünkü,
(6)
r
ºp
gp
Qƒo
æp
H *G n
Ön
gn
P
’in
ması, bozulması.
isnat:
dayandırma, mal etme, bir
şeyi bir kimseye ait gösterme.
nur:
aydınlık, parıltı, parlaklık, zi-
ya, ışık, şule.
rica:
teselli, ümit.
semavî:
Allah tarafından olan, İlâ-
hî.
tahaffuz:
kendini muhafaza etme,
koruma.
talep:
isteme, dileme.
teselli:
avunma.
zehap:
bir fikre veya zanna kapıl-
ma.
ziya:
ışık, aydınlık, nur, parlaklık.
afet:
belâ, musibet, büyük fe-
lâket.
avdet:
geri gelme, dönüş.
cenab-ı Hak:
Allah; doğru,
gerçek, Hakkın tâ kendisi olan,
şeref ve azamet sahibi yüce
Allah.
cihat-ı sitte:
altı cihet, altı
yön.
cihet:
yön, sebep, vesile.
def:
ortadan kaldırma, yok et-
me, giderme.
harf-i cer:
cer harfi; Arapçada
başına geldiği kelimenin sonu-
nu esre ile (“i” diye) okutan
harf.
ihata:
kuşatma, içine alma.
intaç:
netice verme, sonuçlan-
dırma.
iptal-i hak:
hakkın iptal edil-
mesi, hakkın geçersiz bırakıl-
1.
Aydınlattı. (Bakara Suresi: 17.)
2.
Çevresini. (Bakara Suresi: 17.)
3.
Alıp götürdü. (Bakara Suresi: 17.)
4.
Allah alıp götürdü. (Bakara Suresi: 17.)
5.
Nurlarını. (Bakara Suresi: 17.)
6.
Allah onların nurlarını götürmüştür. (Bakara Suresi: 17.)
İşaratü’l-İ’caz | 191 |
m
ünafıklar
B
ahSi
