Dünyaya gönderilmiş olan bizlerin, yalnız yaşayamayacağımız malumdur. Her bir insan ister ki sevdikleri ile bir araya gelip güzel vakitler geçirsin. Bu asır insanı gibi meşgul, yorgun, yalnız hiçbir asırda insan gelmemiştir. Çünkü bu asır, Bediüzzaman Hazretlerinin ifadesiyle, gelenek görenek belasıyla derd-i maiset (geçim derdi) asrı olmuştur.

Eski asırlarda dört beş şeye ihtiyaç duyan insan, bu asırda kırk, elli şeye ihtiyaç duyar hale gelmiştir. Bu vesileyle de daha çok çalışınca daha çok yoruluyor, daha çok yorulunca da daha çok TV ve ekrana vs. bakar hale geliyor. Böyle olunca da başkalarıyla görüşmek, muhabbet etmek ortamlarını oluşturamıyoruz.

İnsanların birbirine muhabbeti ne kadar özlediğini, nasıl da hasret kaldığını taziye ve düğünlerde rahatlıkla görebiliyoruz. Lisan-ı hali, dost dost diye bağırıyor adeta. Evet insan sosyal bir varlıktır. Onun için insanın insana ihtiyacı vardır.

Bir insana güzel evi verseniz ve ona, “bütün tanıdıklarını terk edeceksin” deseniz, kesinlikle kabul etmeyecektir. Bu insana helal dairede programlar yapmak bu zamanda elzem değil midir?

Hele bir de insan sevdikleriyle bir araya gelmesi ne kadar da güzel ve gereklidir. İnsanların birbirini daha yakından tanıması için en güzel imkan bu faaliyetlerdir.

Malumdur ki, hareket harareti, hararet kuvveti, kuvvet cazibeyi tevlid eder. Bu Cenab-ı Allah’ın kainata koyduğu bir kanundur. Allah’ın koyduğu bir adettir der Bediüzzaman Hazretleri. Yani nasıl ki durgun su bozulur, aynen onun gibi işlemeyen demir de pas tutar. Duran bir cemaat de bozulmaya yüz tutabilir. Onun için güçlü, dinamik, cazibe merkezi olmak istiyorsak sosyal faaliyetler içerisinde olmalıyız.

Hele bir de bu işi can-ı gönülden yaparsak, sinerji meydana gelir ve yorgunluk nedir bilmeyiz. Güneşimiz ısı ve ışık verince etrafındaki yıldızların dağılmasına imkan olmaz. Bizler de hareket halinde olursak, etrafımızdaki pek çok insan faaliyetimizle yanımızda yer alacaklardır.

Yine derslerimizden biliyoruz ki hayırlı işlerin muzır manileri çok olur. O vesile ile yapacağımız faaliyetleri güzel bir vazife tanzimi ile yapıp Rabbimizin vazifesine karışmamalıyız.

Böyle faaliyetlerde olabilecek eksikliklerden dolayı kardeşlerimizi tenkit etmemeliyiz. Yapılabilecek bir tenkit o arkadaşımızın çalışma şevkini kıracağını asla unutmamalıyız. 

Zaten bir vücudun azaları olduğuna inananların zihninden böyle sufli duygular geçmemeli.

Bizler ümmet-i Muhammedi ahir zaman fitnelerinden kurtarmaya çalışan hademeler olduğumuzu unutmamalıyız. Hizmetin küçüğü büyüğü olmaz.

Yapılacak hizmet O´nun rızası dairesinde olursa az da olsa çok hükmündedir. Meşhur bir söz vardır ya, bir çivi bir nalı, bir nal bir atı, bir at bir komutanı, bir komutan bir devleti kurtarabilir. Zaten mesailerin tanzimi dersini alan ve yerine getirmek için didinen Nur talebeleri için iş yapmak çok da zor olmasa gerektir.

Yeter ki dine hizmet olsun. Yeter ki yeni bir insanın dünya ve ahiret saadetine vesile olunacak bir şeyler olsun. Bizler de hizmet kervanı yürüyecekse birazcık zahmet çeksek, çok mudur?

Günlük işlerde hizmetten daha zor işler yapmıyor muyuz? Yapacağımız bir piknikle ne kadar çok hizmet edeceğimizin, yeni birisinin hayatına pozitif dokunmanın ne çok mümkün olacağının farkına bir varabilsek.

Hele o programlardaki adamların, çocukların, küçük yarışmalara katılması ne kadar hoş ve muhteşem bir manzaradır.

İman, aksiyonla daha güzeldir, tıpkı imandan sonra namaz dibi...