Gafiller uyanır, anlar bilgisiz,
Memlekete hür bir zemin yakışır!
Günah istiğfarsız olmaz silgisiz,
Delil akla, kalbe iman yakışır!
Müjdeyle gelir semadan elçiler,
Vâz olur strateji, prensip, ölçüler,
Hakikate revân olur yolcular,
Cihad için aşk, şevk, güman yakışır!
Tayaran eder berde, cevde kuşlar,
Yerlerde sürünür avanak keşler,
Duvarlara vurur akılsız başlar,
Ahmaku’l-humuka dümen yakışır!
Himmet ehli hizmet ile mest olur,
Kıskanmaz asla, her dem sermest olur,
Zahr olur ümitle, gerçek dost olur,
Kardeşten kardeşe nûman yakışır!
Dikkat et zındıka dostunu sana,
Düşman eder, melek olan insana,
Dayan Kur’ân’a, Âsâ-yı Mûsâ’na,
Keremkâra yed-i emin yakışır!
Zemherîde yanar buz olur gönül,
Yangın söndürmeye az olur gönül!
Od İbrahim’e, gül-nâz olur gönül!
Mü’mine iffet-i dâmen yakışır!
Şeyh artık müride güder olamaz!
Ahi kardeşe şeyh, peder olamaz!
Kimse kimse için heder olamaz!
Hizmete fedâkâr mü’min yakışır!
Bağdaşmıyor Müslime kince kanca!
Mâişet lâzım insana insanca,
Ot ata, et ite, koyuna yonca,
Sığıra, davara saman yakışır!
Zayıfız, âciziz, garip beşeriz,
Soğukta yanar, sıcakta üşürüz!
Sık sık hata eder, sıkça düşeriz!
Dileyip özrünü el-amân yakışır!
Aklın nûru fünûn-u medeniye,
Kalbin ziyası ulûm-u diniye,
Kâbe-i kemalâtan Medine’ye
Hakikat nûruyla leman yakışır!
Ehl-i hak alkışlar imâr edeni,
Sever ilim ile tımar edeni,
Lânetler zindeyi bimar edeni,
Harap bir ülkeye bumin yakışır!
Buzlaşmış eneyi havz-ı kebire,
Atmak icap eder yahut kabire,
Gömmezsen dev olur, minnacık pire!
Sakın erteleme, hemen yakışır!
Her şeyin bir evvel, bir âhirî var,
Kelâmın batını var, zâhiri var,
Remzî, işârî, sırrı, sihîri var,
Tefsîre müfessir zaman yakışır!
Zikir, fikir, akıl O’na yönelir,
Güzel esması hem Hak, Adl anılır,
Tüm hamdler O‘na ki, “Allah” denilir!
Dualı dillere “Amin!” yakışır!
Tevhid yolunda kafile-i beşer,
Cehd-u gayretle sıra dağlar aşar,
Rehbersiz gidenler düz yoldan şaşar,
Gönlün enginine umman yakışır!
Sakın ucb’tan aman, sakın riyâdan!
Haşyetle ders al Zât-ı Kibriyadan,
Hakikate râm ol, uyan rüyadan,
Hâdim ol ihlâs-ı yaman yakışır!
Ey nefsim, ey en birinci düşmanım!
Ne zaman uyduysam sana pişmanım!
Sevapta zayıf, günahta şişmanım!
Yüksek ruhlulara human yakışır!
Kim demiş, “Zulmeden cezâ çekmemiş!
“Yediği haram burnundan çıkmamış!”
Mâsûm adalet bekler, acıkmamış!
Hürriyetle zulmü gömen yakışır!
Beşeriz, şaşarız, hata ederiz,
Benlik, enaniyet, şahlık güderiz!
“Tevbe ettik affet Allah’ım!” deriz,
Sahil-i necata liman yakışır!
Düşün ey insan seferin nereye?
Zirveye mi, yoksa esfel dereye!..
Aş engeli, bakma yara-bereye,
Dağlara kar-bora, duman yakışır!
Sermaye-i ömür nerde geçiyor?
Şerbet-i eceli her can içiyor,
Ruh-u müttaki Firdevse uçuyor,
Hûri harama göz yuman yakışır!