Zaten felsefe, asl›nda hikmet manas›na geldikçe, Va-
cibü’l-Vücud Teâlâ ve Tekaddes Tazretlerini, Zat-› Bâri’si-
ne lây›k s›fatlarla ispata çal›flan her eser en büyük hikmet
ve o eserin sahibi de en büyük hakîmdir.
‹flte Üstad, böyle ilmî bir yolu, yani Kur’ân-› Kerîm’in
nurlu yolunu takip etti¤i için, binlerle üniversitelinin ima-
n›n› kurtarmak flerefine mazhar olmufltur. Hazretin bu
hususta haiz oldu¤u ilmî, edebî ve felsefî daha pek çok
meziyetleri vard›r. Fakat onlar›, eserlerinden misaller ge-
tirerek, inflaallah, müstakil bir eserde arz etmek emelin-
deyim. Ve minallahi’t-tevfik.
TASAVVUF CEPHES‹
Nakflibendî meflayihinden, her harekât›n› Peygam-
ber-i Zîflan Efendimiz Hazretlerinin harekât›na tatbik et-
meye çal›flan ve büyük bir âlim olan bir zata sordum:
“Efendi Hazretleri, ulema ile mutasavv›fe aras›ndaki
gerginli¤in sebebi nedir?”
“Ulema, Resul-i Ekrem Efendimizin ilmine, mutasav-
v›flar da ameline vâris olmufllar. ‹flte bu sebepten dolay›-
d›r ki, Fahr-i Cihan Efendimizin hem ilmine ve hem
ameline vâris olan bir zata ‘zülcenaheyn,’ yani ‘iki kanat-
l›’ deniliyor. Binaenaleyh, tarikatten maksat, ruhsatlarla
de¤il, azimetlerle amel edip ahlâk-› Peygamberî ile ah-
lâklanarak bütün manevî hastal›klardan temizlenip Ce-
nab-› Hakk›n r›zas›nda fâni olmakt›r. ‹flte bu ulvî derece-
yi kazanan kimseler, flüphesiz ki ehl-i hakikattirler. Yani,
TAR‹HÇE-‹ HAYATI
| 35
Ö
N SÖZ
ilim:
bilme, bilifl, bilgi.
ilmî:
ilim ile ilgili, ilme dair.
inflaallah:
Allah isterse, Allah izin
verirse.
ispat:
do¤ruyu delillerle göster-
me.
lây›k:
yarafl›r, yak›fl›r.
maksat:
kastedilen fley.
mana:
anlam.
manevî:
ruhî, fikrî, hissî.
mazhar olmak:
nail olmak, ka-
vuflmak.
meflayih:
fleyhler, pirler.
meziyet:
bir kifliyi baflkalar›ndan
ay›ran veya yücelten vas›f, fazilet.
misal:
örnek.
mutasavv›f:
tasavvufla u¤raflan,
tasavvuf ehli.
mutasavvife:
mutasavv›flar.
müstakil:
ayr›ca, ba¤›ms›z.
Nakflibendî:
fieyh Muhammmed
Bahaüddin Nakflibend taraf›ndan
kurulan, gizli zikirle Allah sevgisi-
ni kalbe nakfletmeyi esas alan bir
ehl-i sünnet tarikat›.
nurlu:
ayd›nl›k, par›lt›l›, ›fl›kl›.
Peygamber-i Zîflan:
fianl› Pey-
gamber Hz. Muhammed (a.s.m.).
Resul-i Ekrem:
çok cömert, ke-
rîm olan peygamber, Hz. Muham-
med (a.s.m.).
r›za:
raz›l›k, raz› olma, hoflnutluk,
memnunluk.
ruhsat:
izin, müsaade, icazet.
sahip:
bir fley yapan, meydana
getiren, üreten.
s›fat:
nitelik, vas›f.
fleref:
onur.
takip:
bir yol tutup gitme.
tarikat:
Allah'a ulaflmak için, fley-
hin gözetiminde müridin takip
edece¤i terbiye usul ve yolu, se-
yir ü sülûk s›ras›nda tutulan yol.
tasavvuf:
mutasavv›flar›n ilmi,
Allah'a ulaflma bilgisi ve yaklafl›-
m›.
tatbik etmek:
benzetmek, uy-
durmak.
teâlâ:
âlî olsun, yüce olsun, ulu
olsun.
ulema:
âlimler, ilim sahipleri.
ulvî:
yüksek, yüce.
Vacibü'l-Vücut:
varl›¤› zarurî ve
zatî olan.
vâris:
mirasç›.
ve minallahi’t-tevfik:
muvaffaki-
yet Allah'tand›r, baflarmay› O na-
sip eder.
zat:
kifli, flah›s, fert.
zaten:
esasen, asl›nda.
Zat-› Bâri:
yaratan, yarat›c› zat,
Cenab-› Allah.
ahlâk:
insan›n yarat›l›fltan ge-
len hususiyetleri ile ‹slâm'da
çizilen kaidelerin hayata geçi-
rilmesiyle kazan›lan iyi ve gü-
zel davran›fllar›n bütünü.
ahlâk-› Peygamberî:
Pey-
gambere ait ahlâk.
âlim:
ilimle u¤raflan, bilgin.
amel:
bir insan›n dinî emirler
ve yasaklara göre yapt›¤› ifl,
hareket.
arz etmek:
ifade etmek, sun-
mak.
azimet:
kullar›n, Allah taraf›n-
dan kendilerine yüklenen gö-
revlere tam bir kararl›l›kla uy-
malar›.
binaenaleyh:
bundan dolay›,
ondan dolay›, buna binaen.
cephe:
yön.
derece:
mertebe, kademe.
edebî:
edebiyatla ilgili.
ehl-i hakikat:
gerçe¤i bulup
onun peflinden gidenler.
emel:
ümit.
eser:
kitap.
Fahr-i Cihan:
cihan›n, dünya-
n›n iftihar sebebi olan Pey-
gamberimiz.
fânî olmak:
ba¤lanmak, ene-
sini öldürmek.
felsefe:
hikmet bilgisi.
felsefî:
felsefe ile ilgili.
haiz olmak:
sahip olmak.
hakîm:
çok bilgili, hikmet sa-
hibi, bilge.
harekât:
davran›fllar.
hazret:
sayg›, yüceltme mak-
sad›yla kullan›lan tabir.
hikmet:
kâinattaki ve yarat›-
l›fltaki ‹lâhî gaye.
husus:
mevzu, konu.
