Bu sene, havaların çok çabuk ısınması neticesi Cenâb-ı Hakk’ın, hazine-i gaybından bizlere ihsan ettiği enva-i çeşit sebze, meyveler, bizi yine tefekküre sevk etti.

Şöyle bir baktım ve düşündüm. Allah! Allah! Mevsimine, insanın sıhhatinin ilcaatına göre, Rabbimiz neler yaratıyor. Kış mevsiminde; elma, armut, nar, ayva, portakal, mandalina vb. meyveler yaratırken, bahar ve yazda; çağla, erik, kiraz, dut, kaysı, şeftali vs.yi yaratıyor.  

Rabbimizin nimetlerinden biri gidiyor, diğeri geliyor. Hele de, bu zamanda iyice azgınlaşan gafil insanlara merhamet ediyor, Rahman sıfatı mucîbince her türlü nimeti bizlere takdim ediyor.

İşte Rab, Rahman, Rahim, Cevad olduğundan dolayı böyle, bizi rızıksız bırakmıyor. Mü’min, münkir demeden, herkesi rızıklandırıyor. Hem de, ne rızık? Rengi ayrı, kokusu ayrı, tadı ayrı vs.. 

(Bununla alâkalı daha önce yazdığımız https://www.yeniasya.com.tr/osman-zengin/topraktan-yapilan-esans-ve-parfum_210949 isimli makalemize bakabilirsiniz).

Üstelik de, birbirine çok benzeyen çok çeşitleri olan (meselâ, elmanın bin çeşidi olduğunu okumuştum) ve insanların birbirinden tefrik edemediği çekirdeklerini ayıran, toprak gibi bir laboratuvarda yetiştiren Rabbimizin çeşit, çeşit rızıkları bunlar. 

Çeşitli meyve ağaçlarının bulunduğu büyük bir bahçeye gidenler şahid olmuştur. Yan yana; kayısı, şeftali, kiraz vs. ağaçları var.  

(Geçenlerde, 5 yaşındaki torunum, bu senenin ilk şeftalisini görünce, “anneanneeee kayısıya bak, nasıl kocaman!” deyince, hepimiz gülmüştük.)

Evet, dediğimiz gibi, yan yana olan şeftalinin kimyasal terkibi, şaşırıp da, kayısıya gitmiyor. Ki, insanların birçok işinde hata olurken, bu Rahmânî işlerde hata yok. Hiç hatasız, sehivsiz, şaşırmadan, karıştırmadan yapılan bu Mu’cize işler, ancak ve ancak “her şeyin anahtarı yanında, her şeyin dizgini elinde“ olan bir Hâlık-ı kâinatın işleri olabilir. 

O’nun emri olmadan bir yaprağın kımıldamadığı gibi; iradesi hükmetmezse, istemezse, bir bahar ve yazda hiçbir mahsûlün meydana gelmesine müsaade etmezse, hâlimiz nice olurdu?  

Evet, ilk bakışta çekirdekleri birbirine benzeyen narenciye meyvelerinin (portakal, mandalina, limon, greyfurt gibi) ayırt edilmesini, ancak mütehassıs birisi yapabilir. Ama bir insanın yapamadığı o işleri, basit bir toprak nasıl yapar peki? En iyi bir kimyâgerin yapamayacağı o hârika işleri onlara yaptıran kim? Elbette, kudret-i ilâhî. Cenab-ı Hakk.

Ve o çeşitli nimetleri bize ikrâm eden Allah, onları, hep toprak vasıtasıyla yapıyor, yaratıyor. Geçenlerde çocuklara, bu kudret-i ilâhîyi anlatırken; “görüyorsunuz çocuklar, bütün meyve ve sebzeler topraktan yaratılıyor. O zaman, iş topraktaysa, biz toprak yesek, o meyvelerin hepsini yemiş gibi olur muyuz?” dedim. “Hiç öyle şey olur mu?” dediler ve tefekkür destekli o meyve ziyâfetinden aldıkları lezzet, daha bir zevkli olmuştu.

“Hem bakın çocuklar, bahar gelince, önce tomurcuklar yeşeriyor, sonra çiçek, sonra yaprak ve en nihayetinde meyve çıkıyor. Aynen, kâinatın yaratılış safhasındaki kademeler gibi, en son yaratılan, kâinatın meyvesi insan gibi” dediğimde, hepsinin hoşuna gitmişti.