Bediüzzaman Said Nursî’nin
Afyon Mahkemesi
Afyon Mahkemesini tertip ve iftiralarla açt›ran gizli
dinsizler, Bediüzzaman’› idam etmek plân›n› çevirmifl-
lerdir. Bu fevkalâde ehemmiyeti haiz büyük müdafaat,
böyle imhac› zalim dinsizlere karfl› onun ölümü hiçe
sayarak hayk›rd›¤› hakikatlerdir. Neticede, Temyiz
Mahkemesi mahkûmiyet karar›n› nakzetti. Ve ayn›
mahkeme iki defa Bediüzzaman’a beraat verdi. Niha-
yet, bütün Risale-i Nur Külliyat› ve befl yüze yak›n
mektuplar bilâkaydüflart Bediüzzaman’a iade edildi.
„@ò
BÜYÜK MÜDAFAATINDAN PARÇALAR
W
1
o
Ú/
©n
àr
°ùn
f /
¬p
Hn
h
On sekiz sene sükûttan sonra mecburiyet taht›nda bu
istida mahkemeye ve sureti Ankara’ya makamata veril-
miflken, tekrar vermeye mecbur oldu¤um iddianameye
karfl› itiraznamemdir.
Malûm olsun ki, Kastamonu’da üç defa menzilimi ta-
harri etmek için gelen iki müddeiumumî ve iki taharri
beraat:
temize ç›kma, suçsuz ol-
du¤u anlafl›lma.
bilâkaydüflart:
kay›ts›z ve flarts›z.
ehemmiyet:
önem, de¤er, k›y-
met.
fevkalâde:
ola¤anüstü.
haiz:
bir fleye sahip olma, sahip,
malik.
iade:
geri verme.
iddianame:
iddia yaz›s›, savc›n›n
bir dava konusundaki iddialar›n›
toplam›fl oldu¤u, isnat etti¤i suç
ve delilleri de içine alan yaz›s›.
iftira:
asl› olmadan birine suç
yükleme, olmayan bir suçu bafl-
kas›na yükleme.
imha:
ortadan kald›rma, mahvet-
me.
istida:
resmî makamlara bir iflin
yap›lmas›n› istemek maksa-
d›yla yaz›lan yaz›, dilekçe.
itirazname:
itiraz k⤛d›, iti-
raz dilekçesi.
mahkûmiyet:
hüküm giyme,
hükümlülük.
makamat:
makamlar.
malûm:
bilinen, bilinir olan.
mecburiyet:
mecbur olma,
zarurîlik durumu, zorunluluk.
menzil:
ev, oda, yer.
müdafaat:
müdafaalar, sa-
vunmalar.
müddeiumumî:
savc›.
nakz:
yap›lan sözleflmeyi yok
sayma, hükümsüz k›lma.
nihayet:
en sonunda.
Risale-i Nur Külliyat›:
Bedi-
üzzaman Said Nursî’nin yüz
otuz parça risaleden oluflan
külliyat›.
sükût:
susma, sessiz kalma.
suret:
nüsha, kopya.
taharri:
arama, araflt›rma.
taharri:
sivil polis.
taht:
alt.
temyiz:
bir davan›n karar›n›n
bir üst mahkeme taraf›ndan
tekrar incelenmesi.
tertip:
hile, komplo.
zalim:
zulmeden, ac›mas›z ve
haks›z davranan.
1.
Rahman ve Rahîm olan Allah’›n ad›yla.
Ve sadece Ondan yard›m dileriz.
846 |
BED‹ÜZZAMAN SA‹D NURSÎ
A
FYON
H
AYATI
