Temel Kaynaklarımız

Hazret-i İsa’nın ölüp ölmediği meselesinde temel ve sarsılmaz kaynaklarımızda yeterli bilgi mevcuttur. Bu mesele her türlü tartışmanın üstündedir. Bu kaynakların dışında indî yorum ve değerlendirmelere kulak vermeyiz. Sorumluluk makamında olan indî yorum sahiplerinin sorumsuzlukları, ümmet adına sadece bizi üzer.

Evet, Hazret-i İsa’nın ölmeden önce göğe yükseltilmesinin ve ahir zamanda yeryüzüne inerek Hazret-i Muhammed’in (asm) dini ile amel edeceği meselesinin bir benzeri daha âlemde gelmemiştir. Hazret-i İsa’nın babasız yaratılmasının da (Hazret-i Âdem’den başka) bir benzeri yoktur. Zaten Allah’ın kudreti ile ortaya koyduğu eserlerin hiçbirinin bir benzeri daha yoktur. Eğer varsa orada yine Allah’ın kudreti vardır.   

Böyle durumlarda akil insan eldeki sağlam, sarsılmaz, tartışmasız, temel kaynaklarına başvurur. Kıt aklı ile konuşmaz. Popülist kafasıyla hüküm vermez. Kendi keyfi ile karar vermez. Kendi zannını hakem yapmaz. 

“Onu Ne Öldürdüler, Ne de Çarmıha Gerdiler”

Eldeki sağlam, sarsılmaz, tartışmasız ve temel kaynakların hepsi Hazret-i İsa’nın (as) ölmeden göğe yükseltildiğini yazar. Kur’ân da bunu haber verir. Âl-i İmrân Sûresinin 55. Âyeti aynen şöyle buyuruyor:  

“Allah buyurmuştu ki: Ey İsa! Seni ecelin geldiğinde vefat ettirecek olan benim, seni nezdime yükseltecek olan benim, seni inkâr edenlerden arındıracağım ve sana uyanları kıyamete kadar kâfirlerden üstün kılacağım. Sonra dönüşünüz bana olacak.”1

Keza Âl-i İmran Suresinin 157 ve 158. ayetlerinde şöyle buyurulur:

“Allah elçisi Meryem oğlu Îsâ Mesîh’i öldürdük” demeleri yüzünden... Hâlbuki onu ne öldürdüler, ne de çarmıha gerdiler; (başkası ona benzer kılındığı için) şüphe içine düşürüldüler. Onun hakkında ihtilâfa düşenler bu konuda tam bir kararsızlık içindedirler. Bu hususta zanna uyma dışında hiçbir bilgileri yoktur ve kesin olarak onu öldürmemişlerdir.

Bilâkis Allah onu kendine kaldırmıştır. Allah izzet ve hikmet sahibidir.”2

Kesin Olan Öldürmedikleridir

Bu ayetlerin tefsiri babında, bizzat Diyanet Tefsirinde deniyor ki:

   “Kur’an-ı Kerîm’in açık ve kesin ifadesine göre Hz. Îsâ bir peygamberdir (4/171), düşmanları tarafından çarmıha gerilerek öldürülmemiştir. Allah Teâlâ peygamberini onlardan korumuş, aralarından çıkarıp himayesine almış, nezdine yükseltmiştir. 157. âyetin, “(Başkası ona benzer kılındığı için) şüphe içine düşürüldüler” şeklinde çevirilen kısmında geçen teşbîh kavramının bir mânası “benzetmek, benzer kılmak” bir başka mânası da “şüpheye düşürmek”tir. Bu mânalardan birincisine göre ihbarcı Hz. Îsâ’ya benzetilmiş ve çarmıha gerilerek katledilmiştir. İkincisine göre Hz. Îsâ’yı çarmıha gerip öldürmüş değillerdir; bu konuda zaten kendileri de şüphe ve ihtilâf içindedirler. 157. âyetin sonundaki “Onu kesin olarak öldürmediler” cümlesini de iki şekilde anlamak mümkündür: 1. “Onu öldürdüklerini iddia edenler bu konuda kesin bilgiye sahip değildirler; bu anlayış, teşbihin ikinci mânasını teyit etmektedir. 2. “Onu öldüremedikleri kesindir.” Bu anlayış da teşbihin, “birini diğerine benzetme” anlamını desteklemektedir. Kur’an’a göre Hz. Îsâ’yı çarmıha gererek öldüremedikleri kesin olmakla beraber akıbetinin ne olduğu konusunda aynı kesinlik yoktur.”3

Bu ayetleri tefsir eden hadisler de vardır. Söz konusu hadislerin hepsi de Diyanetin yayınladığı Buhari ve Müslim gibi temel kaynaklarda mevcuttur.

Dolayısıyla bu konuyu inkâr etmek kimseye hiçbir şey kazandırmaz. Diyanete hiç kazandırmaz. Diyanetin vazifesi, ulemanın açıkça kabul ettiği meselelerde durduk yere ve elde delil yokken kafa karıştırmak değil; şüphe götürmeyen meselelerde hizmet etmek olmalıdır.

Dipnotlar:

1 Âl-i İmrân Sûresi: 55

2 Nisa Suresi. 157-158

3 Kur’ân Yolu Tefsiri, Diyanet, 2/176-181