Bunların dışında, ayrıca emin olmak, emin kılmak, inandırıcı olmak, şüpheyi-tereddüdü bütünüyle izâle etmek için yapılan/yaptırılan yeminler, kasemler var.
Bütün bu yeminlerin öncelikli gerekçesini şu şekilde sıralamak mümkün:
1) Dâvâya ihanet etmemek;
2) Sadâkattan ayrılmamak;
3) Yalan söylememek;
4) Hizmetini aksatmamak, vazifesini terk, yahut ihmal etmemek için.
* * *
Son Şahitlerin hatıralarından ve daha birçok kaynaktan öğreniyoruz ki, Üstad Bediüzzaman da talebelerine zaman zaman Kur’ân’a el bastırarak onlara “sadâkat yemini” ettirmiştir.
Bilhassa Bayram Yüksel Ağabeyin bizzat kendisinden ve yazılı hatıralarından, ayrıca Zübeyir Gündüzalp, Mustafa Sungur, Salih Özcan, Ispartalı Vahşi Şaban, Ali İhsan Tola ve Eyüp Ekmekçi gibi muhterem ağabeylerin yazılı-şifahî hatıralarına istinaden biliyoruz ki, Hz. Üstad, birçok talebesine ciddi mânâda ve mükerreren Kur’ân üzerine el bastırıp “Vallahi, billahi, tallahi...” tâbirleri ile başlayan “sadâkat yemini”ni yaptırmıştır. Ayrıca bakınız:
Şahiner; Son Şahitler-III, s. 235
Son Şahitler-IV, s. 344, 371
www.nur.org/risale/makaleler/bayramagabey02.htm
Atasoy, İhsan; Ali İhsan Tola
http://www.yeniasyaforum.com/nurculuk-ve-risale-i-nur/11851-risale-i-nurda-sadakat/?l=2
www.yeniasya.com.tr/haber_detay2.asp?id=73059
* * *
Burada sıraladığımız kaynakların dışında, benzer mahiyetteki daha bir çok bibliyografyada, Üstad Bediüzzaman’ın bu “sadâkat yemini” meselesinde şunları söylediği naklediliyor: “Getirin Kur'ânı! Benim mesleğimden ayrılmayacağınıza, geri dönmeyeceğinize yemin edin!"
(1935 Eskişehir Hapsinde/Mahkemesinde tarikate girerek sadâkatini bozduğu ve Hz. Üstad’ı azap içinde bıraktığı için, bir daha daireye kabul edilmeyen bîçare “Bir buçuk” kişinin vaziyetini tahattur edelim.)
* * *
 “Benim mesleğim Sahabe mesleğinin cilvesidir. Bu meslekte aç kalmak var, hapislik var, sıkıntı var... Eğer Abdülkadir Geylânî gelse, ‘Said, mesleğini bırak benim mesleğe gel; bir günde bir milyon müridin olacak’ dese, ben diyeceğim: ‘Ya Üstad! Bu dersimi, bu mesleğimi Üstad-ı Hakikimden aldım. Bu mesleğimden geri dönmem.” Kur’an’ı getirin! Siz de benim meslek ve meşrebimde gideceğinize, bundan ayrılmayacağınıza yemin edin!”
(Eyüp Ekmekçi diyor: Üstad, Ağabeylere Kur'âna el bastırarak sabaha kadar, belki on def'adan fazla yemin ettiriyor. Onlar da yemin ediyor. www.nur.org/tr)
Bu yemin ettirme meselesini, halen hayatta olan M. Fırıncı, M. Kutlular, S. Aksakal Ağabeylerden de—naklen—bizzat duyduk, dinledik.
* * *
Evet, Üstad Hazretleri—birçok şahidin naklettiğine göre—talebelerine ciddî ciddî sadâkat yemini ettiriyor.
Zaman zaman da, diğer ağabeylerin bulunduğu bir ortamda “Keçeli” diye başlayarak, lâtife yollu “Beni âlet edersiniz diye hepinizden korkuyorum. Ama, bu taş kafalı Zübeyir, bu beni âlet etmez” diyerek, câlib-i dikkat sözler sarf ediyor.
www.yeniasyaforum.com
http://risaletalimhaber.com
Çokça yemin ettirmenin, bu dehşetli zamanda sadâkati muhafaza etmenin ehemmiyetinden ve bunun bozulması, kırılması tehlikesinden kaynaklandığını pekâla düşünebiliriz.
* * *
Iparta’da Bayram Yüksel Ağabeyin bulunduğu meşhûr Medrese-i Nuriye’deki hatıra eşyalar arasında “kulunç sopaları” var.
Bunlarla ilgili hatıraları bizlere naklederlerken (1995), Üstad’ın bazan bu çubuklarla yanındaki talebelerin sırtına, kafasına hafiften vurarak, yahut dürterek şöyle takılırmış: “Keçeli, beni âlet edersiniz, yemininizi bozarsınız, bana ihanet edersiniz diye korkuyorum. Ama, bu câmid, bu taş kafalı Zübeyir hariç.”

