(1)
$G o
?ƒo
°Sn
Q Gk
ós
ªn
ëo
e s
¿
n
Gn
h *G s
’ p
G n
¬ '
d p
G n
B ’ r
¿
n
G o
ón
¡°r
ûn
f
CümLeSİNİN ŞaHaDetİNe Daİr
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
805
Allahü Azîmüşşan’ın vücub-i vücut ve vahdaniye-
tini ve resul-i zîşan efendimiz Aleyhissalâtü Vesse-
lâmın nübüvvet ve risaletinin hakkaniyetini, İsm-i
Azam ve esma-i Hüsna; melâike-i ulya ve mahlû-
kat-ı şetta, cemî-i enbiya-i uzma ve cemî-i evliya-i
kübra ve cemî-i asfiya-i ulya, hesapsız âyât-ı mükev-
venat ve cemî-i masnuat-ı müzeyyenat ve cemî-i
zerrat-ı kâinat gibi lâakal on ehemmiyettar bürhan-ı
elmas-misal ile ispat edildiği gibi, daha birçok delâ-
il-i kat’iyeyi cami bir bahr-i umman-ı hakikattir.
Hem, her bir kelâm ve kelimesi risalet-i Ahmedi-
ye Aleyhissalâtü Vesselâmın risaletinin ayrı ayrı bi-
rer deliline işaret ettiği gibi, kur’ân-ı Mübin de en
büyük mu’cize-i nübüvvet olduğuna dair sâdır olan
bürhanlara; ve Habîb-i zîşan (
AsM
), hem kur’ân-ı
Mu’cizülbeyan, her ikisi de vahdaniyet-i İlâhiyeye
gayet parlak delil olarak bu makamda gösterilmiştir.
BeŞİNCİ BaB
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
823
Beş nüktedir.
Birinci Nükte
:
(HaşİYe)
(2)
o
?«/
cn
ƒr
dG n
ºr
©p
fn
h *G Én
æo
Ñ°r
ùn
M
’in
mertebelerine dair olup, zîşuurun ekseriyetle mef-
tun ve merbut oldukları fânî dünyanın fânî, zail, âfil
f
iHriST
| 1094 | Lem’aLar
HaşİYe:
risale-i Hasbiye olan dördüncü Şua, hem bu nüktenin, hem
yazılmayan Beşinci lem’a’nın hakikatini bir derece beyan etmesiyle o
lem’a yerine geçmiştir
âfil:
batan, kaybolan, görünmez
olan.
aleyhissalâtü Vesselâm:
salât ve
selâm onun üzerine olsun.
allahü azîmüşşan:
şanı yüce ve
büyük olan Allah.
âyât-ı mükevvenat:
kâinatın
ayetleri, kâinatın Allah’ın varlığını
gösteren delilleri.
bab:
kapı; bölüm, kısım.
bahr-i umman-ı hakikat:
hakikat
okyanusunun denizi.
bürhan:
delil.
bürhan-ı elmas-misal:
birer elmas
gibi deliller.
cami:
toplayan, içinde bulundu-
ran.
cemî-i asfiya-i ulya:
Peygambe-
rimizin vârisi hükmünde olup
onun meslek ve gayelerini hayata
geçirmeye çalışan yüce asfiyaların
tamamı.
cemî-i enbiya-i uzma:
büyüklük
sahibi peygamberlerin tamamı.
cemî-i evliya-i kübra:
büyük ve-
lîlerin tamamı.
cemî-i masnuat-ı müzeyyenat:
süslenmiş sanatların bütünü.
cemî-i zerrat-ı kâinat:
kâinattaki
zerrelerin tamamı.
dair:
ait, ilgili.
delâil-i kat’iye:
kesin deliller.
ehemmiyettar:
önemli.
ekseriyet:
çoğunluk.
esma-i Hüsna:
Allah’ın güzel isim-
leri.
fânî:
geçici, ölümlü.
Habib-i Zîşan:
Allah’ın şanlı ve
sevgili kulu olan Peygamberimiz
Hz. Muhammed (asm).
hakkaniyet:
gerçeklik, doğruluk.
haşiye:
açıklayıcı yazı, dipnot.
İsm-i azam:
Cenab-ı Hakkın bin
bir isminden en büyük ve manaca
diğer isimlerini kuşatmış olan isim-
leri.
ispat etmek:
doğruyu delil göste-
rerek meydana koymak.
işaret etmek:
göstermek, bildir-
mek.
kelâm:
söz.
Kur’ân-ı mu’cizülbeyan:
açıkla-
malarıyla akılları benzerini yap-
maktan âciz bırakan Kur’ân
Kur’ân-ı mübin:
hak ve hakikati
açıklayan Kur’ân.
lâakal:
en az, hiç değilse, en azın-
dan.
mahlûkat-ı şetta:
değişik, çeşitli
yaratıklar.
meftun:
âşık, aşırı bir sevgiyle
bağlanmış, tutkun.
melâike-i ulya:
yüce melek-
ler.
merbut:
bağlı.
mertebe:
derece.
mu’cize-i Nübüvvet:
peygam-
berlik mu’cizesi.
nübüvvet:
nebîlik, peygam-
berlik.
nükte:
ince manalı söz; ancak
dikkatle anlaşılabilen mana.
resul-i Zîşan:
şan sahibi Pey-
gamber; Hz. Muhammed (asm)
risalet:
elçilik, peygamberlik.
risalet-i ahmediye:
Hz. Mu-
hammed’in (asm) peygamber-
liği, elçiliği.
sâdır olan:
çıkan, ortaya çı-
kan.
şahadet:
şahitlik, tanıklık.
vahdaniyet:
Allah’ın bir oluşu.
vahdaniyet-i İlâhîye:
Allah’ın
bir oluşu.
vücub-i vücut:
varlığı zorunlu,
gerekli ve şart olmak, olma-
ması imkânsız olmak.
zail:
yok olan, son bulan.
zîşuur:
şuur sahibi, şuurlu; an-
lama, tanıma ve kavrama gü-
cüne sahip.
1.
Şahadet ederiz ki, Allah’tan başka hiçbir ilâh yoktur. Muhammed Allah’ın elçisidir.
2.
Allah bana yeter; O ne güzel vekildir. (Âl-i İmran Suresi: 173.)
