hadis-i flerifin hakikati namna yazlmfllardr. Din, iman,
Allah, peygamber, ahiret akidelerini ve ibarelerini açkça
anlatmak için temsillerle yazlmfl ve ilmî görüflleri ve ih-
tiyarlara ve gençlere ahlâkî ö¤ütler ve hayat tecrübesin-
den alnmfl ibretli vakalar ve faideli menkbeleri ihtiva
eden, mevcudun yüzde doksann teflkil eden risalelerdir.
Hükûmete ve idareye ve asayifle iliflecek ciheti yoktur
diye müttefikan karar vermifller.
flte, makam- iddia, bu yüksek ehl-i vukufun raporuna
bakmayarak, eski ve müflevvefl ve naks rapora binaen,
acip tarzlarda bizi ittiham etmesinden hakikaten fev-
kalhad müteessir bulunmaktayz. Bu insafl mahkemenin
müsellem insaflarna elbette yakfltrmayz. Hatta tem-
silde hata olmasn bir Bektaflîye, Niçin namaz klm-
yorsun? demifller. O da, Kurânda
1
n
I'
?°s
üdG G o
`H n
ôr
?n
J n
var demifl. Ona demifller: Bunun arkasn, yani
2
i'
QÉn
µ°o
S r
şo
àr
fn
Gn
h
y da oku denildi¤inde, Ben hafz de¤i-
lim demifl olmas kabîlinden, Risale-i Nurun bir cümle-
sini tutup, o cümleyi tadil ve neticeyi beyan eden ahirini
almayarak, aleyhimizde verilmektedir. Takdim edece¤im
müdafaanamemde, o iddianameye karfl mukayese edil-
di¤inde bunun otuz-krk misali görülecektir. Bu numune-
lerden lâtif bir vakay beyan ediyorum:
Eskiflehir Mahkemesinde makam- iddiann naslsa bir
sehiv neticesi, Risale-i Nurun iman derslerine Halklar
ifsat ediyor gibi bir tabir ve sonradan o tabirden
ahir:
son, sonraki, en sonra.
ahiret:
öbür dünya, öteki dünya,
kyametten sonra kurulacak olan
âlem.
ahlâkî:
ahlâkla ilgili, ahlâka ait,
ahlâka mensup.
akide:
iman, inanlan ve itikat
edilen esas, inanç.
aleyhimizde:
zararmza olarak.
asayifl:
düzen, nizam.
Bektaflî:
Hac Bektafl Veli tarikat-
na mensup kifli.
beyan:
anlatma, açk söyleme,
bildirme, izah.
cihet:
yan, yön, taraf.
ehl-i vukuf:
bir mesele hakknda
bilgi ve yetki sahibi olanlar, hâ-
kimler.
elbette:
kesinlikle, mutlaka, flüp-
hesiz.
faide:
fayda, menfaat, kâr, ka-
zanç.
fevkalhad:
haddinden fazla, pek
çok, haddin ötesinde, üstünde.
hadis-i flerif:
Peygamberimizden
aktarlan sözlerin genel ad.
hafz:
Kur'ân- Kerîm'i tamamen
ezberleyen ve okuyan kimse.
hakikat:
gerçek, asl, esas.
hakikaten:
do¤rusu, gerçekten.
hükûmet:
devlet.
ibare:
cümle.
ibret:
bir olaydan, kötü bir du-
rumdan ders alma, ders çkarma.
iddianame:
iddia yazs, savcnn
bir dava konusundaki iddialarn
toplamfl oldu¤u, isnat etti¤i suç
ve delilleri de içine alan yazs.
ifsat:
karfltrma, karflklk çkar-
ma.
ihtiva:
içine alma, içinde bulun-
durma.
ilmî:
ilim ile ilgili, ilme dair.
insaf:
adaleti ve hakk düflünerek
davranma.
ittiham:
suç altnda bulunma,
töhmetli olma, töhmet altnda ol-
ma.
kabil:
türlü, gibi.
makam- iddia:
iddiada bulunan
taraf, iddia makam.
menkabe:
meflhur kimselerin ah-
vâline dair hayat hikâyesi, kssa,
hikâye, menkbe.
mukayese:
karfllafltrma.
müdafaaname:
müdafaa metni,
savunma mektubu, savunma di-
lekçesi.
müsellem:
herkes tarafndan ka-
bul edilen, do¤rulu¤u, gerçekli¤i
herkesçe kabul edilmifl olan, bel-
li, aflikâr, söz götürmez, su götür-
mez.
müflevvefl:
teflevvüfle u¤ramfl,
belirsiz, karflk, düzensiz, karma-
634 |
BEDÜZZAMAN SAD NURSÎ
D
ENZL
H
AYATI
karflk.
müteessir:
teessüre kaplan,
hisleriyle oynanmfl, üzülmüfl,
hüzünlü, kederli, mahzun.
müttefikan:
müttefik olarak,
elbirli¤iyle, hep beraber, bir-
likte, ittifak ederek, anlafla-
rak, birleflerek.
peygamber:
Allah'n elçisi, Al-
lah tarafndan haber getire-
rek lâhî emir ve yasaklar in-
sanlara tebli¤ eden elçi, ha-
berci, nebi, resul.
rapor:
her hangi bir iflte, bir
konuda yaplan inceleme ve
arafltrma sonucu, düflüncele-
ri veya gözlemleri bildiren ya-
z.
sehiv:
hata, yanlfllk, yanl-
ma, kusur.
tabir:
ifade, söz.
tadil:
de¤ifliklik yapma, de¤ifl-
tirme.
takdim:
arz etme, sunma.
tarz:
biçim, flekil, suret.
temsil:
misal getirme, özellik-
le ö¤üt alnsn diye mesel an-
latma.
teflkil:
vücut verme, meyda-
na getirme, yapma.
vaka:
vuku bulan, olan, ge-
çen fley.
1.
Namaza yaklaflmayn. (Nisa Suresi: 43.)
2.
çkiliyken. (Nisa Suresi: 43.)