Onu kâinata değişmem

Şimdi de,  Zübeyir Gündüzalp’ın bu kabil üstün meziyetlerine dair diğer bazı bilgileri aktarmaya çalışalım. Isparta Kahramanlarından Vahşi Şaban anlatıyor:
“Bir gün sadece Zübeyir Ağabey ve Üstad vardı. Üstad bana sordu: ‘Kardeşim, sen Zübeyir’i iyi bilir misin?’ Ben de ‘Biliyorum Üstadım’ dedim.
“Üstad değneği aldı, Zübeyir Abiye vuruyor: ‘Bu taş. Bak, kaya. Hiç de konuşmaz. Câmid bu. Kardaşım Şaban! Bu öyle ahmak ki, 30 lirayı bıraktı, 30 kuruşa burada çalışıyor.’
“Zübeyir Abi de hiç ciddiyetini bozmadan kuzu gibi öyle duruyor. Hiçbirşey anlamadım durumdan. “Neyse... Aradan epey bir zaman geçti. Yine bir gün gittim kapıyı açtım. Üstad yine sordu: ‘Sen benim Zübeyir’imi tanır mısın?’ Tanırım Üstadım dedim. Üstad, bu kez ‘Ben Zübeyir’imi kâinata değişmem’ dedi.
“Gerçekten, Zübeyir Abideki feraset, sadâkat ve bağlılığı hiçbir ağabeyde görmedim. Cenâb-ı Hak, bütün güzel meziyetlerin toplamıştı onda.”
* * *
Hâlen hayatta olan birkaç şahitten bizzat dinledim. Zübeyir Abi, M. Kutlular, S. Aksakal gibi yanında olanlara şunu söylemiş: “Kardeşlerim! Bir gün farkında olmadan hizmete zarar verecek olursam, vasiyetim olsun, bana bir iğne vurun hayatıma son verin gönderin. Size hakkımı helâl ediyorum.”
* * *
Muhterem İhsan Atasoy, Nur’un Büyük Kumandanı isimli kitabın 162. sayfasında şunu naklediyor: “Mehmet Çalışkan Ağabey ‘Üstad bütün gazeteleri aldırtırdı. ...Yalnız, Zübeyir Ağabeyin dışındakilere okutmazdı. Derdi ki: ‘Siz tesir altında kalırsınız. Bu taş kafalı Zübeyir var ya, bu tesir altında kalmaz.’ Onun için, ona okuttururdu.’’
* * *
Şu helâket ve felâket asrında rey sahibi olan Bediüzzaman Hazretlerinin ayrıca muhtelif sahalarda ciddî vazifeleri var. Şuâlar’da ifade edilği üzere “Siyaset âlemi, diyanet âlemi, saltanat âlemi, cihad âlemi” gibi çok dâirelerde icraatları olmuş. (Age, s. 509)
Bu sahalardan herhangi birine bilmeyerek de olsa ihanet etme riski, yahut sadakatsizlik gösterme ihtimali var.
Keza, bir sahadaki sadakatsizlik, meslek ve meşrebinin, yahut hizmet sahalarının tamamına sadakatsizlik göstermek anlamına gelmez.
Önemli bir başka nokta: İhanet ayrı, hıyânet ayrıdır. Biri, bilerek/bilmeyerek sadâkatin kırılması; diğeri ise, bilerek arkadan vurma mânâsını taşır.

(Devamı var)