1. Tebliğ, İslâm hakikatlerini önce nefsimize sonra bütün insanlığa anlatıp yayılmasına gayret etmektir. Yani ilây-ı kelimetullahtır. Bediüzzaman Hazretleri; geçmiş asırlarda farz-ı kifaye olan ilây-ı kelimetullahın bu asırda farz-ı ayn olduğunu belirtir. (Hutbe-i Şamiye)

2. Tebliğ “duyurma, haber verme” anlamına gelir. “Ben gizli bir hazine idim. Bilinmek, tanınmak istedim; bu sebeple de Beni tanımaları, gizli kemalât ve cemâlimi bilmeleri için mahlûkatı yarattım” hadis-i kudsîsinde Rabbimiz kendisini insan, cin ve meleklere tebliğ edip tanıtır. Rahman ve Rahim olan Rabbimiz kullarına şefkatle davranır. Kullarının da birbirlerine şefkatlli olmasını emreder.

3. Bediüzzaman Hazretleri “Lisanın Kur’ân âyetlerini âleme duyururken hal ve etvar ve ahlâkın da onun manasını neşretsin, lisan-ı halin ile de Kur’ân’ı oku. O zaman, sen dünyanın efendisi, âlemin reisi ve insaniyetin vâsita-i saadeti olursun” ifadeleriyle Müslümanlar için hal lisanının önemini belirtir. (Tarihçe-i Hayat)

4. İkna metodu şefkat ve sabır ile kullanılmalı, tahakkümle değil lütuf ile ıslaha çalışmalıdır. Zira medenilere galebe çalmak ikna iledir, icbar ile değildir. 

5. Kur’ân-ı Hakîm üslûbundaki i’câz ile bedevilerden âlim zatlara kadar, çeşitli tabakadaki muhatapların anlayış ve ilim derecelerine göre hitap eder. Tebliğde muhatabın anlayış derecesi önemlidir.

6. Fıtratı değiştirmek yerine, doğru yönde kullanmak teşvik edilmelidir. Bediüzzaman Hazretleri “Adavet etme demek yerine, adavet etmek istersen kalbindeki adavete adavet et demeli” şeklinde bu düsturu örneklendirir. 

7. İnsanlara dinlettirmek ve hidayet vermek Cenab-ı Hakk’ın vazifesidir. Bize düşen ihlâs, gayret ve ciddiyettir. “Sen sevdiğin kimseyi hidayete erdiremezsin. Ancak Allah dilediğine hidayet verir.” (Kasas Sûresi, 56) hakikati çok önemlidir.

8. Her şeyden önce iman esaslarındaki şüpheleri izâle etmek esastır. 

9. “Zarara rızasıyla gidene merhamet edilmez” düsturu unutulmamalıdır. 

10. Bediüzzaman Hazretleri zulüm ve haksızlıklar karşısında sevgi ve şefkat odaklı “Müsbet hareket” tarzını benimser. “Bir masumun hakkı, yüz cani için feda edilmez, onların yüzünden ona zulmedilmez. Şimdiki vaziyet, yüz masumu birkaç cani için zararlara sokar. Bu vaziyet şefkatin esasına zıttır” hakikatini Bediüzzaman Hazretleri ölümünden önceki son derslerinde sıkça vurgulamıştır. Risale-i Nur’un verdiği şefkat dersi ile her Nur Talebesi “müsbet hareket” formülünü şahsî ve içtimaî hayatında pusula yapar. (Emirdağ Lâhikası)