aLtıNCı BaB
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
849
(1)
p
º«/
¶n
©r
dG u
»p
?n
©r
dG $Ép
H s
’p
G n
I s
ƒ o
b n
’n
h n
?r
ƒn
M n
’
kelime-i kud-
siyesinin füyuzatına, otuz bir vecihten, ilcaat-ı zaru-
riyeden, muhtasar bir vechinin fehmedebildiğim
cümleleri, “Yâ İlâhî! nihayetsiz fakrım, aczim, zer-
reden zayıf ihtiyârım ve iktidarım, dakika gibi öm-
rüm, kısa şuurum, kasır hayatım, gayet haris ve âfil
kalbimi, istinatsız fırtına-i seyelânım seri bir surette,
acz ve zaafımla iktidar ve ihtiyârımdan feragat ve te-
berri ediyorum. Ve senin havl ve kuvvetine sığınıp
iltica ediyorum. Beni gaflet ve dalâlette bırakma.
Acz ve fakrıma rahmet eyle. kalbim müteellim, öm-
rüm zayi oldu. sabrım yok, fikrim madum. sen,
Âli-
mü’s-Sırru ve’l-Hafiyyât’
sın,
Allâmü’l-Guyûb
’sun,
Gaffarü’z-Zünub’
sun. İhvanımla ma’an gumûm ve
hümûmumu sürur ve hubura tebdil eyle. Usrumu
yüsra tahvil eyle” gibi beşerin fıtraten
Hâlık-ı Kerîm
ve
Rabb-i Rahîm
’ine ne derece muhtaç olduğuna
bir numune olup, sair otuz vecihle tazarruat ve ni-
yazatın bilkıyas anlaşılacağı aşikâr olup, şu bab-ı sa-
disin ihsanı vâsi bir hazine-i rahmet olduğu muh-
tac-ı izah değildir.
(2)
…'
óo
¡r
dG n
™n
Ñs
JG p
øn
e '
¤n
Y o
?n
Ó°s
ùdGn
h
.o
?n
ór
©n
H s
»p
Ñn
f n
’ r
øn
e '
¤n
Y o
?n
Ó°s
ùdGh o
In
Ó°s
üdGn
h o
?n
ór
Mn
h !o
ór
ªn
?n
G
p
?Én
ªr
Yn
’r
G p
º«°/
ùr
?n
àp
H p
Qƒt
ædG p
án
dÉ°n
Sp
Q ¢o
†r
©n
H n
º°p
q
ùo
b r
ón
?n
a o
ór
©n
H És
en
G
Lem’aLar | 1097 |
f
iHriST
Hâlık-ı Kerîm:
yarattığı varlıklara
ihsan ve ikramlarda bulunan,
maddî ve manevî nimetler veren
yaratıcı, Allah.
haris:
çok hırslı, açgözlü, çok iste-
yen.
havl:
güç, kuvvet.
hazine-i rahmet:
rahmet hazinesi.
hubur:
sevinç, gönül ferahlığı.
hümûm:
tasalar, kaygılar, keder-
ler.
ihsan:
lütuf, bağış, yardım, iyilik
etme.
ihtiyâr:
irade, bir şeyi isteme ve
yapabilme gücü; seçme, tercih
etme.
ihvan:
kardeşler.
iktidar:
güç, kuvvet.
ilcaat-ı zaruriye:
gerekli zorlama-
lar.
iltica etmek:
sığınmak.
istinat:
dayanak.
kasır:
kısa.
kelime-i kudsiye:
kudsî kelime,
kutsal söz.
ma’an:
beraber.
madum:
yok.
muhtac-ı izah:
açıklamaya muh-
taç, açıklanması gerekli.
muhtasar:
kısaltılmış, özet, hulâsa.
müteellim:
acı çeken, üzüntülü,
kederli.
nihayetsiz:
sonsuz, sınırsız.
niyazat:
yalvarmalar, dualar.
numune:
örnek.
ömür:
hayat.
rabb-i rahîm:
sonsuz merhamet
ve şefkat sahibi olan, besleyen,
büyüten, yetiştiren varlıkları uyum
içinde sevk ve idare eden Allah.
rahmet:
şefkat ve merhamet
etme, acıma, bağışlama.
sair:
diğer, öteki.
seri:
çabuk, sür’atli, hızlı.
suret:
şekil, biçim.
sürur:
neş’e, sevinç.
şuur:
bir şeyi anlama, tanıma ve
kavrama gücü, bilinç.
tahvil etmek:
değiştirmek, bir hâl-
den başka bir hâle getirmek.
tazarruat:
yalvarışlar, yakarışlar.
tebdil eylemek:
değiştirmek, dön-
üştürmek.
teberri etmek:
uzaklaşmak.
usr:
zorluk.
vâsi:
geniş.
vecih:
yön, taraf.
yâ İlâhî:
ey Allah’ım!
yüsr:
kolaylık.
zaaf:
zayıflık.
zayi olmak:
kaybolmak.
zerre:
en küçük parça.
acz:
güçsüzlük, kuvvetsizlik.
âfil:
sönüp giden, batan.
Âlimü’s-Sırru ve’l-Hafiyyat:
gizli, saklı ve sır hâlinde olan
her şeyi bilen Allah.
allâmü’l-Guyûb:
bilinmeyen-
leri ve görünmeyenleri hak-
kıyla bilen ve gören Allah.
aşikâr:
açık, belli, ortada.
bab:
kapı; bölüm, kısım.
bab-ı sadis:
altı kapı.
beşer:
insan, insanlık.
bilkıyas:
kıyaslamakla, karşı-
laştırmak.
dalâlet:
hak ve hakikatten,
doğru yoldan sapma.
fakr:
fakirlik, yoksulluk, muh-
taçlık.
fehmetmek:
anlamak.
feragat:
vazgeçmek.
fırtına-i seyelân:
akıp giden
fırtına.
fıtraten:
yaratılış olarak, yara-
tılış bakımından.
füyuzat:
feyizler, manevî bol-
luk ve bereketler.
Gaffarü’z-Zünûb:
günahları
bağışlayan Allah.
gaflet:
Allah’ı, emirlerini ve
ahireti unutmak.
gayet:
son derece, çok.
gumûm:
gamlar, üzüntüler
hüzünler.
1.
Kötülüklerden uzaklaşmak ve iyiliğe yönelmek, ancak Allah’ın yardım ve kuvvetiyledir.
2.
İstikamet ve doğru yolda gidenlere selâm olsun.
