Œ
94
œ
[Re’fet Bey’in bir fıkrasıdır.]
Aziz ve Muhterem Üstadım Efendim!
Son neşrettiğiniz Söz, fakirde çok derin tesir ve intiba-
lar bıraktı. Onun saikinin ne olduğunu anlayamadım. Zat-
ı âlînizi o sözde çok hiddetli buldum. Gayet âteşin bir ka-
lem, bütün elemlerinizi dökmüştü. İhtiva ettiği hakaika
mest ve hayran olduğum hâlde, saatlerce okudum. Artık
Sözlerinizin hiçbirini diğerine tercih edemiyorum. Zira,
birine mühim derken, diğeri daha mühim ve bir diğeri
ehem olarak kendini gösteriyor. Binaenaleyh, envar-ı
Kur’âniyeyi gökteki yıldızlara benzetiyorum. Filhakika yıl-
dızlar parlaklık itibarıyla birbirinden farklı ise de, hepsi yıl-
dızdır. Ve aynı menbadan ahz-ı envar etmede oldukların-
dan keyfiyetçe yekdiğerinden farkı yok gibidir. Sözleriniz
aynen böyledir. Her birini yüz defa okusam, yüz birinci
defa hiç okumamış gibi, büyük bir zevk-i manevî ile oku-
mam dahi yüksekliğine şahittir. Bu babda ne kadar yaz-
sam Sözler hakkında hiçbir şey yazmış olamayacağımı
düşünerek sözüme nihayet veriyorum.
Re’fet
ì®í
BARLA LÂHİKASI | 157 |
ahz-ı envar:
nurları almak.
ateşin:
şiddetli, hiddetli.
aziz:
sevgili.
bab:
kısım, bölüm, bahis.
binaenaleyh:
bundan dolayı,
bunun üzerine.
ehem:
çok mühim olma, da-
ha mühim, çok ehemmiyetli,
çok lüzumlu.
elem:
dert, üzüntü, maddî-
manevî ıztırap.
fıkra:
kısım, fasıl, bölüm.
filhakîka:
hakikatte, esasın-
da, hakikaten, gerçekten,
doğrusu.
gayet:
çok, fazla, son derece.
hakaik:
hakikatler, doğrular,
gerçekler.
hiddet:
öfke, kızgınlık.
İhtiva:
içine alma, kapsama.
intiba:
görüş, fikir.
keyfiyet:
durum, nitelik.
menba:
kaynak.
mest:
keyifle kendinden geç-
miş, sarhoş, esrik.
mühim:
önemli, ehemmiyet-
li.
muhterem:
saygı değer, hür-
mete layık, saygın.
neşr:
kitap yazma, basma, çı-
karma; herkese duyurma,
yayma.
nihayet:
son.
sâik:
sebep olan, güdüleyen,
âmil.
tesir:
etki.
Üstad:
Bediüzzaman Said Nur-
sî Hazretlerinin, özel isim yeri-
ne geçen bir sıfatı; öğretici, öğ-
retmen.
yekdiğer:
bir diğer.
zat-ı a:
saygıdeğer.
zevk-i manevî:
manevî zevk,
manevî lezzet, tat.
